Καλό το θέαμα των Αγώνων, αλλά καλύτερα τα έσοδα. Και το μεγαλύτερο μέρος αυτών το προσφέρει η τηλεόραση καθώς πλέον καλύπτει σήμερα το 70% των συνολικών εσόδων. Στο διάστημα ανάμεσα στους Ολυμπιακούς της Ρώμης του 1960 και σε αυτούς του Λος Αντζελες (1984), η τηλεόραση αναβαθμίστηκε από απλό θεατή και ανταποκριτή των Αγώνων σε βασικό παράγοντα για την επιτυχία και τη διοργάνωσή τους. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Στη Ρώμη, το 1960, η τηλεόραση κάλυπτε το 1 δολάριο από τα 400 που δαπανήθηκαν για τη διοργάνωσή τους, στους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972 τα 50, του Λος Αντζελες το 1984 τα μισά. Οι Ολυμπιακοί του Λος Αντζελες σηματοδότησαν όχι μόνο την εμπορευματοποίηση των Αγώνων, αλλά και άνοιξαν την όρεξη σε άλλες χώρες και διοργανωτές να επιχειρήσουν μια παρόμοια προσπάθεια. Αν και οι Αγώνες της Σεούλ δεν κατόρθωσαν να προσδώσουν μια νέα εμπορική διάσταση στη διοργάνωση, οι Ολυμπιακοί της Βαρκελώνης είχαν έσοδα 650 εκατ. δολάρια από τις τηλεοπτικές μεταδόσεις. Στην Ατλάντα τα έσοδα υπερέβησαν τα 850 εκατομμύρια δολάρια.

Τα τηλεοπτικά δικαιώματα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 στο Λονδίνο απέφεραν στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή 2,57 δισεκατομμύρια δολάρια. Σε σύγκριση με τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, που τα δικαιώματα ανήλθαν στα 2,4 δισ. δολάρια, το ποσό αυτό κρίθηκε ως χαμηλό! Ετσι η ΔΟΕ προέβη σε αλλαγή εμπορικής πολιτικής. Κι απένειμε τα δικαιώματα μετάδοσης των Αγώνων του Ρίο σε ομίλους ανά γεωγραφική περιοχή. Για παράδειγμα, το αμερικανικό κανάλι NBC κατέβαλε περίπου 7,65 δισεκατομμύρια για τους επόμενους τρεις κύκλους των Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι το 2032. Αυτό σημαίνει περίπου 1,28 δισεκατομμύρια δολάρια για καθένα κύκλο των Αγώνων μόνο από το NBC!

Κ. ΜΕΤΑΞΑ

Τελευταία Νέα