Αναζήτηση
Το αποκλειστικό φιλοκυβερνητικής εφημερίδας που ενέπλεκε συνεργάτη της προέδρου Φώφης, την ίδια, τον ασίγαστο επιστολογράφο Σηφουνάκη και τον πρώην βουλευτή Δημήτρη Τσιρώνη, για να καταλήξει με διασταλτική (πολύ διασταλτική όμως, επιπέδου «η τρίχα, τριχιά» που λέμε και στην Ηπειρο) «ερμηνεία», ότι ο πρόεδρος Βαγγέλης (Βενιζέλος) δύσκολα θα μείνει εντός ΠΑΣΟΚ μετά το «άδειασμα» που του έκανε η πρόεδρος Φώφη. Για να δούμε όμως τα γεγονότα. Συνέβησαν αυτά που συνιστούν το «άδειασμα» και τη δυσοίωνη για τον Βενιζέλο προοπτική;
Καθ’ α επληροφορήθην, ο ακαταπόνητος μαχητής κατά του διδύμου διαπλοκής Βενιζέλος – Βγενόπουλος, Σηφουνάκης, μετέβη προχθές στη Χαριλάου Τρικούπη, ανέβηκε στον 6ο όροφο όπου και το γραφείο της προέδρου Φώφης και ζήτησε να την δει και να την ενημερώσει –λες και η άλλη δεν είχε διαβάσει τις επιστολές του –για την κίνησή του και σε τι αποσκοπούσε. Εκείνη όμως αρνήθηκε να τον δει. Βγήκε από το γραφείο της και του είπε: «Τι ήρθες να κάνεις εδώ; Μού στέλνεις επιστολές και τις “διαρρέεις” στον Τύπο». Επειτα επέστρεψε στο γραφείο της. Η πρόεδρος Φώφη, όπως μου ανέφερε στενός συνεργάτης της, αρνούμενη να τον δεχθεί θέλησε να του στείλει το μήνυμα ότι έπληξε το ΠΑΣΟΚ με τη στάση του, διότι έδωσε επιχειρήματα στον Τσίπρα ενόψει της συζήτησης της περασμένης Τρίτης. Κι επειδή είμαι ευγενής αντιπαρέρχομαι τα «γαλλικά» με τα οποία τον στόλισε.
Αντιθέτως, λίγο αργότερα δέχθηκε σε συνάντηση τον πρώην βουλευτή Αρτας Δ. Τσιρώνη. Ηταν μια ολιγόλεπτη συνάντηση την οποία εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να (του) την αρνηθεί. Δεν θα πω τίποτε περισσότερο επ’ αυτού. Δεν μου επιτρέπεται. Αλλά πολιτικό νόημα δεν της αποδίδω. Και πολύ περισσότερο, έτσι όπως μου τα εξήγησαν τα πράγματα, τον τελευταίο που θα μπορούσε να αφορά είναι ο Βενιζέλος.
Επίσης, συμπληρώνω την εικόνα και με το εξής: ο Βενιζέλος έχει ενημερωθεί καταλεπτώς (με λεπτομέρειες, τουτέστιν) και για τα δυο θέματα –και την άρνηση της προέδρου Φώφης να δεχθεί στο γραφείο της τον Σηφουνάκη, και τον πραγματικό λόγο που την ανάγκασε να δεχθεί τον Τσιρώνη.
Ως εκ τούτου, όσοι ονειρεύονται τον Βενιζέλο εκτός ΠΑΣΟΚ εκτιμώ ότι πρέπει ν’ αλλάξουν πλευρό. Εμένα όλα αυτά μου ακούγονται ως όνειρα εαρινής νυκτός…
Εφιάλτης
Αντιθέτως δεν μοιάζουν καθόλου με όνειρο αυτά που αποκάλυψε χθες ο πρώην διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ο σοβαρός Γιώργος Προβόπουλος, αναφορικά με το πώς βρεθήκαμε στα βράχια, και βουλιάζουμε συνεχώς. Ο κύριος Προβόπουλος, τον οποίο πολλοί και διάφοροι «βλέπουν» να παίζει ρόλο μελλοντικά στα πολιτικά πράγματα της χώρας, αποκάλυψε ότι η ελληνική κυβέρνηση το 2008 (κυβέρνηση Καραμανλή, υπουργός Οικονομίας ο ανεπανάληπτος Αλογοσκούφης) είχε πέσει στα γόνατα (στα τέσσερα, στα δύο, αδιάφορο) και παρακαλούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μη δημοσιοποιήσει την έκθεσή του, σύμφωνα με την οποία το σύνολο του ελληνικού χρέους θα έφτανε σύντομα στο 800% του ΑΕΠ!!!!!!!!!!!
(Εβαλα πολλά θαυμαστικά διότι το απαιτεί αυτό το 800%).
Πράγματι, έπεισαν έναν κύριο Τράα, ο οποίος αργότερα μας ήρθε ως τρόικα στην Αθήνα, και δεν δημοσιοποιήθηκε η έκθεση, που σημειωτέον δεν δημοσιοποιήθηκε διότι κατά την κυβέρνηση θα γινόταν «χαμός»!
