Σεξουαλική «νέκρωση»

Είμαι 26 ετών και σε σχέση εδώ και λίγους μήνες. Ενώ στο παρελθόν λειτουργούσα φυσιολογικά, πρόσφατα παρουσίασα παντελή έλλειψη σεξουαλικής διέγερσης. Εχω την επιθυμία να πλησιάσω τον σύντροφό μου, όμως δεν διεγείρομαι και καμία σεξουαλική φαντασίωση δεν με βοηθά. Εχω «νεκρωθεί» σωματικά.

Η ερωτική διέγερση έπεται της επιθυμίας με αποτέλεσμα ένα άτομο να μπορεί να επιθυμεί να έρθει σε σεξουαλική επαφή αλλά να δυσκολεύεται να βιώσει ικανοποιητική διέγερση. Στην υποτονική σεξουαλική επιθυμία που παρουσιάζετε κυριαρχεί η επιθυμία για σεξουαλική δραστηριότητα ενώ οι σεξουαλικές φαντασιώσεις είτε απουσιάζουν πλήρως είτε είναι ανεπαρκείς ως προς την αποτελεσματικότητά τους. Δεδομένης της πρόσφατης έναρξης του προβλήματος είναι σημαντικό αφού αποκλείσετε τα παθολογικά αίτια (γυναικολογικά, ορμονικά κ.λπ.) να αναρωτηθείτε αν κάτι συνέβη πρόσφατα στη ζωή σας το οποίο σας επηρέασε αρνητικά. Η επίκτητη υποτονική επιθυμία οφείλεται, σε γενικές γραμμές, σε στρεσογόνες καταστάσεις που τραυματίζουν ψυχολογικά το άτομο, π.χ. καβγάδες με τον σύντροφο, αίσθημα απόρριψης από τον άλλον, φόβος εγκατάλειψης, χαμηλή αυτοεκτίμηση μέσα στη σχέση κ.λπ. Αναρωτηθείτε αν αντιμετωπίζετε εμπόδια στη συναισθηματική εγγύτητα με τον σύντροφό σας και φοβάστε τη δέσμευση. Τέτοιου είδους φόβοι συχνά εκλύονται όταν μια σχέση αρχίζει και «δένει» μέσα στον χρόνο και δύνανται να μεταμφιεστούν σε ψυχοσεξουαλικά συμπτώματα. Μια περίοδος χαμηλής συναισθηματικής διάθεσης λόγω μιας πρόσφατης απώλειας επίσης μπορεί να προηγείται των συμπτωμάτων σας. Από τη στιγμή που κυριαρχεί η σεξουαλική «νέκρωση», όπως περιγράφετε, μπορεί να επιτείνεται στην πορεία του χρόνου από το έντονο άγχος για τη σεξουαλική πράξη και τις καθημερινές αρνητικές σκέψεις γύρω από το πρόβλημα (π.χ. είμαι ψυχρή, είμαι ανεπαρκής) που σας πλήττουν την αυτοεκτίμηση και λανθασμένα σας κάνουν να αμφισβητείτε τα συναισθήματά σας για τον σύντροφό σας. Η ποιότητα της σχέσης σας παίζει καθοριστικό ρόλο όπως και η κατανόηση του συντρόφου σας. Αναζητήστε τη βοήθεια ψυχολόγου που να έχει εμπειρία με ψυχοσεξουαλικές διαταραχές προκειμένου να νικήσετε το σύμπτωμα προτού εξελιχθεί.

Διαχείριση κλοπής από παιδί

Οσο ψωνίζαμε με την 7 ετών κόρη μου, κατάλαβα ότι έκρυψε κάτι στην τσέπη της σε ένα μαγαζί. Ενώ στην αρχή μού το αρνήθηκε, τελικά μου ομολόγησε κλαίγοντας ότι πήρε ένα παιχνιδάκι, το οποίο όμως άφησε τελικά σε μια γωνία του μαγαζιού. Πρέπει να την πιέσω να ζητήσουμε συγγνώμη από το κατάστημα παρότι φάνηκε μετανιωμένη;

Φαίνεται ότι αυτό που σας απασχολεί περισσότερο είναι η κοινωνική και ηθική διάσταση της συμπεριφοράς της κόρης σας και όχι τα κίνητρα πίσω από αυτήν. Ζητώντας τυφλά συγγνώμη από την πωλήτρια, δεν λύνεται το αίτιο που την οδήγησε στην κλοπή, αλλά γίνεται ένα παιδί που υπό πίεση κάνει παθητικά αυτό που εσείς ζητάτε από εκείνο ως πρέπουσα κοινωνική συμπεριφορά. Με λίγα λόγια, μην επιμείνετε στη συγγνώμη αλλά ψάξτε το γιατί. Μπορεί να ήταν μια παρορμητική στιγμή που ένιωσε να την υπερνικά ή μια στιγμιαία ανάγκη να γεμίσει τη μοναξιά, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, την ανασφάλεια που μπορεί να κουβαλά ή το κενό που νιώθει μέσα της ή κάτι που τη στενοχώρησε στο σχολείο ή στο σπίτι. Ρωτήστε την τι συναίσθημα ένιωσε όταν έβαλε το παιχνίδι στην τσέπη της και σκεφτείτε τη σημασία και τις προεκτάσεις αυτού που θα σας αποκαλύψει. Μην μπείτε σε ρόλο γονιού επιφυλακτικού που περιμένει πότε θα το ξανακάνει, κάτι που μπορεί να την κάνει να χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και να της δημιουργήσει υψηλό άγχος. Μην παρασυρθείτε σε τιμωρητικές συμπεριφορές απέναντι στο παιδί αλλά προσεγγίστε το με αγάπη και αποδοχή. Με απλή γλώσσα πείτε της τους λόγους για τους οποίους η κλοπή δεν είναι κοινωνικά και ηθικά θεμιτή και μιλήστε της για την έννοια της ιδιοκτησίας. Ισως χρειάζεται αυτήν την περίοδο να ψάξετε αν κάτι έχει συμβεί στο σπίτι που έχει ταράξει το παιδί ενώ να συζητάτε καθημερινά μαζί της, να την αποφορτίζετε και να ενισχύετε την αυτοεκτίμησή της.

Αγχος στην επαφή με κόσμο

Εχω πολύ έντονο άγχος όταν βγαίνω από το σπίτι και συναναστρέφομαι κόσμο, με αποτέλεσμα να παθαίνω κρίσεις ταχυκαρδίας και φόβο λιποθυμίας. Τι έχω;

Στη διαταραχή το άτομο βιώνει σύντομες και ξαφνικές περιόδους έντονου φόβου με συμπτώματα ταχυκαρδίας, εφίδρωσης, τρέμουλου, αίσθημα πνιγμού, ζάλης και σκέψεις ότι θα πάθει μια βλάβη οργανική ή ψυχική. Στην κοινωνική φοβία επικρατεί ο φόβος ενός ατόμου για κοινωνικές καταστάσεις ή για εκείνες όπου καλείται να ενεργήσει μπροστά σε κοινό κ.λπ. Δύναται ένα άτομο με κοινωνικό άγχος να πάσχει και από περιστασιακές κρίσεις πανικού όταν εκτίθεται στις κοινωνικές καταστάσεις που το φοβίζουν.