Τα όσα ζούμε πάλι σε λιγότερο από έναν χρόνο θα ήταν μια ακόμη φάρσα της Ιστορίας αλλά δυστυχώς πρόκειται για καταστροφή που καλπάζει εναντίον μας. Οπου και αν κοιτάξει κανείς αντικρίζει μόνον απελπισία και συσσωρευμένη οργή για τα καμώματα της παρέας των ανικάνων που έχει στα χέρια της το τιμόνι της χώρας και ασκείται σε παιχνίδια του πρωτάρη που κολακεύεται ακόμη και όταν τον καρπαζώνουν οι μεγάλοι. Δεν μπορεί να εξηγηθεί άλλωστε πώς φθάνει ένας Πρωθυπουργός να εκθέτει εαυτόν σε λοιδορίες και ειρωνείες από τους Ευρωπαίους και εν συνεχεία να εισπράττει ανάλογη συμπεριφορά και από τις ΗΠΑ.

Αν όλα αυτά δεν είχαν συνέπειες για το παρόν και το μέλλον του τόπου θα αποτελούσαν απλώς ένα ωραίο θέμα για το Δελφινάριο. Για κακή μας τύχη όμως αυτοί οι απίθανοι τύποι που απολαμβάνουν τους καρπούς της εξουσίας μπορεί να καταστούν μοιραίοι για το μέλλον μας και να καταστρέψουν ό,τι απέμεινε όρθιο στα χρόνια της κρίσης.

Οι άτεχνες πιρουέτες που επαναλαμβάνονται σε όλα τα μέτωπα ξυπνούν τον εφιάλτη του περυσινού καλοκαιριού όταν η χώρα έφθασε ένα βήμα πριν από το διαζύγιο με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η επανάληψη αυτής της φαρσοκωμωδίας με προετοιμασία της κοινής γνώμης για ασκήσεις επαναστατικής ανοησίας με δημοψηφίσματα δεν πρέπει να περάσει. Αν πράγματι όπως επιμένουν πολλές πληροφορίες έχουν στο μυαλό τους ακόμη μια περιπέτεια με παράνομο και κυρίως παράλογο δημοψήφισμα που μας οδηγεί στην έξοδο θα πρόκειται για έγκλημα εκ προμελέτης εις βάρος του έθνους.

Δεν έχουν το δικαίωμα σε αυτή την εκτροπή και σύμπασα η δημοκρατική αντιπολίτευση οφείλει να την αποτρέψει πάση θυσία. Η καταγγελία και η σθεναρή αντιπαράθεση σε ένα τέτοιο φρικτό ενδεχόμενο πρέπει να έχουν όμως και την ομόθυμη στήριξη των πολιτών που δεν θέλουν η χώρα να καταντήσει Βενεζουέλα. Οσοι έχουν ακόμη αμφιβολίες για το τι σημαίνει απομόνωση και φλερτάρουν από απελπισία με τον απομονωτισμό ας κοιτάξουν τι γίνεται στην πολύπαθη χώρα της Λατινικής Αμερικής και ας συνέλθουν γρήγορα.

Τελευταία Νέα