Απλώς επιθυμώ να σημειώσω ότι η έκθεση συνέπιπτε χρονικά με τις δηλώσεις Καραμανλή – Αλογοσκούφη ότι η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη και ανθεκτική. Δυο χρόνια μετά ο Γιώργος, που κανείς δεν κατάλαβε ποτέ γιατί επέμενε να αρπάξει από τον Καραμανλή την καυτή πατάτα της οικονομίας προκαλώντας εκλογές τον Οκτώβριο του 2009, μας προσέφερε το πρώτο Μνημόνιο σε συσκευασία δώρου.
Εύγε σε όλους…
Θεόπνευστον
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση, αντί να κάνει αυτό που πραγματικά οφείλει στον τόπο, μια Εξεταστική Επιτροπή η οποία θα πιστοποιήσει τι πραγματικά έγινε ώστε να βρεθούμε εδώ που είμαστε, στα βράχια, έκανε πράξη την εξαγγελία Τσίπρα στη χαζοσυζήτηση της Τρίτης και κατέθεσε την πρότασή της που αφορούσε Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ.
Δεν ξέρω τι θα βγάλει αυτή η Εξεταστική, αλλά, ακούγοντας την Τρίτη τον Τσίπρα να μιλάει για «χρεοκοπημένα κόμματα» και «χρεοκοπημένα ΜΜΕ», μπορώ να εξομολογηθώ ότι τρόμαξα. Ναι, όντως, χρωστάνε και τα κόμματα και τα ΜΜΕ στις τράπεζες. Να τα βάλουμε κάτω, να δούμε πόσα είναι αυτά τα λεφτά; Να τα βάλουμε. Ξεπερνούν το 1 δισ.; Νομίζω πως όχι.
Σε μια χώρα που έχει πάνω από 65 δισ. κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, δάνεια που δόθηκαν –τα περισσότερα –με την ακατανίκητη μέθοδο του «αέρα – πατέρα», το πρόβλημά της είναι αυτά που πήραν και το πώς τα πήραν κόμματα και ΜΜΕ;
Για να ξέρουμε, δηλαδή. Διότι εμένα όλη αυτή η μεθόδευση σε ένα πράγμα οδηγεί τη σκέψη μου: τα παλικάρια το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι να κλείσουν, αν τα καταφέρουν, μερικά κόμματα και μερικά ΜΜΕ. Αλλά αυτή, συγγνώμη, δεν είναι δημοκρατία αδέρφια. Είναι μια κολοβή, ευνουχισμένη δημοκρατία. Διερωτώμαι ποιος είναι ο εμπνευστής αυτής της πολιτικής, αλήθεια…
Μέσω Βερολίνου
Επειδή δε, σφυρίζει αδιάφορα η κυβέρνηση σχετικά με την πρόταση Εξεταστικής Επιτροπής της ΝουΔού για το τι πραγματικά έγινε με το 3ο και φαρμακερό Μνημόνιο και τις ευθύνες της κυβέρνησης, τους έχω νέα: ομάδα δικηγόρων, που αυτό τον καιρό σέρνονται λόγω αποχής από καφετέρια σε καφετέρια, αποφάσισε προσφάτως να προχωρήσει στην υποβολή μήνυσης κατά συγκεκριμένων προσώπων της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του Πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα αναφορικά με το τι έκαναν και πώς έβλαψαν τη χώρα και τον λαό με τους χειρισμούς τους το καλοκαίρι του 2015.
Κατά τον άνθρωπο που με ενημέρωσε, δικηγόρος και αυτός, φίλος μου, η μηνυτήρια αναφορά που είναι σχεδόν έτοιμη καταλογίζει ακόμη ευθύνες σε Βαρουφάκη, Λαφαζάνη, Δραγασάκη, Χουλιαράκη και ζητάει να διερευνηθούν επίσης οι ευθύνες και όσων στελεχών της κυβέρνησης μετείχαν στη σύσκεψη στις 28 Ιουνίου 2015 όπου και ελήφθη η απόφαση για προσφυγή σε δημοψήφισμα και επιβολή capital controls στις τράπεζες.
Σημείωσα στον φίλο μου το δυσοίωνο ότι «με την κυρία Θάνου στον θώκο του Προέδρου του Αρείου Πάγου, δεν περπατάει με τίποτε τέτοια μήνυση. Στον κάλαθο των αχρήστων θα βρεθεί».
Μου απάντησε με το κλασικό «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο».
(Κλασικό ως έκφραση, διότι αφορά πραγματικό περιστατικό του 14ου αιώνα, με πρωταγωνιστή έναν μυλωνά στο Πότσνταμ και έναν ηγεμόνα της περιοχής. Οταν ο τοπικός ηγεμόνας παρότρυνε τον φίλο του τον μυλωνά να επεκτείνει την ιδιοκτησία του και στην πέριξ του μύλου του περιοχή, οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες των όμορων χωραφιών προσέφυγαν στα δικαστήρια του Βερολίνου και δικαιώθηκαν. Ο δε μυλωνάς, όταν ρωτήθηκε γιατί έχασε τη δίκη αφού είχε την εύνοια και την προστασία του τοπικού ηγεμόνα, απάντησε με τη φράση «ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο» –φράση δηλωτική έκτοτε του κράτους δικαίου και της ευνομούμενης πολιτείας).
Αυτά…
