«Υπάρχει ένας φτωχός, απελπισμένος, δυστυχής άνθρωπος που μένει στο Γκρόουβ Παρκ. Διαθέτει μεγάλο ταλέντο, αλλά το ξοδεύει στα ποτά και στις έννοιες για την ατυχία του. Το όνομά του –ξέχασα να σ’ το πω –είναι Σκοτ Φιτζέραλντ και μια εφημερίδα της Νέας Υόρκης μόλις δημοσίευσε μια άθλια συνέντευξη μαζί του». Ο μέγας Τόμας Γουλφ συστήνει στον αδελφό του Φρεντ, το 1936, έναν άλλο μεγάλο της αμερικανικής λογοτεχνίας, ο οποίος εκείνη την περίοδο ζούσε αυτοεξόριστος στα βουνά της Βόρειας Καρολίνας, ενώ η γυναίκα του Ζέλντα είχε μπει στο κοντινό σανατόριο. Από εκείνη την περίοδο προέρχονται και τα ανέκδοτα μέχρι πρότινος διηγήματά του, γράφει η βρετανική «Γκάρντιαν», τα οποία παίρνουν τον δρόμο της έκδοσης την ερχόμενη άνοιξη από τον οίκο Scribner, παρακλάδι του Simon & Schuster. Ο Φιτζέραλντ είχε αποφασίσει να μην εκδώσει τότε τις ιστορίες του για να αποφύγει την ασφυκτική επιμέλεια των εκδοτών –ακόμη κι όταν είχε ανάγκη τα χρήματα. Οι υπεύθυνοι του Scribner υπόσχονται ότι η συλλογή με τίτλο «I’d die for you» («Θα πέθαινα για σένα»), την οποία επιμελείται η Αν Μάργκαρετ Ντάνιελ, θα αποκαλύψει έναν «Φιτζέραλντ που γράφει για αμφιλεγόμενα θέματα, όπου οι νέοι και οι νέες της δεκαετίας του 1930 μιλούν τη γλώσσα της εποχής τους χωρίς λογοκρισίες».

Απ’ ό,τι φαίνεται, ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει στην έρευνα για το συγγραφικό ταλέντο του Αμερικανού που αφορά πλέον τη μικρή φόρμα. Ηδη πέρυσι το περιοδικό «Strand» δημοσίευσε μια νουβέλα του συγγραφέα, την οποία ο επιμελητής Αντριου Γκάλι είχε ανακαλύψει στα αρχεία του Πανεπιστημίου Πρίνστον. Ο «Πυρετός», όπως λεγόταν, αναφερόταν σε έναν συγγραφέα και βαρύ πότη, τον Εμετ Μόνσεν, που έπαθε καρδιακή ανακοπή. «Οταν μιλάμε για τον Φιτζέραλντ, το μυαλό μας πηγαίνει στα τραγικά μυθιστορήματά του, όπως τα “Γκάτσμπι” και “Τρυφερή είναι η νύχτα”. Ο “Πυρετός” έδειξε ότι ήταν εξίσου δεξιοτέχνης στο διήγημα, παράγοντας ιστορίες σπουδαίας σάτιρας» δήλωνε τότε ο Γκάλι. Η συνέχεια την άνοιξη.

Τελευταία Νέα