Αναζήτηση
Δύο είναι συνήθως τα αποτελέσματα κάθε κρίσης: δυσκολίες και ευκαιρίες. Στην περίπτωση των Πεπ Γκουαρντιόλα και Ζοζέ Μουρίνιο είναι πολύ περισσότερα. Oπως η αμφισβήτηση των φιλοσοφιών τους στο ποδόσφαιρο οι οποίες αποτελούν τον θεμέλιο λίθο των μεγάλων τους επιτυχιών την τελευταία δεκαετία.
Το παράδοξο με τους δύο κορυφαίους προπονητές είναι πως εκπροσωπούν τα δύο άκρα στην ποδοσφαιρική αντίληψη. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα πιστεύει στην απόλυτη κατοχή της μπάλας και ο Ζοζέ Μουρίνιο στο ακριβώς αντίθετο. Πού είναι η αλήθεια; «Αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει τον λαό» όπως θα έλεγε και ο Λένιν. Στην προκειμένη περίπτωση, ό,τι αρέσει στους φιλάθλους αλλά και στον Τύπο. Αυτοί που αποθέωναν πριν από μερικές εβδομάδες τον Γκουαρντιόλα για την ποδοσφαιρική μηχανή που δημιούργησε στο Μόναχο και τις εμπνεύσεις του με τις αλλαγές των θέσεων βασικών παικτών είναι οι ίδιοι που πέταξαν τον πρώτο λίθο. Αυτοί που έγραφαν ύμνους για την ιδιοφυΐα του Ζοζέ Μουρίνιο μετά την πρόσφατη νίκη της Τσέλσι επί της Λίβερπουλ είναι οι ίδιοι που έριξαν λάσπη για τις επιλογές του Πορτογάλου. «Αλήθεια» στο ποδόσφαιρο είναι ό,τι γυαλίζει μέσα στις τροπαιοθήκες, λέμε εμείς.
Αγωνίστηκε κόντρα στη Ρεάλ, στον Χάινκες και στον εαυτό του
Η υπερβολή είναι μια αλήθεια που έχασε την ψυχραιμία της. Με τον Πεπ Γκουαρντιόλα, κάποιοι την είχαν χάσει εδώ και πολύ καιρό όπως αποδείχτηκε από την προμελετημένη αντίδρασή τους.
Μόλις ένα τέταρτο μετά το τελευταίο σφύριγμα του Πορτογάλου Πέντρο Προένσα στην Αλιάντς Αρένα, το focus.de παρουσίασε ένα μανιφέστο κατά του Καταλανού. Ακολούθησαν κι άλλοι, ακόμα και πρώην «φίλοι», όπως η «Μούντο Ντεπορτίβο» η οποία πάνω από μία μεγάλη φωτογραφία του 43χρονου προπονητή έγραφε με «ξύλινα» γράμματα: Ναυάγιο.
«Το να πυροβολείς τον Πεπ είναι η νέα μόδα του Τύπου», παρατηρεί στο άρθρο του στην εφημερίδα «Ας» ο Σάντι Χιμένεθ, σημειώνοντας πως πίσω από τις επιθέσεις πιθανόν να βρίσκονται ποταπά κίνητρα, όπως οι μεγάλες νίκες του σπουδαίου προπονητή ή η φυγή του από την Μπαρτσελόνα.
Ο Πεπ είναι ο μεγάλος ένοχος των ημερών. Για τη Ρεάλ Μαδρίτης που τόσες φορές την υποχρέωσε σε επώδυνες ήττες, για την Μπαρτσελόνα που νιώθει προδομένη επειδή την εγκατέλειψε, για την Μπάγερν που την ισπανοποίησε. Πολύ σωστά παρατηρεί λοιπόν η «Ελ Παΐς», στο άρθρο της «Ο λιθοβολισμός του φιλοσόφου Γκουαρντιόλα», πως ο πρώην προπονητής της Μπαρτσελόνα την Τρίτη το βράδυ έδωσε τρία παιχνίδια: ένα εναντίον της Ρεάλ του Αντσελότι, ένα εναντίον της Μπάγερν του Χάινκες και ένα εναντίον του ίδιου του εαυτού του. Η ισπανική εφημερίδα αφήνει αιχμές για τον Μπεκενμπάουερ ότι πιθανόν να έχει ενοχληθεί με την πρόσληψη Γκουαρντιόλα γιατί εκπροσωπεί την ολλανδική σχολή του Κρόιφ, που θεωρείται η μεγάλη αντίπαλος των Γερμανών, ενώ συμφωνεί με τον Χιμένεθ πως η βαριά ήττα από τη Ρεάλ έδωσε αφορμή σε κάποιους να διευθετήσουν παλιές «υποθέσεις». Οποιος δεν έκανε ποτέ λάθος δεν έχει δοκιμάσει ποτέ κάτι καινούργιο. Ο Πεπ συνεχίζει να κάνει λάθη και να τα παραδέχεται.
