Τέσσερις παράλυτοι άνδρες κατόρθωσαν να κινήσουν τα πόδια τους για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, έπειτα από ηλεκτρική διέγερση του νωτιαίου μυελού τους, ανακοίνωσαν αμερικανοί γιατροί.

Οι τέσσερις ασθενείς κατόρθωσαν να κινήσουν τα δάκτυλα, τους αστραγάλους και τα γόνατά τους, αλλά όχι και να περπατήσουν ανεξάρτητα.

Το επίτευγμα αυτό, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Brain», υποδηλώνει ότι ο ηλεκτρισμός μπορεί να κάνει τον τραυματισμένο νωτιαίο μυελό πιο δεκτικό στα λιγοστά μηνύματα που εξακολουθεί να δέχεται από τον εγκέφαλο.

Ο νωτιαίος μυελός δρα ως σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας, μεταφέροντας ηλεκτρικά μηνύματα από τον εγκέφαλο προς όλο το σώμα.

Εάν η «γραμμή» αυτή υποστεί σε κάποιο σημείο βλάβη, τα μηνύματά της δεν μπορούν πλέον να περάσουν.

Έτσι, όσοι τραυματίζονται στον νωτιαίο μυελό μπορεί να χάσουν την κινητικότητα και την αίσθηση από το σημείο του τραυματισμού και κάτω.

Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια της Λούισβιλ και της Καλιφόρνια άρχισαν να μελετούν το 2009 την ηλεκτρική διέγερση του νωτιαίου μυελού κάτω από το σημείο του τραυματισμού, σε μια προσπάθεια να βοηθήσουν παράλυτους ασθενείς.

Πριν από τρία χρόνια ανακοίνωσαν ότι ο Ρομπ Σάμερς, ένας παίκτης του μπέιζμπολ που έπεσε θύμα τροχαίου και έμεινε παράλυτος από το στήθος και κάτω, κατόρθωσε να κινήσει τα πόδια του υποβασταζόμενος σε έναν κυλιόμενο διάδρομο.

Τώρα, τρεις ακόμα ασθενείς, που ήταν παράλυτοι επί τουλάχιστον δύο χρόνια, ανέκτησαν μέρος της κινητικότητάς τους με τη βοήθεια της ίδιας μεθόδου.

Οι ασθενείς αυτοί μπορούν να ελέγχουν την κίνηση των ποδιών τους με συγκεκριμένο ρυθμό όση ώρα είναι ενεργοποιημένος ο διεγέρτης του νωτιαίου μυελού τους, ενώ δύο εξ αυτών ελέγχουν και την δύναμη της κίνησης.

Το εύρημα αυτό επιβεβαιώνει ότι η λειτουργικότητα μπορεί να αποκατασταθεί μετά την παράλυση και πως η περίπτωση του Ρομπ Σάμερ δεν ήταν μεμονωμένο συμβάν.

Με την μερική ανάκτηση της κινητικότητάς τους, οι ασθενείς παρουσίασαν σημαντική αύξηση στην μυϊκή μάζα τους, καθώς και βελτιώσεις στη λειτουργία του εντέρου και της ουροδόχου κύστεως, δήλωσε η δρ Κλαούντια Αντζέλι, επίκουρη καθηγήτρια στο Κέντρο Έρευνας Τραυματισμών Νωτιαίου Μυελού του Πανεπιστημίου της Λούισβιλ, στο Κεντάκι.

Οι ερευνητές δεν ξέρουν πως ακριβώς βοηθεί τους ασθενείς η ηλεκτρική διέγερση, αλλά πιστεύουν πως κάποια μηνύματα από τον εγκέφαλο εξακολουθούν να περνάνε το σημείο του τραυματισμού, αλλά φυσιολογικά δεν είναι αρκετά ισχυρά ώστε να προκαλέσουν κίνηση.

Η ηλεκτρική διέγερση μπορεί να αυξάνει την ευαισθησία του νωτιαίου μυελού και έτσι να ενισχύει τα μηνύματα αυτά.

Από τους τέσσερις ασθενείς, οι δύο εξακολουθούσαν να έχουν κάποια αίσθηση στα πόδια τους μετά τον τραυματισμό τους, ενώ οι άλλοι δύο δεν ένιωθαν απολύτως τίποτα.

Αν και η ηλεκτρική διέγερση δεν θεράπευσε τους ασθενείς, ούτε μπορούν να περπατήσουν δίχως βοήθεια, και οι τέσσερις δήλωσαν πως η έστω και μερική ανάκτηση της κινητικότητάς τους έχει βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής τους – και μερικοί είπαν πως νιώθουν και πάλι ζωντανοί, κατά την δρα Αντζέλι.