Το έγραψε η «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ»: «Η Ελλάδα είναι που πρέπει να πληρώσει επανορθώσεις, αρχίζοντας από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Και αποδεικνύει ότι στην ενωμένη Ευρώπη ο χειρισμός του παρελθόντος, ακόμη και όταν γίνεται με χιούμορ, παραμένει μια δύσκολη υπόθεση. Ενδεχομένως να μην μπορούσε να είναι διαφορετικά. Η ευρωπαϊκή ιστορία είναι μια ιστορία πολέμων, δύο από τους οποίους απέκτησαν παγκόσμιες διαστάσεις. Είναι, επίσης, μια ιστορία αιματηρών κατακτήσεων όπου σχεδόν όλοι κατέκτησαν και κατακτήθηκαν. Ο Μέγας Αλέξανδρος, για παράδειγμα, δεν ήταν μόνο εξαγωγέας πολιτισμού, ήταν και σκληρός κατακτητής.

Για καλή μας τύχη, η γερμανική εφημερίδα απέδωσε τον μακεδόνα στρατηλάτη σε εμάς και όχι στην ΠΓΔΜ ώστε να ξύσει ακόμη μια πληγή. Γιατί η Ευρώπη είναι γεμάτη πληγές. Δεν το θυμίζουν μόνο οι Ελληνες και οι Γερμανοί. Το θυμίζουν εξίσου οι Γάλλοι, οι Βρετανοί και οι Βέλγοι –με ακόμη πιο σουρεαλιστικό τρόπο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι Βέλγοι σκέφτηκαν να εκδώσουν ένα αναμνηστικό νόμισμα των δύο ευρώ για την επέτειο των 200 ετών της μάχης του Βατερλώ, που είναι στις 18 Ιουνίου. Το νόμισμα θα απεικόνιζε το πεδίο της μάχης μαζί με το μνημείο που στήθηκε μετά, ενώ θα έφερε τη λιτή επιγραφή «Βατερλώ 1815-2015». Οι εμπνευστές του επετειακού νομίσματος ενημέρωσαν τους εταίρους τους, όπως προβλέπουν οι κανονισμοί του κοινού νομίσματος. Η ιδέα όμως δεν άρεσε καθόλου στους Γάλλους. Σύμφωνα με τη γαλλική κυβέρνηση, «η έκδοση θα μπορούσε να προκαλέσει αρνητικές αντιδράσεις στη Γαλλία και να υπονομεύσει τις προσπάθειες των μελών της ευρωζώνης να ενισχύσουν τη συνεργασία γύρω από το κοινό νόμισμα».

Κάποιος βρετανός βουλευτής κάλεσε τους Γάλλους να «ωριμάσουν λίγο». Η πρόσκλησή του θα μπορούσε να έχει πολλούς αποδέκτες, μεταξύ των οποίων και τους ίδιους τους Βρετανούς. Αλλά σε όποια εκδοχή και αν την προσαρμόσει κανείς, την τραγική του Διστόμου ή την κωμική του Βατερλώ, η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη άρχισε να συμφιλιώνεται με το σκοτεινό παρελθόν της μόνο όταν αποφάσισε να το ξεχάσει. Κι όπως φαίνεται, δεν θέλει να το θυμάται ούτε στα δίευρα.