Η επίθεση που δέχτηκε από τον γερμανικό Τύπο ήταν σε προσωπικό επίπεδο, αν και το διακύβευμα ήταν η θεμέλιος λίθος της φιλοσοφίας του: το τίκι τάκα για το οποίο έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν «νεκρό».
Οι Γερμανοί αλλά παραδόξως και οι Καταλανοί ραπίζουν τον «Μεσσία» όπως με μεγάλη δόση ειρωνείας τον αποκαλούν.
«Δεν μπορώ να αλλάξω αυτό που αισθάνομαι κι αυτό που αισθάνομαι είναι πως πρέπει να παίζουμε με την μπάλα και να επιτιθέμεθα όσο περισσότερο μπορούμε», τους απαντά.
Ο Πεπ προτιμά να ανταλλάξει μια φιλική χειραψία και να πάει στο σπίτι του παρά να προδώσει τις αρχές του. Γιατί να το κάνει άλλωστε; Στα πέντε χρόνια που είναι προπονητής έχει κατακτήσει τέσσερις τίτλους Πρωταθλήματος, δύο Κύπελλα (θα παίξει σε έναν ακόμα τελικό), δύο Τσάμπιονς Λιγκ και τρία Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων. Πρόκειται για άνευ προηγουμένου επιτυχία η οποία έχει τις βάσεις της στα μεγάλα ποσοστά κατοχής της μπάλας. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός ότι ο Γκουαρντιόλα αρνήθηκε να αποδεχθεί πως οι παίκτες της Μπάγερν δεν μπορούν να παίξουν με την ίδια ένταση και αποτελεσματικότητα το τίκι τάκα όπως οι Τσάβι, Ινιέστα, Μέσι, Μπουσκέτς που το έχουν γραμμένο στο DNA τους.
Οταν το παραδέχτηκε στο ημίχρονο του καταστροφικού αγώνα με τη Ρεάλ, ήταν πλέον αργά. Ο ίδιος είχε υποστεί την πιο βαριά ήττα στην καριέρα του και η Μπάγερν τη βαρύτερη στην ιστορία της στα Κύπελλα Ευρώπης.
Η Τσέλσι νικήθηκε από τις ίδιες τις επιλογές του προπονητή της
Γράφει ο βιογράφος του Ζοζέ Μουρίνιο, Ντιέγκο Τόρες, για τους βασικούς πυλώνες της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας του Πορτογάλου:
1. Το παιχνίδι κερδίζεται από την ομάδα που κάνει τα λιγότερα λάθη. 2. Το ποδόσφαιρο ευνοεί όποιον αναγκάζει σε περισσότερα λάθη τον αντίπαλο. 3. Στα εκτός έδρας παιχνίδια, αντί να είσαι ανώτερος του αντιπάλου, καλύτερα να ενθαρρύνεις τα λάθη του. 4. Οποιος έχει την μπάλα είναι πιο πιθανό να κάνει λάθη. 5. Οποιος απαρνιέται την κατοχή μπάλας μειώνει την πιθανότητα να κάνει λάθος. 6. Οποιος έχει την μπάλα έχει φόβο. 7. Οποιος δεν την έχει είναι πιο δυνατός.
Ο Μουρίνιο έζησε μία σουρεαλιστική νύχτα γνωρίζοντας την πιο βαριά ήττα στην καριέρα του στο Τσάμπιονς Λιγκ από την Ατλέτικο Μαδρίτης, η οποία είχε χαμηλότερο ποσοστό κατοχής της μπάλας από την Τσέλσι. Με απλά λόγια, η φιλοσοφία του Special One δικαιώθηκε.
