Για προστατευτισμό κατηγορούν οι νεοϋορκέζικοι «Τάιμς» τον γάλλο υπουργό Οικονομίας Αρνό Μονμτπούρ επειδή αντιτίθεται στην εξαγορά του ενεργειακού κλάδου της Alstom από την αμερικανική General Electric επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφαλείας. Το 2006 όμως, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, η κυβέρνηση Μπους είχε αποτρέψει την εξαγορά των λιμανιών της Νέας Υόρκης, της Φιλαδέλφειας και του Μαϊάμι από την εδρεύουσα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα DP World. Και το 2005 είχε αποτρέψει την εξαγορά της πετρελαϊκής Unocal από την κινεζική CNOOC. Πάλι για «εθνικούς λόγους». Στη Βρετανία οι Εργατικοί πιέζουν την κυβέρνηση Κάμερον να μην αφήσει την αμερικανική φαρμακοβιομηχανία Pfizer να εξαγοράσει την AstraZeneca. Αιτία η οιονεί βεβαιότητα ότι θα ακολουθήσουν απολύσεις –πρόκειται για πάγια τακτική της Pfizer στις εταιρείες που εξαγοράζει. Επίσης, οι Εγγλέζοι θυμούνται το πάθημα με τη σοκολατοποιία Cadbury, την οποία εξαγόρασε η αμερικανική Craft για να τη μετεγκαταστήσει από τη Βρετανία στην… Πολωνία. «Είναι ευαίσθητοι με τα θέματα απασχόλησης οι Βρετανοί» γράφει η «Φιγκαρό». Μπα, δεν είναι εκεί το ζήτημα! Απλώς δεν έχει όρια η αγγλοσαξονική υποκρισία. Πιο πρόσφατο παράδειγμα το κύριο άρθρο που δημοσίευσε στο «Φορμπς» της 24ης Μαρτίου ο Στιβ Φορμπς, με το οποίο ο εκδότης του περιοδικού απευθύνει έκκληση να μην παρέμβει το ΔΝΤ στην Ουκρανία διότι «θα στείλουμε όλους τους Ουκρανούς στην αγκαλιά του Πούτιν». Ξαφνικά ο δις διεκδικητής του χρίσματος των Ρεπουμπλικανών για την αμερικανική προεδρία συνειδητοποίησε ότι «οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ είναι άσχετοι» και ότι οι «πολιτικές που προτείνουν δεν φέρνουν την ανάπτυξη αλλά εξαγριώνουν τους πολίτες».