Αναζήτηση
Διότι κατά το παρελθόν το είχε προσπαθήσει με κυβέρνηση… ΠΑΣΟΚ! Του Γιώργου, συγκεκριμένα. Αλλά είχε κοπεί, για λόγους οι οποίοι εμφανώς έχουν να κάνουν με το παρελθόν του –το χωριό είναι μικρό, όπως έχουμε ξαναπεί, και όλοι γνωρίζουν όλους…
Ανθρωπος που την έχει στα χέρια του, μου διάβασε την αίτηση που είχε υποβάλει ο Ταφύλλης τον Οκτώβριο του 2009 (13/10 συγκεκριμένα) στο πλαίσιο του… open gov(!..) –και ως εκ τούτου δεν θα δεχθώ αμφισβητήσεις από τον Ταφύλλη ή όποιον άλλον τον έχει θέσει υπό την προστασία του. Υπενθυμίζω σχετικά ότι ο Γιώργος με το που ανέλαβε το 2009, και πιστεύοντας ότι είναι πρωθυπουργός στη… Σουηδία, ή έστω στη Νορβηγία, εισήγαγε τον θεσμό του open gov. προκειμένου να προσληφθούν στο Δημόσιο αξιοκρατικά οι καλύτεροι και με τα περισσότερα προσόντα.
Ο περί ου ο λόγος Ιωάννης Ταφύλλης του Κωνσταντίνου, γεννηθείς το 1958, υπέβαλε κανονικά αίτηση (αρ. αίτησης 32479 –το σημειώνω γιατί μπορεί να το έχει «ξεχάσει»…) προκειμένου να αναλάβει, προσέξτε με, παρακαλώ, μία εκ των ακολούθων γραμματειών:
Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων
Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων
Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.
Εκτιμώντας ότι η τρίτη επιλογή έχει το χαρακτήρα τού… «ξεκαρφώματος» που λέγαμε παλιά, επισημαίνω τις δύο πρώτες για να εξάρω το… θάρρος (ου μην και θράσος!), την αποφασιστικότητα και εν τέλει την… αγωνιστική διάθεση του εν λόγω Ταφύλλη, ο οποίος, σου λέει, άμα είναι να «χτυπήσεις» θέση στο Δημόσιο να «χτυπάς» κάτι που να έχει «ενδιαφέρον». Υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσω οτιδήποτε επ’ αυτού –απευθύνομαι σε οξύνοες αναγνώστες, εκτιμώ.
Ο Ταφύλλης κόπηκε. Δεν κατέλαβε καμία θέση εξ όσων διεκδίκησε. Από τύχη; Τον γνώριζαν; Ρώτησαν και έμαθαν; Αγνοώ.
Παρακάμπτω το εξαιρετικά ενδεικτικό για την περίπτωσή του ότι διεκδικούσε τις «ενδιαφέρουσες» γραμματείες ενώ υπουργός Αμυνας ήταν ήδη ο Ευ. Βενιζέλος, αυτός που εν συνεχεία καθύβριζε και συκοφαντούσε στον Τσίπρα για τα υποβρύχια (άλλο που δεν ήθελε ο άλλος), και στέκομαι στο βιογραφικό του –από την αίτηση στο open gov. πάντα. Αναφέρει:
«Το 2003 […] αποχώρησα από το ΝΑΤΟ και μεταπήδησα στον ιδιωτικό τομέα αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του τεχνικού διευθυντή στην εταιρεία HOMS (Hellenic Operational Management Systems) που εξειδικευόταν στην ανάπτυξη αυτοματοποιημένων συστημάτων Διοίκησης και Ελέγχου. Στο πλαίσιο του HOMS από το 2003 έως το 2007 ανέλαβα επικεφαλής της ομάδας σχεδίασης και ανάπτυξης του συστήματος NG/SOMS (New Generetion Squadron Operations Management System) αυτοματοποιημένου συστήματος διοίκησης και ελέγχου επιπέδου μονάδας αεροσκαφών που η εταιρεία προωθεί κύρια στο εξωτερικό».
Εδώ είναι και το θέμα μας: διότι στην απάντησή του προς το «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής ο εν λόγω Ταφύλλης αναφέρει επί λέξει:
«Απασχολήθηκα για περίπου δύο χρόνια στην εταιρεία Ελληνικά Λειτουργικά Συστήματα ΑΕ ως project manager για την ανάπτυξη πληροφοριακού συστήματος με τελικό αποδέκτη την Αεροπορία. Η σύμβαση αυτή ακυρώθηκε το 2006 από την οφειλέτρια εταιρεία (LM) και ανατέθηκε σε τρίτη».
Το προφανές ψεύδος του ανάμεσα στην αίτηση στο open gov και στην απάντηση που έστειλε στην εφημερίδα σχετικά με το τι ακριβώς έκανε, και επί πόσο χρόνο και από ποια θέση στη συγκεκριμένη εταιρεία HOMS που έπαιρνε αντισταθμιστικά από την Lockheed Martin, δεν θα κάτσω τώρα να το αναλύσω. Μιλάει από μόνο του.
