Αζάρ στα γαλλικά σημαίνει τυχαιότητα. Τίποτα το τυχαίο δεν είχε όμως η εμφάνιση του αρχηγού της Εθνικής Βελγίου στο παιχνίδι με την Ουγγαρία, που του χάρισε, και μας χάρισε, το πρώτο δεκάρι αυτού του τουρνουά.

Ο Εντέν Αζάρ πέρασε μια δύσκολη χρονιά που τον οδήγησε σε μια δύσκολη αρχή Ευρωπαϊκού. Καλύτερος παίκτης στην Αγγλία για το 2015, είδε τις μετοχές του στην Τσέλσι και στο αγγλικό ποδόσφαιρο να κατακρημνίζονται ύστερα από μια χρονιά τραυματισμών, ντεφορμαρίσματος και διαρκών αναταράξεων του ίδιου και της ομάδας του. Αναμφισβήτητο αστέρι ενός φορτωμένου με (υπερβολικές;) ελπίδες και προσδοκίες Βελγίου, ήταν μέτριος στα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας και σχεδόν ανύπαρκτος στην ήττα της πρεμιέρας από την Ιταλία. Μετά όμως, σαν να πάτησε το κουμπί, κυρίως το μέσα κουμπί, κι άρχισε να παίρνει μπροστά. Πολλή ουσία και μία ασίστ με την Ιρλανδία, όργωμα με τη Σουηδία και πραγματική πανδαισία στο πρώτο νοκάουτ παιχνίδι. Αίφνης, τα προβλήματα έγιναν πλεονεκτήματα: η απουσία από πολλά παιχνίδια πρωταθλήματος τον κράτησε ξεκούραστο, η αποτυχία της Τσέλσι και η γκρίνια του Βελγίου τον γέμισαν δίψα να δείξει και να αποδείξει. Τα απόλυτα τα κάνει η εντελώς ιδιαίτερη κλάση του.

Παίκτης ψυχολογίας και ρυθμού, ο Αζάρ μπορεί, όταν τα βρει, να κάνει με φυσικότητα τα πιο δύσκολα πράγματα. Γεμάτος ταχύτητα, ευελιξία, στυλ (μόνο αυτός και ο Ινιέστα γλιστράνε έτσι πάνω στο χορτάρι), αποτελεί πηγή τροφοδοσίας και έμπνευσης, ακόμα και στις δύσκολες μέρες. Ελειπε, ώς την Κυριακή το βράδυ, το γκολ και, τώρα που ήρθε, το πακέτο φαίνεται πλήρες. Οπως και το πακέτο του Βελγίου, σε μια διοργάνωση που τελικά θα κριθεί πολύ περισσότερο από τα σταυροδρόμια της τύχης παρά από τη φόρμα των ομάδων: χάνοντας από την Ιταλία πήγε στην εύκολη πλευρά του ταμπλό και τώρα, με τον αρχηγό του να γίνεται ο εαυτός του, ο δρόμος για τον τελικό φαντάζει ανοιχτός. Εντέν, εξάλλου, σημαίνει παράδεισος.

Αλλά κανένας παράδεισος δεν κατακτήθηκε μόνο με ταλέντο. Ούτε καν μόνο με τύχη.

Τελευταία Νέα