Το δύσκολο καλοκαίρι του 2012 ο Τζέιμς Γκιστ βρισκόταν στη λίστα του Παναθηναϊκού αλλά όχι στις πρώτες θέσεις. Σημαντικό ρόλο στη στελέχωση του ρόστερ έπαιξαν τα «δίδυμα» που οραματιζόταν ο Πεδουλάκης και η αναβλητικότητα του Λασμέ να αποδεχθεί την προσφορά του ΠΑΟ.

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, όμως, και φαίνεται πως το ριζικό του Αμερικανού έγραφε Παναθηναϊκός. Τα Χριστούγεννα του 2012, σε μία από τις διορθωτικές κινήσεις που έκαναν οι Πράσινοι, πραγματοποίησαν το πρώτο trade της Ευρωλίγκας (Γκιστ – Πάνκο) και πολλά άλλαξαν. Διορθώθηκε η εικόνα τους και ταυτόχρονα ο Πεδουλάκης διόρθωσε τον τρόπο προσέγγισης του Αμερικανού στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Χωρίς αμφιβολία ο «αφελής» και άτεχνος 27χρονος σε αυτούς τους 13 μήνες μεταλλάχθηκε και αποτελεί ένα από τα ατού του ΠΑΟ.

Τα ζωώδη αθλητικά προσόντα του άνοιγαν κάθε χρόνο την πόρτα της Ευρωλίγκας (Παρτίζαν, Φενέρμπαχτσε, Μάλαγα) αλλά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του δεν του επέτρεπαν να «στεριώσει». Ουδείς τόλμησε να του αναθέσει το μαρκάρισμα ενός γκαρντ, ουδείς τον δούλεψε στο «διάβασμα» του παιχνιδιού. Προφανώς αυτό που έκανε ο Πεδουλάκης τον… απογείωσε πνευματικά και αναμφίβολα τον βελτίωσε αγωνιστικά. «Θα ήταν πρόκληση να μαρκάρω πόιντ γκαρντ. Ειλικρινά, πιστεύω ότι μπορώ μαρκάρω οποιονδήποτε γκαρντ», δήλωνε στην αρχή της σεζόν ο Γκιστ, ο οποίος δοκιμάστηκε πέρυσι σε αυτόν τον ρόλο αλλά σε «ειδικές καταστάσεις».

Ο απόφοιτος του Μέριλαντ αφομοίωσε τον ρόλο του και πλέον «χρεώνεται» με… 108 το μαρκάρισμα του Σπανούλη, αξιοποιώντας τα αθλητικά προσόντα του και «διαβάζοντας» το παιχνίδι του Kill Bill. Από μόνο του αυτό αποτελεί κορυφαίο κίνητρο για τον Γκιστ, που δικαιώνει τον Πεδουλάκη για την έμπνευσή του και κάνει τον Αμερικανό πολυδιάστατο: στην επίθεση έχει αγωνιστεί στις θέσεις 3, 4, 5 και στην άμυνα αναλαμβάνει τον αντίπαλο «άσο»!