Αναζήτηση
Ο Καμίνης με τον Ντέιβιντ Μίλιμπαντ. Ο Καμίνης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Καμίνης σε κίνηση.
Και οι δύο φωτογραφίες των συναντήσεων του δημάρχου Αθηναίων δεν αποτελούν απλώς φωτογενή αποτύπωση συναντήσεων.
Μοιάζουν να εκπέμπουν και ένα παραπάνω μήνυμα. Αυτό που στα 90s οι φιλόσοφοι του εκσυγχρονισμού ονόμαζαν «κοινωνία των πολιτών» και σήμερα χάνεται μεταξύ TEDX, πρωτοβουλιών μεταρρυθμιστών και atenistas το συμπυκνώνει καλύτερα από όλους ο Γιώργος Καμίνης.
Εντάξει, οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές αργούν. Η στασιμότητα και η δημιουργική ασάφεια όμως στον χώρο του Κέντρου ευνοούν το προφίλ Καμίνη. Και το προφίλ Καμίνη προσφέρεται για αναζωπύρωση των συζητήσεων με άξονα το Κέντρο.
«Αθήνα είσαι καμίνι/ ώσπου να φέξει/ να δούμε ποιος θ’ αντέξει», έλεγαν τα Ξύλινα Σπαθιά. Παραφράζοντας, ο Καμίνης και παρά τα 40άρια του καύσωνα ή τη νηνεμία του Μνημονίου (μια εξίσωση TINA και μαζικής παραίτησης) δείχνει κινητικότητα, αντοχή και συνέπεια στη δική του θεώρηση.
Ποια είναι αυτή; Σκιαγραφείται εκ νέου με τις δύο προαναφερόμενες συναντήσεις. Με τον Κυριάκο, για παράδειγμα, δεν θέλει πολύ ικανότητα για να καταλάβεις πως ο συγχρωτισμός είναι ιδανικός.
Η συζήτηση αφορούσε την ασφάλεια στις γειτονιές της Αθήνας. Αν ο Κυριάκος ικανοποιούσε τα παραδοσιακά ριφλέκτ της Κεντροδεξιάς στο προσφιλές αυτό θέμα, ο Καμίνης ήταν ένα βήμα πιο αριστερά. Δεν περιόρισε το πρόβλημα στην καταστολή και στην αστυνόμευση αλλά υπογράμμισε την ανάγκη κοινωνικών δομών. Ο Καμίνης παίζει πέραν του άξονα Αριστεράς – Δεξιάς σύμφωνα με τη δική του θεώρηση. Αν και είναι προφανής η εκλεκτική συγγένεια με το πλήθος του δημοψηφισματικού Ναι.
Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια, παρότι για την Αριστερά ο δήμαρχος παίζει δεξιά «κασέτα».
Η συνάντηση πάλι με τον άλλοτε υπουργό Εξωτερικών της Βρετανίας Ντέιβιντ Μίλιμπαντ ήταν σε άλλο μήκος. Ο Βρετανός, εξάλλου, είναι πλέον πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης. Και μέλημά του είναι οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί, θύματα ενόπλων συρράξεων. Και άρα και οι κολασμένοι που στεγάζονται στα κέντρα της χώρας και της πρωτεύουσάς μας.
Αν στη συνάντηση με Κυριάκο ο Καμίνης υπογράμμισε την «ανομία» των καταλήψεων, στη συνάντηση με τον Βρετανό συμφωνήθηκε πως υπάρχουν κυβερνητικές καθυστερήσεις στο Προσφυγικό. Ενταξη και εκπαίδευση, κοινώς, όπως διαβάσατε στο χτεσινό ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ» («Το Προσφυγικό τούς έφερε κοντά».)
Και στις δύο συναντήσεις ο Καμίνης φόραγε κοστούμι και γραβάτα αψηφώντας τις μεγάλες θερμοκρασίες. Δεν ξέρω αν θα επέλεγε να ντυθεί ανάλογα αν επιχειρούσε μια βόλτα στην Τοσίτσα, στο κράσπεδο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με τους τοξικομανείς και τους αστέγους στο ερημωμένο υπογάστριο της πόλης.
Εξάλλου, με μεγαλύτερη ευκολία κινείται κάποιος στο Κέντρο του πολιτικού άξονα παρά στο Κέντρο της Αθήνας.
