Εχοντας ανακηρυχθεί πρωταθλητής Βρετανίας στην ηλικία των δέκα ετών στους αγώνες καρτ της Φόρμουλα 1, ο Λιούις Χάμιλτον απολάμβανε την τελετή βράβευσής του στο «Αutosport Awards Ceremony» το καλοκαίρι του 1995.

Λίγο πιο δίπλα χάζευε την εκδήλωση ο διευθυντής της ομάδας τής Μακλάρεν Ρον Ντέιβις. «Νεαρέ μου συγχαρητήρια» του είπε ο ισχυρός άνδρας της Μακλάρεν. «Σας ευχαριστώ. Θα ήθελα να τρέξω για σας κάποια μέρα» του απάντησε ο Χάμιλτον, όπως αποκάλυψε πρόσφατα στην αυτοβιογραφία του ο Ρον Ντέιβις, που παρά την έκπληξή του, υποσχέθηκε στον νεαρό να του κάνει ένα τηλέφωνο σε εννέα χρόνια.

Χρειάστηκε τελικά μόλις τρία χρόνια για να σηκώσει το ακουστικό και να τον καλέσει, για να τον βάλει –σε ηλικία μόλις 12 ετών –στο πρόγραμμα υποστήριξης νέων οδηγών της Μακλάρεν Μερτσέντες.

Ο νεαρός είχε ταλέντο και το έδειξε από την πρώτη στιγμή. Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρώτη του κιόλας συμμετοχή ως οδηγός πλέον της Φόρμουλα 1 έχασε μόλις για έναν πόντο το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2007, αλλά έναν χρόνο αργότερα έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην Ιστορία, σε ηλικία μόλις 23 ετών. Ηδη με τη νίκη του στη Σαγκάη την Κυριακή του Πάσχα (τρίτη συνεχόμενη εφέτος) έβαλε από νωρίς υποψηφιότητα για έναν ακόμα τίτλο, αλλά –το κυριότερο –έδειξε ότι συνεχίζει να ωριμάζει.

Διότι έχοντας μπει πολύ νέος στον μαγικό κόσμο της Φόρμουλα 1 ήταν λογικό να έχει «τρελαθεί». Την πρώτη του σεζόν το 2007, του είχαν πάρει το δίπλωμα για έναν χρόνο στη Γαλλία αφού είχε συλληφθεί να τρέχει με 196 χιλιόμετρα την ώρα σε γαλλικό αυτοκινητόδρομο!

Ο πατέρας του, που είναι από τη Γρενάδα, λάτρευε τον μεγάλο Καρλ Λιούις και προς τιμήν του αμερικανού πρωταθλητή του στίβου, έδωσε στον γιο του, το διπλό όνομα Λιούις Καρλ.

Στη Μακλάρεν οδήγησε για πρώτη φορά σε γκραν πρι της Φόρμουλα 1, το 2007, αφού πρώτα είχε σαρώσει τις νίκες στα βρετανικά πρωταθλήματα της Φόρμουλα Ρενό, στη Φόρμουλα 3 και στο GP2.

Στο καθολικό Λύκειο της γενέτειράς του έπαιζε κρίκετ και ποδόσφαιρο, το οποίο μάλιστα ήταν το αγαπημένο του άθλημα και έπαιζε ερασιτεχνικά.

Το τηλεκατευθυνόμενο όχημα που του αγόρασε ο πατέρας του σε ηλικία πέντε ετών ήταν το έναυσμα για να μην ξανακατέβει από… αμάξι, ανάλογα φυσικά με την ηλικία του.

Ενιωσε αμέσως την πίεση που δημιουργεί η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το 2007 είχε σκεφθεί να μετακομίσει στην Ελβετία για να γλιτώσει από τα ΜΜΕ, αλλά και την υψηλότατη φορολογία της Βρετανίας.

Η νίκη του στην Κίνα ήταν η 25η ξεπερνώντας ήδη έναν μύθο του αθλήματος, τον πέντε φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Χουάν Μανουέλ Φάτζιο.

Στις 25 νίκες βρίσκονται επίσης ο σπουδαιότερος βρετανός οδηγός όλων των εποχών Τζιμ Κλαρκ και ο εκτελεστικός διευθυντής της Μερτσέντες, Νίκι Λάουντα.