Αναζήτηση
Το βράδυ της Δευτέρας, 16 Δεκεμβρίου, η Ζιλί Γκαγέ ήταν προσκεκλημένη στην εκπομπή Le Grand Journal του γαλλικού τηλεοπτικού δικτύου Canal+. Μαζί και δύο ακόμα συνάδελφοί της, ο Στεφάν Γκιγιόν και ο Πιερ Ρισάρ, όλοι συμπρωταγωνιστές στην ταινία «Χάρτινες ψυχές» του Βενσάν Λανού που επρόκειτο να κυκλοφορήσει στις γαλλικές αίθουσες τα Χριστούγεννα.
Ολα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που ο παρουσιαστής Αντουάν ντε Κον έκανε στην Γκαγέ την εξής ερώτηση: «Κι εσείς, Ζιλί, στηρίξατε την υποψηφιότητα του Φρανσουά Ολάντ για την προεδρία;». «Ναι», απάντησε διστακτικά, και εμφανώς έκπληκτη, η 41χρονη ηθοποιός. «Θα ήθελα να μάθω ποια είναι η θέση σας σήμερα», συνέχισε ο παρουσιαστής. Στο σημείο αυτό, ο Στεφάν Γκιγιόν βάλθηκε να γελάει, και να γελάει… Για να μην πολυλογούμε, στην πορεία της εκπομπής η ίδια η Γκαγέ παραδέχθηκε πως ο Φρανσουά Ολάντ πήγαινε τακτικά στα γυρίσματα της ταινίας. Και ο συνάδελφός της Στεφάν Γκιγιόν σημείωσε πως «του αρέσει πολύ η ταινία. Ορίστε: η ταινία αρέσει στον πρόεδρο. Στη γυναίκα του πολύ λιγότερο». Νέα γέλια.
ΚΟΙΝΟ ΜΥΣΤΙΚΟ. Η φήμη κυκλοφορούσε στο γαλλικό Ιντερνετ από τις αρχές της προηγούμενης χρονιάς. Τον Μάρτιο, μάλιστα, η Γκαγέ είχε καταθέσει μήνυση κατά αγνώστων για παραβίαση της ιδιωτικότητάς της. Εκείνη η εκπομπή του Δεκεμβρίου, ωστόσο, αποδεικνύει πως η «κρυφή σχέση» ήταν, κατά το κοινώς λεγόμενο, κοινό μυστικό.
«Μία δυνατή γυναίκα, μία ταλαντούχα ηθοποιός»: έτσι περιέγραφε το περιοδικό «Νουβέλ Ομπζερβατέρ» την Γκαγέ την Παρασκευή, την ημέρα που το «κοινό μυστικό» έγινε γνωστό σε όλους. «Είμαι πολλά πράγματα ταυτόχρονα: γυναίκα, φίλη, ερωμένη, μητέρα», έλεγε η ίδια η Γκαγέ για τον εαυτό της σε πρόσφατη συνέντευξη. Γεννήθηκε το 1973 στο Σιρέν από πατέρα χειρουργό και μητέρα αντικέρ. Στην εφηβεία της ασχολήθηκε λίγο με το κλασικό τραγούδι, αποφάσισε όμως από μικρή πως ήθελε να γίνει ηθοποιός, για αυτό και στα 17 της έφυγε για σπουδές στο διάσημο Actor’s Studio του Λονδίνου. Το πρόσωπό της εμφανίστηκε πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1993, με δύο μικρούς ρόλους στην «Μπλε ταινία» του Κριστόφ Κισλόφσκι και στη «Μικρή αποκάλυψη» του Κώστα Γαβρά. Ο πρώτος της μεγάλος ρόλος ήρθε έναν χρόνο αργότερα, στην ταινία «Οι εκατό και μία νύχτες του Σιμόν Σινεμά» της Ανιές Βαρντά. Η Γκαγέ δεν κατάφερε να γίνει διάσημη (ως ηθοποιός…) στα πέρατα του κόσμου, έχει όμως συμμετάσχει σε καμιά 50αριά ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους με πιο πρόσφατη τη σατιρική ταινία «Κε ντ’Ορσέ» όπου παίζει τον ρόλο μιας διπλωμάτη, έχει και τρία βραβεία στο ενεργητικό της, θεωρείται στη Γαλλία μία «ολοκληρωμένη ηθοποιός».
Ο ΠΡΩΗΝ. Το 2003, παντρεύτηκε τον αργεντινό σεναριογράφο, παραγωγό, σκηνοθέτη και ηθοποιό Σαντιάγο Αμιγορένα. Απέκτησαν μαζί δύο γιους, ο γαλλικός Τύπος όμως δείχνει να μη μπορεί να συμφωνήσει επί του παρόντος αν έχουν πάρει επισήμως διαζύγιο ή αν βρίσκονται σε διάσταση. Εκείνο που κανείς δεν αμφισβητεί, είναι η πολιτική τοποθέτηση της Γκαγέ: συμμετείχε σε προεκλογικό σποτάκι υπέρ του Φρανσουά Ολάντ, χαρακτηρίζοντας τότε τον υποψήφιο πρόεδρο της Γαλλίας «σεμνό», «εξαιρετικό» και «πολύ καλό ακροατή». Στις φωτογραφίες που δημοσίευσε το σκανδαλοθηρικό περιοδικό «Κλόουζερ», η Γκαγέ φαίνεται να επιστρέφει στο σπίτι της κρατώντας μια «στρατευμένη» τσάντα με την επιγραφή «Αγαπώ το Παρίσι», βγαλμένο κατευθείαν από την προεκλογική καμπάνια της Σοσιαλίστριας υποψήφιας για τη δημαρχία του Παρισιού, Αν Ινταλγκό.
