Και ξαφνικά, μια χώρα της Ευρώπης μοιάζει με εξωτική μπανανία ενός γελοίου δικτάτορα. Συγκεντρώνονται οι διαδηλωτές με τα αυτοκίνητά τους έξω από την προεδρική κατοικία για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους; Θεσπίζεται η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των πέντε αυτοκινήτων. Οι διαδηλωτές φορούν κράνος ποδηλάτη για να προστατευτούν από τα κλομπ της αστυνομίας; Βγαίνει ένας νόμος που λέει ότι όποιος φοράει κράνος ποδηλάτη θα τιμωρείται με φυλάκιση δέκα ημερών. Χρησιμοποιούν οι διαδηλωτές τα κινητά τους για να καταγράφουν εικόνες και να επικοινωνούν μεταξύ τους; Η κυβέρνηση απαντά εξουσιοδοτώντας την ταυτοποίηση και την καταγραφή των τηλεφωνικών συσκευών των διαδηλωτών. Κι έπειτα, πλακώνουν τα sms: «Αγαπητέ συνδρομητή, έχει καταγραφεί η συμμετοχή σου σε μαζικές ενέργειες διασάλευσης της τάξης».

Μπορεί όλα αυτά να ήταν και γραφικά εάν δεν συνοδεύονταν από μια πρωτοφανούς έκτασης βία, την οποία η Ουκρανία δεν είχε γνωρίσει ούτε την περίοδο της ανεξαρτησίας της, το 1991, αλλά ούτε και την εποχή της Πορτοκαλί Επανάστασης, το 2005. Η πρώην σοβιετική δημοκρατία βρίσκεται στο χείλος του χάους όχι επειδή πολλοί πολίτες της εξακολουθούν να αγνοούν το ψύχος και να συγκεντρώνονται στην Πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο για να διαδηλώσουν υπέρ της Ευρώπης, αλλά επειδή το χιόνι έχει πάρει το χρώμα του αίματος. Κι επειδή ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς πέρασε το όριο που χωρίζει την απεχθή αυθαιρεσία από τον σκληρό αυταρχισμό.

Οι πέντε νεκροί δεν αποτελούν «εσωτερική υπόθεση» της Ουκρανίας, όπως επιμένει να υποστηρίζει το Κρεμλίνο με έναν τόνο που θυμίζει άλλες εποχές. Αφορούν πλέον τις σχέσεις Ανατολής – Δύσης, όπως θα έλεγε κανείς την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Η Ευρωπαϊκή Ενωση απειλεί με κυρώσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες παγώνουν τις βίζες ουκρανών αξιωματούχων που σχετίζονται με την αστυνομική βία. Στο μεταξύ, η ημερομηνία έναρξης των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σότσι πλησιάζει. Ο πρόεδρος Πούτιν, επισημαίνει η Ρεπούμπλικα, δεν μπορεί να αφήσει την Ουκρανία να φλέγεται στην αυλή της Ρωσίας.

Ο τίτλος της πρώτης σελίδας στο χθεσινό φύλλο της Λιμπερασιόν ήταν «Νεκροί για την Ευρώπη». Το φόντο είναι μια ομάδα από πάνοπλους αστυνομικούς που κρατούν μεταλλικές ασπίδες. Ανάμεσα σε δύο από αυτές εξέχει απειλητικά η κάννη ενός όπλου. Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα επισημαίνει ότι ο Γιανουκόβιτς εγκαθιδρύει μια δικτατορία στην Ανατολική Ευρώπη που θυμίζει τις χειρότερες στιγμές των «λαϊκών δημοκρατιών». Η Δυτική Ευρώπη καλείται επομένως να προσφέρει τη βοήθειά της στους πολίτες της Ουκρανίας που πιστεύουν στις αξίες της. «Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο. Εχει έρθει η ώρα της κινητοποίησης για την απελευθέρωση του Κιέβου» επισημαίνεται πολύ σωστά. Και ξαφνικά, το παρελθόν επιστρέφει.