Η παγκόσμια οικονομία είναι σαν ένα αεριωθούμενο αεροσκάφος που χρειάζεται να έχει όλες του τις μηχανές σε λειτουργία για να απογειωθεί και να ξεφύγει από τα σύννεφα και τις καταιγίδες. Δυστυχώς, μόνο μία από τις τέσσερις μηχανές της δουλεύει όπως πρέπει: η Αγγλόσφαιρα –οι ΗΠΑ και το ξαδερφάκι της, η Βρετανία.

Ο δεύτερος κινητήρας, η ευρωζώνη, έχει σταματήσει να λειτουργεί παρότι προσπάθησε να ξεκινήσει ξανά μετά το 2008. Το ίδιο και ο τρίτος κινητήρας, η Ιαπωνία, που ξεμένει από καύσιμα. Επίσης οι αναπτυσσόμενες αγορές που είναι ο τέταρτος κινητήρας βλέπουν την ανάπτυξή τους να μειώνεται.

Το ερώτημα είναι εάν και για πόσο μπορεί να μείνει στον αέρα η παγκόσμια οικονομία με έναν μόνο κινητήρα. Η πτώση στις τιμές του πετρελαίου μπορεί να παρέχει πιο φθηνή ενέργεια για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις αλλά πλήττει τις χώρες που το παράγουν. Την ίδια ώρα, στις αγορές καταγράφονται έντονες διακυμάνσεις. Οσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, η Γερμανία εξακολουθεί να μη θέλει να ληφθούν μέτρα για την αύξηση της ζήτησης στην ευρωζώνη. Επίσης η Fed ολοκλήρωσε την ποσοτική χαλάρωση και εξετάζει να προχωρήσει σε αύξηση επιτοκίων. Προβλήματα αντιμετωπίζουν ακόμη και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες.

Οι κίνδυνοι συνολικά δεν είναι τόσο μεγάλοι όσο στο παρελθόν, όμως εξακολουθούν να υφίστανται σοβαρές προκλήσεις. Το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος στις ανεπτυγμένες οικονομίες είναι υψηλό και εξακολουθεί να αυξάνεται –και πιθανώς να είναι μη διατηρήσιμο ειδικά στην ευρωζώνη και στην Ιαπωνία. Ευτυχώς οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι δεν έχουν επηρεάσει σημαντικά την παγκόσμια οικονομία. Ομως η παγκόσμια οικονομία πετά με έναν κινητήρα, οι πιλότοι πρέπει να ξεφύγουν από τη θύελλα και οι επιβάτες τσακώνονται. Μακάρι να υπήρχαν ομάδες εκτάκτου ανάγκης στο έδαφος.

Ο Νουριέλ Ρουμπινί είναι καθηγητής στη Stern School of Business στη Νέα Υόρκη και πρόεδρος της Roubini Global Economics. Εχει εργασθεί για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και την Παγκόσμια Τράπεζα.