Βγήκε έξω από το Πεντάγωνο και κόβει βόλτες στη Μεσογείων. Και θα κόβει βόλτες όσο η κυβέρνηση δεν απαντάει επί της ουσίας, πώς ένας τύπος που συνεργαζόταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τη Lockheed Martin βρίσκεται σήμερα στη θέση του γεν. γραμματέα, την ώρα που γίνεται όλος αυτός ο θόρυβος με τη «δουλίτσα» των 500 εκατ. στην LM για τα «σαπάκια» αεροπλάνα του Πολεμικού Ναυτικού…
Εξυπακούεται ότι δεν θα βάλω σε δύσκολη θέση τον πρόεδρο και υπουργό Πάνο να τον ρωτήσω τι θα κάνει με τον Ταφύλλη τώρα που, όπως προανέφερα, έκανε αιτήσεις να τον προσλάβει το σάπιο καθεστώς του ΠΑΣΟΚ της εθελόδουλης γερμανοτσολιάδικης κυβέρνησης Παπανδρέου…
Ανοργάνωτοι
Δεν άκουσα κάτι για τη χθεσινή αποκάλυψη ότι η κυβέρνηση είχε ειδοποιήσει τους δικούς της δημάρχους να «τακτοποιήσουν» τα οικονομικά τους μία ολόκληρη εβδομάδα πριν από την έκδοση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Πάνε να το πνίξουν, αλλά ποσώς με ενδιαφέρει.
Θα τους συστήσω όμως εκεί στο υπουργείο των Εσωτερικών (κύριε Πουλάκη μου, γραμματέα) να ανανεώσουν τη λίστα για το ποιοι είναι οι «δικοί» μας και ποιοι δεν είναι. Το θεωρώ αναγκαίο. Ωστε την επόμενη φορά που θα επιχειρηθεί ένα ανάλογο colpo grosso να μην την πάθουν όπως με γνωστό δήμαρχο της Περιφέρειας Αττικής, ο οποίος το πάλαι είχε κατέβει υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά στις εκλογές του ’14 ήταν κοινός υποψήφιος της Κεντροαριστεράς και νίκησε. Τον πήραν λοιπόν τηλέφωνο και αυτόν, ως μη ώφειλαν, του είπαν τα καθέκαστα… και έγινε το έλα να δεις!..
(Το όνομα του δημάρχου και του δήμου στη διάθεση παντός ενδιαφερομένου.)
Αλλαγή πλεύσης
Στο μεταξύ, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος διότι το αριστερό μου αγόρι, ο Αλέξης, λίγο λίγο εγκαταλείπει εκείνον τον απωθητικό αριστερό επαναστατισμό του λερού αμπέχονου και επιστρέφει στη μήτρα της αστικής τάξης από την οποία και προέρχεται.
Στη συνέντευξη στον Χατζηνικολάου οι προσεκτικοί παρατηρητές θα διέκριναν ότι ο πρόεδρος Αλέξης την ξεκίνησε κρατώντας ένα υπέροχο Montblanc στιλό, του 500άρικου τουλάχιστον. Το στριφογύριζε στα χέρια του, τον άνοιγε, το έκλεινε, το ξεβίδωνε. Από αμηχανία, φυσικά. Σε κάποιο διάλειμμα οι άνθρωποί του τού το πήραν από τα χέρια. Να μιλάς για την ανθρωπιστική κρίση με το Montblanc στα χέρια δεν λέει. Τελείωσε τη συνέντευξη με ένα απλό, λευκό πλαστικό στιλό, από αυτά του πέντε το μισό ευρώ που πουλάνε στις λαϊκές…
Δεύτερο παράδειγμα. Στις φωτογραφίες που μοιράστηκαν χθες από την εξαιρετικής σημασίας για τις πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα και Ευρώπη συνάντησής του με την Αυτής Υψηλότητα Ρένα, στο Μέγαρο Μαξίμου, πάνω στο γραφείο, δίπλα σε μια ξεφούσκωτη μπάλα της Μπαρτσελόνα, της οποίας, σημειώνω, είναι οπαδός, υπήρχαν, παρακαλώ την προσοχή σας εδώ: ευμεγέθης υγραντήρας πούρων από ξύλο τριανταφυλλιάς, καλογυαλισμένος, και πάνω του 25άρα κούτα πούρα, μάλλον «κορόνα», μάρκας που δεν μπόρεσα να διακρίνω. Σε Hoyo de Monterey μου έκαναν, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Μπορεί να ήταν και Punch.
Δεν κακίζω τις μικρές αδυναμίες, όχι. Ολοι έχουμε άλλωστε. Να μου το παίζεις «παιδί του λαού» δεν μπορώ…