Κατά τον Ζοζέ Μουρίνιο, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στον βωμό του αποτελέσματος εμφανίζεται τόσο κυνικός, όσο το θηλυκό λιοντάρι που ψάχνει τροφή για τα μικρά του.
Παρουσιάζει ωστόσο αλλεργική αντίδραση στην κριτική. «Γεμίσαμε φιλοσόφους, ανθρώπους που ξέρουν πολύ περισσότερα από μένα» έλεγε μερικές ώρες πριν από το παιχνίδι με την Ατλέτικο, απαντώντας στις επικρίσεις για τα «λεωφορεία» που παρκάρει στην εστία της Τσέλσι.
Η δράση φέρνει αντίδραση. Κι όταν προέρχεται μέσα από το ίδιο σου το σπίτι, γίνεται ακόμα πιο επώδυνη.
«Η Τσέλσι παρατάχθηκε για να μην παίξει ποδόσφαιρο» ήταν τα βέλη του Εντέν Αζάρ μετά την ήττα από την Ατλέτικο. Είχε προηγηθεί παρόμοια δήλωση ενός πρώην παίκτη του Μουρίνιο και νυν της Μπάγερν, Αριεν Ρόμπεν, απαντώντας στην ερώτηση αν θα έβλεπε τον ημιτελικό του Στάμφορντ Μπριτζ.
Η αμφισβήτηση του Μουρίνιο έρχεται πανταχόθεν. Η Ρεάλ προσέφερε γη και ύδωρ το 2010 για να τον φέρει στο Σαντιάγο Μπερναμπέου. Μετά τους «πουτ… γιους» και τα άλλα συναφή που εκτόξευσε στους Μερένχες, ήρθε η πληρωμένη απάντηση: ο Semifinalist One. Με άλλα λόγια, ο Εκλεκτός των Ημιτελικών, όπως τον αποκαλούν πια στην ισπανική πρωτεύουσα.
Τέσσερις συνεχόμενοι ημιτελικοί, τέσσερις αποκλεισμοί, έξι στο σύνολο αν προστεθούν και οι δύο προηγούμενοι με την Τσέλσι.
Αυτή τη φορά ο Βασιλιάς έμεινε γυμνός. Ούτε κακές διαιτησίες, ούτε γκολ-φαντάσματα, ούτε θεωρίες συνωμοσίας. Η Τσέλσι νικήθηκε από τις ίδιες τις επιλογές του προπονητή της.
Η «Ντέιλι Τέλεγκραφ» τον παρομοίασε με τον Δαλάι Λάμα για τη στωικότητα που επέδειξε στην εξέλιξη του αγώνα.
Τα χτυπήματα που δέχεται είναι απανωτά. Ο ιταλός δάσκαλος της προπονητικής και ένας από τους λίγους που εξέλιξαν το ποδόσφαιρο, ο Αρίγκο Σάκι, εκδήλωσε την απογοήτευσή του γιατί δεν είδε καμία ομάδα της Τσέλσι στον αγωνιστικό χώρο.
Το μεγάλο όπλο του Μουρίνιο στην καριέρα του ήταν η τιθάσευση της γνώμης των φιλάθλων. Σχεδόν πάντοτε τους είχε στα εξαπτέρυγά του, μειώνοντας τους κραδασμούς από συγκρούσεις και επικρίσεις. Φαίνεται όμως ότι αυτή τη φορά έχασε και αυτούς.
Εξι στους δέκα μεταξύ αυτών που συμμετείχαν σε σχετική σφυγμομέτρηση που διοργάνωσε το goal.com θεωρούν ότι η αποτυχία της Τσέλσι οφείλεται στον Ζοζέ Μουρίνιο. Σε αντίστοιχη σφυγμομέτρηση του sky sports οι μισοί από όσους συμμετείχαν θεωρούν ότι η λάθος τακτική του Πορτογάλου είναι υπεύθυνη για το μπλε ναυάγιο.
Το βασίλειο του Μουρίνιο κλυδωνίζεται, αλλά δεν θα καταρρεύσει. Φίλοι και εχθροί περιμένουν την αντίδρασή του…
