Η γνωστή πια τακτική της μεταλλαγμένης κυβερνητικής πλειοψηφίας που πολιτεύεται χυδαία, αρκεί να μη χαθεί η εξουσία, αδιαφορώντας για την ουσία και τη λογική, δεν προκαλεί έκπληξη σε κανέναν. Αυτό που προκαλεί τη νοημοσύνη των πολιτών είναι οι κουτοπόνηροι μικροχειρισμοί για να μη χαθεί –έτσι νομίζουν –η εκλογική πελατεία του αριστεροδεξιού εθνολαϊκισμού που μας κυβερνά. Η καταψήφιση του νόμου για το τέμενος στην Αθήνα από τους ΑΝΕΛ εντάσσεται ακριβώς σε αυτό το μικροπρεπές πολιτικό παιχνίδι, αφού ήταν ακίνδυνο για την κυβέρνηση αλλά αρκετό για να επιβεβαιωθεί άλλη μια φορά η φαιδρότητα ως πρακτική άσκησης πολιτικής. Εμειναν άσπιλοι και αμόλυντοι οι εταίροι της ψεκασμένης Δεξιάς, ενώ οι συριζαίοι με τις ψήφους των βουλευτών της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης παριστάνουν τους προοδευτικούς με τις πλάτες των άλλων.

Αυτή η τακτική θυμίζει λίγο από τα περσινά, όπου η αντιπολίτευση στήριξε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας χωρίς να διασφαλίσει τίποτε και δοκίμασε στην πράξη την πολιτική εξαπάτηση από τον Αλέξη Τσίπρα. Τόσο η Φώφη Γεννηματά όσο και ο Σταύρος Θεοδωράκης προσφάτως, αλλά και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης παλιότερα, έχουν δημοσίως αναφερθεί στην υπόθεση αυτή εκθέτοντας ευθέως τον Πρωθυπουργό, αλλά εκείνος κώφευσε. Γνωστή συμπεριφορά που αδιαφορεί απολύτως για τη στοιχειώδη τήρηση γραπτών και άγραφων νόμων στην πολιτική. Αλλωστε η πολιτική απάτη έχει εξελιχθεί σε επιστήμη από την παρέα που κυβερνά και ενώ συλλαμβάνεται ψευδόμενη σφυρίζει αδιάφορα ή απαντά με γενικότητες και στρεψοδικίες του τύπου «και εσείς βασανίζατε τους μαύρους».

Οσο η νέα εξουσία ήταν ακόμη φρέσκια, το παραμύθι καταναλώθηκε με τεράστια ευκολία. Το κόλπο έπιασε και μια, και δυο, και τρεις φορές, οπότε πίστεψαν ότι αυτή η μανιέρα αποδίδει και τη συνεχίζουν. Τώρα πια, έχοντας παρελθόν με έργα και καταστροφές στις ζωές των ανθρώπων που εξαπάτησαν, το έργο δεν πουλάει όσες ταμπέλες και αν αλλάξει. Εν προκειμένω, ισχύει η γνωστή ρήση της πιάτσας για το τι κάνουμε (δηλαδή τι αλλάζουμε) όταν το μαγαζί δεν δουλεύει. Για το πώς μπορούν να καούν τα σχετικά υψηλά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ σε 20 μήνες αρκεί η υπενθύμιση για το πώς έλιωσε το ΠΑΣΟΚ. Ομορφα ποσοστά όμορφα καίγονται και επ’ αυτού δεν υπάρχει έλεος.