Εχουμε μπει πλέον, μετά τη γιορτινή ραστώνη, στην τελική ευθεία για τις εκλογές. Οι ειδικοί όλων των κομμάτων έχουν πάρει θέση χρησιμοποιώντας τις προεκλογικές πρακτικές που έχουν στη διάθεσή τους. Τις τεχνικές συνήθως τις αντιγράφουμε από το εξωτερικό. Αλλά και αυτοί από κάποιους άλλους τις αντέγραψαν. Πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο διαπιστώνουμε ότι η πρώτη σύγχρονη προεκλογική εκστρατεία διαμορφώθηκε πριν από έναν αιώνα!

Ο Ρόμπερτ Γούλεϊ ήταν ο πρώτος ίματζ μέικερ και ιδιαίτερα επιτυχημένος για τις προεκλογικές πρακτικές που ασκούσε –και για τον σάλο που προκαλούσε με αυτές. Εκείνος ήταν που πρωτοχρησιμοποίησε ως επικεφαλής της καμπάνιας για την επανεκλογή του Δημοκρατικού Γούντροου Γουίλσον το 1916 στην προεδρία των ΗΠΑ τεχνικές που σήμερα θεωρούνται συνηθισμένες: έλεγχος του μηνύματος, στόχευση σε διαφορετικές ομάδες καθώς και έρευνα για τους αντιπάλους. Η επιρροή του στο εκλογικό αποτέλεσμα ήταν τόσο μεγάλη ώστε έπειτα από αυτόν δημιουργήθηκε μια ολόκληρη τάξη επαγγελματιών της επικοινωνίας. Ηταν σύμβουλος του Γουίλσον όταν κέρδισε την πρώτη εκλογή του στον Λευκό Οίκο το 1912, εναντίον όχι ενός αλλά τριών άλλων υποψηφίων, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος Χάουαρντ Ταφτ και ο πρώην πρόεδρος Θεόδωρος Ρούζβελτ. Τέσσερα χρόνια αργότερα βρέθηκε να τα βάζει με την Ιστορία –κανείς Δημοκρατικός δεν είχε κερδίσει δεύτερη συνεχόμενη θητεία επί πολλά χρόνια.

Ο Γούλεϊ είχε πολλές επαφές με δημοσιογράφους και ανθρώπους που κινούνταν στον χώρο της πολιτικής. Προσέλαβε προσωπικό με μεγάλη εμπειρία στη δημοσιογραφία και την πολιτική, οργάνωσε το προεκλογικό γραφείο όπως μια μεγάλη εφημερίδα, με τμήματα που είχαν στόχο να εκμεταλλευθούν στο έπακρο το σύγχρονο σύστημα μαζικής επικοινωνίας που τότε διαμορφωνόταν. Επέβλεπε ένα εβδομαδιαίο κείμενο που περιείχε κομμάτια από ειδήσεις, στατιστικές, πολιτικές γελοιογραφίες και κύρια άρθρα το οποίο στελνόταν τακτικά σε 8.500 εφημερίδες σε όλη τη χώρα, ενώ ένας από τους ανθρώπους του έγραφε καθημερινά ένα άρθρο, το οποίο όμως είχε την υπογραφή του προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος. Αλλα τμήματα ήταν αρμόδια για την κυκλοφορία καθημερινά ειδήσεων, διαφημίσεων και το γύρισμα μικρών ταινιών που προβάλλονταν στους κινηματογράφους. Ειδικοί στη γεωργία προετοίμαζαν άρθρα για τους αγρότες, το γυναικείο τμήμα προέβαλλε θέματα γυναικείου ενδιαφέροντος κ.ο.κ. Μάλιστα έγχρωμη φωτογραφία του υποψηφίου είχε σταλεί σε κάθε γυναίκα στις πολιτείες όπου είχαν κερδίσει το δικαίωμα ψήφου.

Μετά τη νίκη του Γουίλσον (και του Γούλεϊ) το περιοδικό «New Republic» έγραφε: «Υπάρχει μεσολάβηση ανάμεσα στον ψηφοφόρο και την τελική του απόφαση: είναι ο μηχανισμός σύγχρονης δημοσιότητας. Η τελική ψήφος δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικό πια. Είναι αποτέλεσμα άρθρων του Τύπου, διαφήμισης, ρητορικής δεινότητας, ακόμα και κάποιων φημών. Αυτά υποκαθιστούν πλέον την προσωπική γνωριμία». Προφητικό.