L‘ Hexagone είναι το επίθετο που χρησιμοποιείται για τη Γαλλία, λόγω του σχήματός της στον χάρτη. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 που φιλοξενήθηκε στα γαλλικά γήπεδα έμεινε στην ιστορία ως «Le football hexagonal» και συμβολίζει τον θρίαμβο των Μπλε και της επιτυχίας του πειράματος της πολυπολιτισμικότητας, μαύρων, λευκών και Αράβων.

Η αίσθηση πως τίποτε πια δεν εμπόδιζε τα παιδιά των μεταναστών να βρουν τη θέση τους στη γαλλική κοινωνία δημιουργήθηκε από την επιτυχία της Εθνικής Γαλλίας να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο έχοντας στις τάξεις της ποδοσφαιριστές με καταγωγή από την Αλγερία, τη Γουαδελούπη, τη Νέα Καληδονία, τη Γουιάνα, την Πολωνία, την Αρμενία, την Γκάνα, την Αργεντινή.

Ο Ζινεντίν Γιαζίντ Ζιντάν, γόνος οικογένειας μεταναστών από την Αλγερία και ηγέτης εκείνης της ομάδας αποτελεί ακόμα και σήμερα το σύμβολο της πολυπολιτισμικής γαλλικής κοινωνίας, αλλά και εχθρό του Γαλλικού Εθνικού Μετώπου. Ο τότε ηγέτης του Ζαν-Μαρί Λεπέν είχε δηλώσει πως οι Μπλε δεν είναι η πραγματική γαλλική ομάδα.

Από το βράδυ της 13ης Ιουλίου 2014 η Γερμανία απέκτησε τον δικό της Ζιντάν. Πρόκειται για τον Τζερόμ Μπόατενγκ, τον πρώτο μαύρο ποδοσφαιριστή που στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου με τη Γερμανία και αποτελεί το σύμβολο της εικόνας που θέλει να δείχνει η χώρα του Γκαίτε.

Σύμφωνα με στοιχεία του 2012, ένας στους πέντε κατοίκους της Γερμανίας (16 εκατ.) κατάγεται από μετανάστες. Η μειονοτική κοινότητα αυξήθηκε το 2011 κατά 1,3%, όταν ο συνολικός πληθυσμός παρουσίασε μείωση.

Η πολυπολιτισμικότητα αποτελεί ένα έντονα αμφιλεγόμενο θέμα στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια.

Ο Σάμι Κεντίρα με καταγωγή από την Τυνησία, ο Μεσούτ Οζίλ, παιδί τρίτης γενιάς τούρκων μεταναστών, ο Τζερόμ Μπόατενγκ, μισός Γκανέζος και δεκάδες ακόμα ποδοσφαιριστές βοήθησαν να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή όσων υποστηρίζουν την αξία της πολυπολιτισμικότητας.

Η multi-culti γερμανική ομάδα προέρχεται από ένα ευρύ φάσμα της γερμανικής κοινωνίας.

Στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, στη Νότια Αφρική, οι ένδεκα από τους 23 παίκτες των Πάντσερ είχαν δικαίωμα συμμετοχής και σε άλλη εθνική ομάδα.

Ο Γιόαχιμ Λεβ πιστεύει πως αυτοί παίκτες έχουν δυνατή αίσθηση της ταυτότητας που εκφράζει ο αετός στο στήθος και του έθνους ως συνόλου.

Από την ομάδα που στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου την Κυριακή το βράδυ, έξι ποδοσφαιριστές, οι Μπόατενγκ, Μουσταφί, Κεντίρα, Οζίλ, Ποντόλσκι και Κλόζε είναι παιδιά μεταναστών. Και βέβαια υπάρχουν δεκάδες άλλες τέτοιες περιπτώσεις όπως των Μάριο Γκόμες, Κακάου, Τροχόφσκι, Μαρίν, Πάουλο Ρινκ, Σον Νταντί, Ιλκάι Γκουντογκόν που έχουν φορέσει τη φανέλα με τον αετό.

«Αντιλαμβανόμαστε πως είναι κάτι νέο να υπάρχουν παίκτες στην Εθνική Γερμανίας με καταγωγή από την Τουρκία, την Τυνησία, την Γκάνα ή τη Νιγηρία, αλλά για τη δική μας γενιά είναι κάτι συνηθισμένο», είχε δηλώσει στο παρελθόν ο Κεντίρα. «Εχουμε κάποιους παίκτες που τους λένε Κεντίρα και κάποιους που τους λένε Μίλερ. Δεν βλέπουμε καμία διαφορά».

Η ενσωμάτωση των παικτών με καταγωγή εκτός Γερμανίας στη Νατσιονάλμανσαφτ δεν αντιμετωπίστηκε το ίδιο θετικά απ’ όλους, τουλάχιστον μέχρι το βράδυ της Κυριακής, όταν ο Οζίλ σήκωνε το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Αρκετοί μπλόγκερ έγραφαν πύρινα άρθρα πως η Εθνική Γερμανίας έχει χάσει την ταυτότητά της, υποστηρίζοντας πως οι παίκτες της έπαψαν να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο.

Ο διεθνής Γερμανός με ρίζες από τη Νιγηρία Ντένις Αόγκο λέει πως «δεν τραγουδάω τον εθνικό ύμνο, αλλά παραμένω υπερήφανος που παίζω για τη Γερμανία».

Από την ανάμειξη των ποδοσφαιρικών γονιδίων προκύπτει ένα μοναδικό blend που επηρεάζει θετικά τη Νατσιονάλμανσαφτ. Το παρατήρησαν οι Βραζιλιάνοι μετά τη συντριβή τους με 7-1: «Η Γερμανία έπαιζε όπως πρέπει να παίζει η Βραζιλία».

Τελευταία Νέα