Η ώρα ήταν 7.30 το απόγευμα και οι διοργανωτές καλούσαν από τα μεγάφωνα τους διαδηλωτές του κινήματος «Παραιτηθείτε» να φύγουν από τον ίσκιο των κτιρίων παραπλεύρως της Πλατείας Συντάγματος και να γεμίσουν τον χώρο μπροστά στη Βουλή. Ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει και σε λίγη ώρα θα ξεκινούσαν τα δελτία των οκτώ. Η μάχη της εικόνας έπρεπε να δοθεί. Αλλωστε σε όλη τη διάρκεια της εβδομάδας τα κυβερνητικά στελέχη έδωσαν μια σκληρή μάχη αμφισβήτησης και απαξίωσης του κινήματος. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, πέρα από το ηθικό, άρχισαν να προβάλλουν και το αγωνιστικό τους πλεονέκτημα. Κι όπως σκωπτικά σχολίασε ένας βουλευτής τους, «οι συγκεντρωμένοι πρέπει να πάρουν καπελάκι και νερό γιατί έχει ζέστη και δεν είναι συνηθισμένοι».

Μάζεψαν κόσμο οι «Παραιτηθείτε»; Οχι πολύ για να ανησυχούν οι κυβερνητικοί, αρκετό όμως για να κοπούν οι ειρωνείες. Η συγκέντρωση δεν κουβαλούσε τη φόρτιση του «Μένουμε Ευρώπη» –άλλωστε το διακύβευμα πέρυσι το καλοκαίρι ήταν πολύ πιο ισχυρό –και μάζεψε ένα ετερογενές ακροατήριο, μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους, με λίγους γραβατωμένους και σχεδόν καθόλου νεολαίους. Βασικό κόνσεπτ δεν υπήρχε, ούτε στοιχειώδης οργάνωση και συντονισμός. Το συγκεντρωμένο κοινό ήταν αμήχανο, δεν αντιδρούσε στα κελεύσματα των διοργανωτών, ούτε βρωντοφώναξε το βασικό σύνθημα της βραδιάς. Μόνο κάτι γέλια ακούγονταν σε παλιότερες δηλώσεις Τσίπρα που έπαιζαν τα μεγάφωνα και ειρωνικά σχόλια στο «Δηλαδή, απατεώνες είμαστε;» της Θεανώς Φωτίου. Κι αφού γέμισε η πάνω πλατεία μετά τις 8 και βγήκαν οι ζωντανές συνδέσεις των τηλεοπτικών δελτίων, ο κόσμος έσπασε.

Το αποτύπωμα αυτής της διαμαρτυρίας ήταν δυσανάλογο του θορύβου που δημιούργησε. Θα είχε περάσει πολύ πιο χαμηλά αν δεν το σήκωνε πολιτικά η κυβέρνηση. Ηταν τέτοια η αγωνία των κυβερνητικών στελεχών για το πολιτικό αποτέλεσμα αυτής της κίνησης που σχεδόν ανακουφισμένα τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, όπως ο Γιώργος Κατρούγκαλος, o Πάνος Καμμένος ή ο Παύλος Πολάκης, ανέβαζαν χλευαστικά tweets για να αμφισβητήσουν τη δυναμική της συγκέντρωσης. Η στοχοποίηση της εκδήλωσης ήταν, όπως αποδείχθηκε, μια στρατηγική επιλογή των κυβερνητικών στελεχών για να συσπειρώσουν το δικό τους ακροατήριο απέναντι σε αυτούς που αποτελούν την «άλλη πλευρά»: τους «Μένουμε Ευρώπη», το κίνημα της γραβάτας, αυτούς που σε μεγάλο βαθμό αποτελούν τους ταξικούς αντιπάλους του κυβερνητικού σχήματος. Το οποίο, ακριβώς επειδή στην παρούσα φάση αναζητά αλλά δεν βρίσκει ένα νέο πολιτικό αφήγημα, ανέδειξε τη συγκέντρωση σε μέγα επικοινωνιακό γεγονός όλη την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτό το «να κατεβούμε στην πλατεία να μετρηθούμε» ήταν η επιβεβαίωση ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ξέρουν να ανοίγουν μέτωπα, ειδικά όταν η άλλη πλευρά έχει στελέχη που τσιμπάνε. Αν κάτι δείχνει η συγκέντρωση της Τετάρτης στο Σύνταγμα είναι ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να χάσει τη νομιμοποίησή της στο πεζοδρόμιο. Ο κίνδυνος όμως ενυπάρχει στη βουβή, αθόρυβη μάζα των ψηφοφόρων, που θα δουν μετά το καλοκαίρι τα αποτελέσματα της υπερφορολόγησης στο διαθέσιμο εισόδημά τους. Με ποιους θα ανοίξουν τότε μέτωπο οι κυβερνητικοί;