«Νέα ευκαιρία, όχι ρεβάνς». Ετσι βλέπει τον «επαναληπτικό» τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ Μαδρίτης ο προπονητής της Ατλέτικο, Ντιέγο Σιμεόνε.

Δύο χρόνια μετά το κρύο ντους στο οποίο υποχρεώθηκαν οι Ροχιμπλάνκος στο Ντα Λουζ από τη Ρεάλ Μαδρίτης, οι δύο ομάδες θα συναντηθούν ξανά στις 28 Μαΐου, στο Σαν Σίρο του Μιλάνου.

Η Ρεάλ, όπως προφήτευσε ο Σιμεόνε, πήρε το δεύτερο εισιτήριο του τελικού νικώντας τη Μάντσεστερ Σίτι με 1-0 με αυτογκόλ του Φερναντίνο ύστερα από προσπάθεια του Μπέιλ.

Θα είναι ο τρίτος ισπανικός τελικός στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά το 2000 και το 2014 με τη Ρεάλ να είναι μόνιμα παρούσα. Το 2000 είχε νικήσει τη Βαλένθια με 3-0, ενώ πριν από δύο χρόνια είχε επικρατήσει της Ατλέτικο στην παράταση με 4-1, αφού είχε καταφέρει να παραμείνει ζωντανή στον κανονικό αγώνα με γκολ στις καθυστερήσεις.

Είναι η τρίτη φορά που ουσιαστικά επαναλαμβάνεται ένας τελικός σε διάστημα δύο χρόνων. Το πρώτο ζευγάρι ήταν Μίλαν – Λίβερπουλ (2005 και 2007) και το δεύτερο Μπαρτσελόνα – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2009 και 2011).

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην εποχή του Τσάμπιονς Λιγκ η Ρεάλ έχει αγωνιστεί σε άλλους τέσσερις τελικούς από τους οποίους βγήκε νικήτρια, ενώ συνολικά έχει φτάσει, με τον φετινό, τους 14 τελικούς, έναντι τριών της Ατλέτικο.

Ο δεύτερος ημιτελικός κρίθηκε από σπόντα στο 20′. Σουτ του Μπέιλ από κλειστή γωνία στην περιοχή, η μπάλα βρήκε στον Φερναντίνο, πήρε λίγο ύψος και κατέληξε στα δίχτυα του Χαρτ.

Τα εκατομμύρια της Μάντσεστερ Σίτι δεν φάνηκαν στον αγωνιστικό χώρο. Ο Αγουέρο ήταν μία περιφερόμενη σκιά που εμφανίστηκε στο 89′ με ένα μακρινό σουτ. Ακόμα και ο σχολιαστής του BBC Κρις Γουόντλ εξέφρασε τον οίκτο του γι’ αυτόν. Ο Τουρέ δεν κατάφερε να κάνει ούτε ένα τάκλιν και αντικαταστάθηκε, ενώ ο Ντε Μπρόινε έκανε περισσότερες λανθασμένες παρά σωστές μεταβιβάσεις.

Η κακή μέρα για τους Πολίτες φάνηκε από το πρωί. Στο 10′ είδε τον αρχηγό της Βενσάν Κομπανί να αποχωρεί τραυματίας για δεύτερη φορά σε διάστημα μερικών εβδομάδων.

Παρά το γεγονός ότι οι παίκτες της αγγλικής ομάδας έτρεξαν περισσότερο από τους αντιπάλους τους δεν κατάφεραν να πατήσουν περιοχή. Η πίεση που άσκησαν στα τελευταία λεπτά παρέμεινε φλύαρη και ανιαρή, κάνοντας ήρωες τους παίκτες του Ζιντάν ο οποίος έγινε ο πρώτος γάλλος προπονητής μετά τον Βενγκέρ το 2006 που φτάνει σε τελικό.

Περισσότερο τιμητικό για τον Ζιντάν είναι το γεγονός ότι θα γίνει ο τρίτος άνθρωπος που θα έχει εμφανιστεί σε ευρωπαϊκό τελικό ως παίκτης και ως προπονητής της Ρεάλ μετά τους Μουνιόθ και Ντελ Μπόσκε.

Ο Τζο Χαρτ, ο οποίος κράτησε όρθια τη Σίτι σε αρκετές περιπτώσεις, κυρίως όμως στη φάση που βρέθηκε μόνος απέναντί του ο Μόντριτς, θεωρεί πως η ομάδα του θα μπορούσε να προκριθεί εύκολα στον τελικό αλλά η Ρεάλ κατάφερε να διαχειριστεί καλύτερα το ματς και ευνοήθηκε από την τύχη στη φάση του γκολ.