Η Μέρκελ παρακολουθεί πάντα τις δημοσκοπήσεις. Αυτές που αφορούν την ίδια έτσι κι αλλιώς. Αλλά σίγουρα δεν της έχει διαφύγει ότι τους τελευταίους μήνες όλες οι μετρήσεις στην Ελλάδα δίνουν αυξανόμενο προβάδισμα στη Νέα Δημοκρατία. Γι’ αυτό και σίγουρα είδε με ενδιαφέρον τον πρόεδρό της Κυριάκο Μητσοτάκη στο Λουξεμβούργο. Αλλά μέχρις εκεί. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά το όνομα που κουβαλάει, δεν έχει διεισδύσει ακόμη προσωπικά στη γερμανική πολιτική σκηνή. Επιπρόσθετο πρόβλημά του είναι ότι η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται για εναλλακτικές λύσεις στην Ελλάδα. Τη «δουλειά» κάνει ο αντίπαλος του Μητσοτάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας. Το ερώτημα είναι, μέχρι πότε;

Η Μέρκελ έδειξε στο παρελθόν ότι ούτε κομματικές συγγένειες προτάσσει, ούτε ιδεολογικές αγκυλώσεις έχει. Με τον Αντώνη Σαμαρά που ήταν στην ίδια πολιτική οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος δεν αντάλλασσε ούτε καλημέρα όταν ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πολεμούσε τα Μνημόνια. Συνεργάστηκε όμως άψογα μαζί του όταν ως πρωθυπουργός έκανε τη μνημονιακή στροφή. Μέχρι το καλοκαίρι του 2014.

«Μα δεν βλέπουν ότι με αυτά που κάνουν θα βγάλουν τον ΣΥΡΙΖΑ;» απορούσαν ο Σαμαράς και το επιτελείο του όταν επισκέφθηκε για τελευταία φορά το Βερολίνο ως πρωθυπουργός στις 23 Σεπτεμβρίου του 2014. Ακριβώς αυτό έβλεπαν. Η Μέρκελ είχε πειστεί ότι ο χρόνος του Σαμαρά έληξε, ότι δεν θα μπορούσε να περάσει τον κάβο της προεδρικής εκλογής. Προετοιμαζόταν ήδη για την εποχή Τσίπρα.

Με τον σημερινό Πρωθυπουργό ανέπτυξε σε ελάχιστο χρόνο μια σχέση που λίγοι μπορούσαν να φανταστούν. Συνομιλεί συχνά και απευθείας μαζί του, σφυρηλάτησε μια «ανθεκτική σχέση εργασίας», λένε στο περιβάλλον της καγκελαρίου. Η Μέρκελ εκτιμά ιδιαίτερα ότι μπορεί να εμπιστεύεται τον συνομιλητή της. Αυτό αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικό και στην οικονομική, και στην προσφυγική κρίση.

Ο Τσίπρας διασφάλιζε στη Μέρκελ και ότι θα εφαρμοστεί το Μνημόνιο που ο ίδιος υπέγραψε. Συνεργάστηκε στο Προσφυγικό, δέχθηκε το ΝΑΤΟ στη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο. Και το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης φέρνει την ηρεμία στο μέτωπο της Ελλάδας που θέλει η καγκελάριος μέχρι τις εκλογές του 2017. Την ηρεμία αυτή θα ζητήσει η Μέρκελ και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτή είναι και η αντικειμενική δυσκολία Μέρκελ – Μητσοτάκη.

Εκτός αν ανατραπούν οι εσωτερικές ισορροπίες στην Ελλάδα. Και τότε δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με έναν εκ πεποιθήσεως υποστηρικτή τής μεταρρυθμιστικής πορείας όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τελευταία Νέα