Αν είχαν φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου τα σχόλια που έκαναν για τον ΕΝΦΙΑ οι βουλευτές τους, μπορεί και να απέφευγαν το θέαμα που εμφάνισε στη Βουλή επί του θέματος η κυβέρνηση. Οι βουλευτές ήξεραν από νωρίς αυτό που αγνοούσε έως προχθές η νέα ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Μετείχαν στις ομάδες που μπουκάριζαν τα βράδια στο γραφείο του Γιάννη Στουρνάρα όταν ψηφιζόταν ο νόμος, καθώς έβλεπαν τις συνέπειες: το υπουργείο νομοθετούσε στον αέρα. Επαληθεύτηκαν στην πράξη: το σύστημα σχεδιάστηκε για να φέρει στα κρατικά ταμεία κάπου 2,6 δισ. ευρώ και… απειλεί να φέρει 4 δισ. ευρώ!

Δεν ήξεραν τι σχεδίαζαν ή δεν τους ενδιέφερε; Η φορολογία ακινήτων του 2009 απέφερε στο κράτος κάπου 500 εκατ. ευρώ. Πώς γίνεται, ενώ έκτοτε οι αξίες των ακινήτων συρρικνώθηκαν δραματικά, η φοροδοτική τους ικανότητα να εκτοξεύεται; Γιατί τα αστικά ακίνητα φέτος έχουν πολύ μεγαλύτερη φορολογία από τον προηγούμενο χρόνο, παρότι η εμπορική τους αξία καταβαραθρώνεται; Πώς νοείται, ενώ η κυβέρνηση διαβεβαίωνε ότι το 2013 ήταν ο χρόνος με την υψηλότερη επιβάρυνση στην ακίνητη περιουσία, το 2014 να την αυξάνει η ίδια διά νόμου; Πόσο απέχει από την πραγματικότητα η εκτίμηση πως όταν έλεγαν ότι δεν θα αναζητήσουν επιπλέον έσοδα από μισθούς και συντάξεις, είχαν κατά νου να τα αναζητήσουν στα ακίνητα;

Εκτός από τη φορολογική παραφροσύνη, αυτή η υπόθεση έχει και μια πολιτική πλευρά και κάτι υπονοούμενα που ακούστηκαν στη Βουλή –ακόμη και από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών –το επιβεβαιώνουν. Οι καχύποπτοι διαπιστώνουν ότι η διοίκηση Στουρνάρα διαμόρφωσε ένα σύστημα του οποίου την ευθύνη εφαρμογής δεν θα είχε ο ίδιος, καθώς η αποχώρησή του από την Πλατεία Συντάγματος ήταν προαποφασισμένη.

Ετυχε διάδοχός του να είναι ο Γκίκας Χαρδούβελης, που ανέλαβε μάλλον ανυποψίαστος για τα φορολογικά ραβασάκια που θα έφταναν ηλεκτρονικά σε 6 εκατ. φορολογουμένους με την υπογραφή του. Τώρα προκύπτει ότι μια παγίδα που είχε στηθεί για όσους έχουν πάσης φύσεως ακίνητη περιουσία, πιάνει πρωτίστως τον ίδιο. Ενδεχομένως θα αναγκαστεί στο τέλος να πάρει πίσω ολόκληρο τον νόμο, αν πράγματι πιστεύει ότι συνιστά αυθαιρεσία να φορολογείς κάποιον που δεν έχει να πληρώσει. Ετσι κι αλλιώς, πρόκειται για μια υπόθεση που θυμίζει κάτι που έλεγε κάποτε ο Αντενάουερ για την Αμερική: «Ο Κένεντι μαγείρεψε τη σούπα που έπρεπε να φάει ο Τζόνσον».

Τελευταία Νέα