Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, σε ένα σπίτι της Παλιάς Κοκκινιάς πάνω από 100 ωδικά πουλιά είχαν βρει καταφύγιο κάτω από μια κληματαριά. Κάθε πρωί ο ιδιοκτήτης τους καθάριζε με υπομονή τα κλουβιά τους, τα τάιζε κεράσια και βερίκοκα. Στη συνέχεια καθόταν στην καρέκλα του, χτυπούσε τα δάχτυλά του και εκείνα ξεκινούσαν το κελάηδημα. Την πρώτη νότα που άκουγε την περνούσε από το μπουζούκι του και γινόταν η αρχή ενός ακόμη τραγουδιού. Σε αυτή την πρωινή ρουτίνα οφείλουν πάρα πολλά τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη την ύπαρξή τους.

Ο γιος του «πατριάρχη» έχει πολύ ζωντανή την εικόνα του πατέρα του: «Τον βλέπω ακόμη μπροστά μου να κανακεύει τις γαλιάντρες, τις καρδερίνες, τα καναρίνια του. Ηταν ο παράδεισός του». Κάτω από εκείνη την κληματαριά ο Στέλιος Βαμβακάρης διδάχθηκε από τον πατέρα του την τέχνη του μπουζουκιού: «Ο Μάρκος μού έμαθε την ουσία τού να ζεις ρεμπέτικα. Να είσαι δηλαδή σεμνός, ταπεινός, γενναιόδωρος και μπεσαλής. Ο λόγος σου να είναι η υπογραφή σου». «Ευτυχώς ακόμη υπάρχουν άτομα που ζουν με αυτές τις αξίες» συνεχίζει ο δευτερότοκος γιος του Μάρκου Βαμβακάρη. «Ενας τέτοιος είναι ο Σωκράτης Μάλαμας, ο οποίος είναι ο «νονός» του νέου δίσκου «Επισκέπτης». Εκτός από σπουδαίος δημιουργός είναι άντρας με καθαρή καρδιά, χαρούμενος, λεβέντης. Δεν χρειάστηκε να πούμε πολλά, δώσαμε απλώς τα χέρια. Αυτό είναι το συμβόλαιό μας».

Ο Σωκράτης Μάλαμας, που έχει χρέη παραγωγού, ερμηνεύει και το ομότιτλο τραγούδι αλλά και τις «Εξισώσεις» –αυτή τη φορά σε στίχους και μουσική του Στέλιου Βαμβακάρη. Στο CD όμως υπάρχουν και δύο ακόμη τραγούδια σε στίχους του Μάρκου και σε μουσική του Στέλιου. Το ένα είναι το «Μάγισσες καταραμένες» που ερμηνεύει ο Κώστας Διαβάτης. Ο δημιουργός του δίσκου μάς αποκαλύπτει το πρώτο τετράστιχο: «Μάγισσες καταραμένες / που μ’ ανάψατε φωτιά / και γυρνώ απελπισμένος μες στη μαύρη τη νυχτιά». Στον δίσκο τραγουδούν –εκτός από τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Κώστα Διαβάτη –οι Εβελίνα Αγγέλου, Σοφία Παπάζογλου και Μανώλης Πάππος.