Τι ποδόσφαιρο έχουμε, αλήθεια; Γιατί αυτό που βλέπουμε στην Ελλάδα ασφαλώς και δεν λέγεται πραγματικός αθλητισμός.

Από την περασμένη εβδομάδα και δώθε, όλοι χορεύουν στους ρυθμούς του τελικού. Με τη διαφορά ότι δεν πρόκειται για αγωνιστικούς ρυθμούς, αλλά ασχολούνται με τα γύρω γύρω ενός αγώνα που απασχολεί όλη την Ελλάδα. Η Αστυνομία βρίσκεται επί ποδός. Η περιοχή γύρω από την Ομόνοια θα αποκλειστεί για πολλές ώρες. Τα λεωφορεία των οπαδών θα κάνουν ταξίδι με τρεις στάσεις και κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Τα ξενοδοχεία θα φρουρούνται. Τα καραβάνια των φιλάθλων θα μεταβούν στο γήπεδο με συνοδεία, ενώ στο ΟΑΚΑ οι αρμόδιοι πάσης φύσεως θα κάνουν ελέγχους. Αφήστε που τοποθετούνται και συρματοπλέγματα, λες και μιλάμε για εμπόλεμες ζώνες.

Φυσικά, δεν μπορούμε να μιλάμε για «γιορτή του ποδοσφαίρου». Οπότε, μάλλον σοφά η ΕΠΟ πήρε την απόφαση να μη στείλει καν πρόσκληση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να παρακολουθήσει διά ζώσης τη σπουδαία αναμέτρηση. Την περασμένη χρονιά ο κ. Παπούλιας είχε λάβει πρόσκληση, δεν κατάφερε όμως να εμφανιστεί. Τώρα, οι αρμόδιοι είδαν πως τη μια έχουμε επεισόδια (ΑΕΚ – Ατρόμητος ή Παναθηναϊκός – Αρης), την άλλη υπάρχει ένταση λόγω διαιτητικών αποφάσεων (Ολυμπιακός – Αστέρας Τρίπολης) και έτσι αποφάσισαν να διοργανώσουν έναν τελικό μεταξύ συγγενών και φίλων. Ας είναι. Οι εποχές που οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας προσέδιδαν με την παρουσία τους κύρος σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου παρήλθαν. Τώρα, σκούρα χρώματα, γκρίνιες, σχεδιασμός για αποφυγή επεισοδίων, μάχες έξω από τις γραμμές, πλάνα ώστε να κυλήσουν όλα ομαλά. Γιατί αν ανάψει η σπίθα, τότε όλα πάνε στράφι.

Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα ενόψει του αυριανού τελικού. Συνεπώς, μπορούν να εξαφανιστούν και οι τελευταίες αμφιβολίες γιατί ο κόσμος γυρίζει την πλάτη του στο προϊόν του ποδοσφαίρου. Πολύ απλά, δεν αντέχει να αντικρίζει εικόνες που δεν παραπέμπουν σε πολιτισμό. Ούτε στρατούς να ελέγχουν «οπαδικούς στρατούς»!