Το Ισραήλ έβαλε τα χρήματα πάνω από τη δικαιοσύνη;

Στις 17 Απριλίου 2006 ένας παλαιστίνιος καμικάζι ζωσμένος με εκρηκτικά σκότωσε 11 άτομα κοντά στον παλιό σταθμό λεωφορείων του Τελ Αβίβ. Μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Ντάνιελ Βουλτς, ένας ευφυής και αποφασιστικός 16χρονος από τη Φλόριδα που πάλεψε 27 ημέρες πριν υποκύψει στα βαριά τραύματά του. Ο πατέρας του, Γεκουτιέλ, που τραυματίστηκε στην επίθεση, παρακολούθησε τον τρομοκράτη να πυροδοτεί τα εκρηκτικά. «Αποφάσισα να κάνω τα πάντα», μου είπε, «για να μην αισθανθώ ποτέ ξανά τόσο αδύναμος».

Ομως εννέα χρόνια αργότερα τόσο ο Γεκουτιέλ όσο και η σύζυγός του Σέριλ αισθάνονται μεγάλη απογοήτευση για τη στάση του Ισραήλ και ιδιαίτερα του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου απέναντι στον θάνατο του γιου τους. Υποστηρίζουν ότι υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο βομβιστής αυτοκτονίας που σκότωσε τον γιο τους υποστηρίχθηκε από ιρανικά κεφάλαια τα οποία ξεπλύθηκαν μέσω Κίνας. Και δηλώνουν πεπεισμένοι ότι ο Νετανιάχου έχει βάλει τα εμπορικά συμφέροντα του Ισραήλ με την Κίνα πάνω από την προσπάθεια τιμωρίας εκείνων που ευθύνονται για τον θάνατο του γιου τους, στην ουσία προστατεύοντας το Ιράν.

«Παρότι στην Αμερική μιλάει εναντίον της Τεχεράνης, προσπαθεί να εμποδίσει τη δικαστική μας μάχη εναντίον του Ιράν» λέει η Σέριλ. «Θέλουμε να ρωτήσουμε τον Νετανιάχου τι έχει συμβεί στην ηθική του». Τα στοιχεία δείχνουν πως οι Βουλτς ξεκίνησαν τη νομική δράση το 2008 έπειτα από παρότρυνση του Ισραήλ. Πριν από την επίθεση του 2006 το Ισραήλ είχε καταλήξει ότι η χρηματοδότηση της ισλαμικής τζιχάντ και της Χαμάς στη Γάζα και αλλού ξεκινούσε από το Ιράν και τη Συρία μέσω ενός παραρτήματος της Τράπεζας της Κίνας στο Γκουανγκτζού. Εστειλε μάλιστα πράκτορες που γνώριζαν αριθμούς λογαριασμών και συγκεκριμένες μεταφορές χρημάτων στην Κίνα, σε μια προσπάθεια να πείσουν τους Κινέζους να σταματήσουν τη διευκόλυνση –χωρίς αποτέλεσμα. Ετσι η ισραηλινή κυβέρνηση ήλπιζε ότι μέσω των Βουλτς, των αμερικανικών δικαστηρίων και των στοιχείων που διέθετε θα μπορούσε να κάνει κάτι. Στη δίκη, μάλιστα, κατέθεσε ο Σλόμο Ματαλόν, που εργαζόταν στο πρωθυπουργικό γραφείο από το 1998 έως το 2007, ενώ υποσχέθηκε να στείλει ως μάρτυρα και τον Ούζι Σάγια, υψηλόβαθμο αξιωματούχο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας που είχε ευρεία γνώση της υπόθεσης. Ομως λόγω του έργου του τελικά η ισραηλινή κυβέρνηση αποφάσισε να μην τον εκθέσει.