Αλλοι τρών’ κι άλλοι πίνουν…

Το κουίζ της εβδομάδας: Ποιος/α σκηνοθέτης/τρια εισέπραξε ως παραγωγός κάπου 120.000 ευρώ για πολύφερνη παράσταση που δεν τα πήγε καν καλά στα ταμεία, την ώρα που μουσικός και σκηνογράφος εισέπραξαν από 8.000, δύο-τρεις ηθοποιοί έως 3.000 και τα κακόμοιρα τα ηθοποιάκια μόλις 300 ευρώ; Ο ευρών θα παραπεμφθεί για να πληρωθεί (επίσης) ως παραγωγός.

«Αυτό που περνάμε είναι κόλαση. Αυτό που βλέπουμε είναι η κόλαση». «Φοβήθηκα, φοβήθηκα τον μεγαλύτερο φόβο στη ζωή μου». «Οι ιστορίες είναι πολλές και σκοτεινές. Οι ιστορίες είναι πολλές και φωτεινές». Φράσεις από «Ημερολόγια αλληλεγγύης». Φράσεις που κατέγραψαν εθελοντές (αλληλέγγυοι, αν θέλετε) στην «Αγκαλιά» της Μυτιλήνης. Φράσεις παιδιών και ενηλίκων προσφύγων που πέρασαν στο χαρτί. Φράσεις που συγκλόνισαν και τη Μάνια Παπαδημητρίου, η οποία πάνω στην αρχική ιδέα του Θεάτρου Τέχνης (ήταν να σκηνοθετήσει η υπερδραστήρια διευθύντριά του Μαριάννα Κάλμπαρη, αλλά πού χρόνος) στήνει αυτές τις ημέρες μια παράσταση βασισμένη στα ημερολόγια που κράτησαν, προσφέροντας στους πρόσφυγες, οι Χρήστος Αγγελάκος και Γιώργος Τυρίκος – Εργάς και στα ποιήματα του επίσης εθελοντή Ζαφείρη Νικήτα. Τα «Ημερολόγια Αλληλεγγύης» θα παρασταθούν στο Φεστιβάλ του Ελαιώνα στις 11 Ιουνίου και μετά τις 13 για μία εβδομάδα στο Θέατρο Τέχνης, στην Φρυνίχου. «Αλλες ιστορίες θα παρασταθούν σαν αφηγήσεις και άλλες σαν δραστικά τοπία από τέσσερις ηθοποιούς, κάποιοι εκ των οποίων είναι και μουσικοί (Τάσος Κορκός, Χριστίνα Κωστέα, Βασίλης Παπαδημητρίου, Χριστίνα Παπατριανταφύλλου) και από τη Φένια Παπαδόδημα» μου λέει η ηθοποιός και σκηνοθέτρια που θα συνεχίσει και την επιτυχημένη πορεία τής «Αδαμαντίας» της, του Παναγιώτη Μέντη, σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνηστο καλοκαιρινό Τριανόν από 22 Ιουνίου, ενώ θα ανεβάσει και τον «Μονόλογο» της Σιμόν ντε Μποβουάρ, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Κεφαλά (που ανέβασε πέρυσι), στις 17 και 18 Ιουνίου.

«Για να σώσω το παιδί μου από τις βόμβες, θα περπατήσω ώς την άκρη του κόσμου» ξεχωρίζει τα λόγια ενός πατέρα, που έχουν καταγραφεί στα «Ημερολόγια», η Μάνια Παπαδημητρίου. Και θυμάται πάντα τη φράση «Οταν αφηγείσαι, αντιστέκεσαι», που της έρχονται στον νου όταν έχει στα χέρια της τέτοια κείμενα (όπως το «Νικαράγουα Περιστατικό 315» και «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie» που σκηνοθέτησε στο Θέατρο του Νέου Κόσμουκαι στο Θέατρο Παραμυθίας, ή το «Η Γάζα είναι… Μαθήματα Επιβίωσης» στο Επί Κολωνώ. «Η αφήγηση των ανθρώπων που πήγαν ως αλληλέγγυοι στη Μυτιλήνη με είχε συγκλονίσει» λέει. «Αλλά και η πραγματικότητα που ζήσαμε το καλοκαίρι, και η ζωή μου στο Κοινοβούλιο και στο υπουργείο Παιδείας, και οι πληροφορίες που μου έφθαναν εκεί ήταν σοβαρός λόγος για να θελήσω να ασχοληθώ με το θέμα». Στα πλάνα της είναι και ένα έργο της Χριστιάνας Λαμπρινίδη «σε σχέση με την ένταξη ανθρώπων που έρχονται από άλλες χώρες και πρέπει να ενταχθούν στον κοινωνικό ιστό της νέας τους γης». Ισως ξαναπαίξει στην «Κραυγή» του Τενεσί Ουίλιαμς στο Faust, με τον Αλέκο Συσσοβίτη. Επίσης παίζει, σε διάφορες ευκαιρίες όπως λέει, το «Ας θυμηθούμε χωρίς νοσταλγία», σε δικά της κείμενα με μουσική και τραγούδια, μιλώντας «για τη συλλογική μνήμη που κατακερματίζεται καθώς μας βάζουν σ’ ένα τρένο που κάποιοι από μας ουδόλως ήθελαν να μπουν» και θα παίξει στην ταινία για τη Μακρόνησο που ετοιμάζει ο Θανάσης Σκρουμπέλος.«Και βέβαια θα συνεργαστώ με τις αγαπημένες μου Αδέσποτες Σκύλες σε ένα πολιτικοθεατρικό πρότζεκτ για την κρίση, με στοιχεία από την εμπειρία μου στην πολιτική. Η Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος, που συστάθηκε από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου καικατέληξε σε πορίσματα που έμειναν στα συρτάρια όπως και τα πορίσματα της επιτροπής για τις γερμανικές οφειλές, θα μετατραπεί σύντομα σε Σωματείο. Αυτά πρέπει να τα μάθει ο κόσμος. Και το θέατρο είναι ένας τρόπος να ζωντανεύει η αλήθεια».

Πολιτική, είπατε; Να δείτε που η αλήθεια για το «συναινετικό διαζύγιο» (αναγκαστικό, λένε πληροφορίες) του Παύλου Χαϊκάλη (φωτογραφία) από τον επικείμενο αριστοφανικό «Πλούτο», κατά Γιώργο Κιμούλη, που θα ανοίξει φέτος την Επίδαυρο (1-2 Ιουλίου) είναι πολιτική. Εκεί και όχι στην all-star παράσταση (με τον Κιμούλη και τους Πέτρο Φιλιππίδη και Γιάννη Μπέζο) φαίνεται ότι θέλει να ρίξει άγκυρα ο κωμικός. Ποιος μπαίνει σε πρόβες και κόντρα πρόβες, όταν σε περιμένει η πολιτική; –σου λέει. Και όταν όλα ξεχνιούνται σε τούτον τον τόπο; Και οι offshore και οι κορόνες και όλα. Ετσι στον «Πλούτο» (και στην περιοδεία) τέσσερις ρόλους θα αναλάβει τελικά ο ψηλός Τάσος Γιαννόπουλος. Τέλος καλό, όλα καλά –ε μίστερ Σαίξπηρ;