Η πιο ουσιαστική παρέμβαση ήταν του επικεφαλής των Φιλελευθέρων Γκι Φέρχοφστατ (αναμενόμενο). «Η Ελλάδα είναι ένα σύμβολο της Ευρώπης», είπε ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, απευθυνόμενος στον Αντώνη Σαμαρά κατά τη χθεσινή Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Και έσπευσε να προσθέσει: «Τόσο της άριστης όσο και της χείριστης Ευρώπης».

Η πιο ανούσια παρέμβαση ήταν του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο (και αυτό αναμενόμενο). «Ας χρησιμοποιήσουμε αυτές τις εκλογές για να κτίσουμε μια αληθινή ευρωπαϊκή δημοκρατία», τόνισε, προτού προσθέσει ότι «τόσο η Ευρώπη όσο και η δημοκρατία είναι ελληνικές λέξεις». Και λοιπόν;

Η πιο εριστική παρέμβαση ήταν του φίλου του κ. Καμμένου, του επικεφαλής των ευρωσκεπτικιστών Νάιτζελ Φάρατζ: «Δεν διοικείτε εσείς την Ελλάδα, αλλά η τρόικα. Το κόμμα σας λέγεται Νέα Δημοκρατία (New Democracy), αλλά νομίζω πως θα έπρεπε να το αποκαλείτε Μη Δημοκρατία (No Democracy), αφού η Ελλάδα τελεί υπό ξένη κατοχή». Αν συνέχιζε, θα καλούσε τον έλληνα πρωθυπουργό να πάρει τη χώρα από το ευρώ, ως πρώτο βήμα για την οριστική διάλυση της ευρωζώνης.

Η πιο άδικη παρέμβαση ήταν του εκπροσώπου των Σοσιαλδημοκρατών Χάνες Σβόμποντα, ο οποίος χαρακτήρισε τις προτάσεις για την τραπεζική ένωση απαράδεκτες και προειδοποίησε ότι το Ευρωκοινοβούλιο με τη σημερινή του σύνθεση δεν πρόκειται να τις ψηφίσει. Και τι φταίμε εμείς; Θα μας φορτώσουν τώρα και τη γαλλογερμανική διένεξη για την έκταση του ελέγχου των τραπεζών;

Η πιο πικρή παρέμβαση, τέλος, ήταν του αυστριακού ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Χανς-Πέτερ Μάρτιν: «Δεν άκουσα τι κάνατε εσείς και η χώρα σας για τους ευρωπαίους πολίτες. Μας είπατε ψέματα επανειλημμένα, δώσατε ψευδή οικονομικά στοιχεία. Δεν ευχαριστήσατε τους ευρωπαίους φορολογουμένους, που πληρώνουν το τίμημα της πολιτικής σας». Μεταξύ μας, δεν έχει κι άδικο –αν και λέει τη μισή αλήθεια.

Σε γενικές γραμμές ήταν ένα ενδιαφέρον πρωινό. Ο κ. Σαμαράς μίλησε πολύ θερμά για την Ευρώπη, λέγοντας ότι δεν είναι πολυτέλεια ούτε μια γραφειοκρατική διαδικασία, αλλά «είναι όλοι εμείς, το μέλλον των επόμενων γενεών, το μέλλον των παιδιών μας». Αναγνώρισε τα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων, χωρίς να παραλείψει να μιλήσει τόσο για τις «κατασκευαστικές ατέλειες» του ευρώ όσο και για τα λάθη του πρώτου προγράμματος (τους περιβόητους πολλαπλασιαστές). Και επανέλαβε τη γνωστή πλάνη ότι η Χρυσή Αυγή θα εξαφανιστεί μόλις περάσει η κρίση. Χειροκροτήθηκε από τους πολλούς, αποδοκιμάστηκε από τους λίγους, μπορεί να είναι ικανοποιημένος. Ετσι κι αλλιώς πολλά περιθώρια παρεμβάσεων δεν έχει, και το ξέρει. Η προεδρία είναι μια τυπική διαδικασία, μόνο η αντιπολίτευση (της ΔΗΜΑΡ περιλαμβανομένης) κάνει πως δεν το καταλαβαίνει και απαιτεί από τον Πρωθυπουργό να τη χρησιμοποιήσει για να προκαλέσει μια αλλαγή πολιτικής τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Μόνο ο Κον-Μπεντίτ έλειψε από τη συζήτηση. Και έτσι το βραβείο της πιο ανατρεπτικής παρέμβασης δεν απονέμεται σε κανέναν.

Τελευταία Νέα