«Ελα να πάρεις τον καφέ σου σ’ εμάς»: Επανέκδοση ενός ιταλικού σουξέ του 1970, με τον Ούγκο Τονιάτσι σε ρόλο εφοριακού που πολιορκεί ερωτικά τρεις αδελφές, κληρονόμους μεγάλης περιουσίας. Φυσικά και η εξέλιξη είναι τόσο κωμική όσο και τραγική. Κάποιες πινελιές φαντάζουν σήμερα… σεξιστικές, είναι όμως σπαρακτικά κωμικές και λειτουργούν κόντρα σε κάθε ηθική κρίση. Αλλωστε, πρέπει να παίρνεις πολύ στα σοβαρά την ηθική για να σταθείς απέναντι σ’ αυτήν –και ο σκηνοθέτης Αλμπέρτο Λατουάντα, ως σωστός καθολικός και βαθύς γνώστης της κομέντια ντελ άρτε, ήξερε πολύ καλά πού να στοχεύσει.

Βαθμοί: 7

Γιατρέ μου, τι έχω;

«Σουπερχόνδριος»: Οταν ο γιατρός τού υστερικά υποχόνδριου Ρομέν (Ντάνι Μπουν) αποφασίζει να τον καλέσει στο πρωτοχρονιάτικό του ρεβεγιόν, ο ήρωας, αγωνιζόμενος να αποφύγει τα… μικρόβια, ξυλοφορτώνει όλους τους καλεσμένους. Ε, δεν μπορείς να μη γελάσεις! Δυστυχώς από τη μέση και μετά κυριαρχεί μια αδούλευτη πολιτική σάτιρα (η αδελφή του γιατρού μπερδεύει τον ήρωα με τον επαναστάτη μιας χώρας του ανατολικού μπλοκ) και το φιλμ ξεφουσκώνει. Αλλά έχετε δει και χειρότερα!

Βαθμοί: 4

Mi sono innamorato

«Μαρίνα»: Μουρμουρίστε το όνομα τρεις φορές και θα σας έρθει αμέσως το τραγούδι που έκανε επιτυχία ο Ρόκο Γκρανάτα, με τη ζωή του οποίου καταπιάνεται αυτή η καλοστημένη βιογραφία, την παραγωγή της οποίας επιμελήθηκαν οι αδελφοί Νταρντέν. Μη περιμένετε όμως τον ρεαλισμό των τελευταίων: Η «Μαρίνα» είναι ακαδημαϊκώς στημένη και ίσως λίγο μεγαλύτερη απ’ όσο χρειαζόταν.

Βαθμοί: 4

Ξύλο χλιαρό

«Parker»: Οταν του τη φέρνουν οι συνεργάτες του σε μια ληστεία, ο Τζέισον Στέιθαμ ορκίζεται εκδίκηση. Θυμίζει τον «Επαναστάτη του Αλκατράζ» (και το αντίστοιχο ριμέικ που γύρισε ο Μελ Γκίμπσον με τίτλο «Payback»), αλλά οι ομοιότητες σταματούν εδώ γι’ αυτή τη ρουτινιάρικη περιπέτεια. Ο Στέιθαμ πάντως εξακολουθεί να μας αρέσει.

Βαθμοί:

Τελευταία Νέα