Υπάρχει μια κατηγορία πολιτών που δεν περνούν απαρατήρητοι, διότι χειρίζονται ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο δημοσίως ρητορικό ιδίωμα: την γκρίνια. Συνήθως ασχολούνται με την πολιτική, ως κομματικά στελέχη, ως δυνάμει παράγοντες της δημόσιας ζωής, ως χωρίς βλέψεις καριέρας δημοσιολογούντες ή και ως δυνάμει υποψήφιοι να στολίσουν κάποιο ψηφοδέλτιο ή να αναλάβουν, αύριο μεθαύριο, κάποια δημόσια θέση ευθύνης.

Πριν από λίγους μήνες, ανάμεσα στις υπόλοιπες θυσίες στον βωμό της αποδιάρθρωσης του αθηναϊκού κέντρου, αλλά και της αδυναμίας να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες τής όλο και πιο ανταγωνιστικής βιβλιαγοράς, έκλεισε το βιβλιοπωλείο της Εστίας στην οδό Σόλωνος. Ως συνήθως, πρόσωπα άσχετα των κατηγοριών που προανέφερα, άρχισαν τα μνημόσυνα: χάνουμε τα βιβλιοπωλεία, τα στέκια μας, τις μνήμες μας, τη ζωή μας, το μέλλον μας. Οταν επισήμανα απ’ αυτό εδώ το μονόστηλο το αυτονόητο, ότι έτσι είναι η ζωή, προχωρά με απώλειες, ο κόσμος αλλάζει και δεν υπάρχει μεταφυσικός τρόπος να διατηρούνται σημαντικά στέκια ως μνημεία ακινησίας, έγινε στο Ιντερνετ ο κακός χαμός. Περίπου εμφανίστηκα ως άκαρδος νεοφιλελεύθερος που χαίρεται όταν οι εστίες πολιτισμού λιγοστεύουν –και ως τέτοιο με στόλισαν με απίστευτους χαρακτηρισμούς. Χαρακτηρισμούς φανατικών, όχι επιχειρήματα –αλλά κάπως έτσι γίνεται ο διάλογος τα τελευταία χρόνια.

Πριν από τρεις ημέρες, το βιβλιοπωλείο της Εστίας ξανάνοιξε. Σε άλλο χώρο (στην οδό Διδότου), με άλλο μέγεθος και με άλλο προσανατολισμό. Ως μικρό στέκι του βιβλίου, που αναδεικνύει, προβάλλει και πουλάει τις εκδόσεις τού τεράστιου καταλόγου τού ομώνυμου, επίσης ιστορικού εκδοτικού οίκου, το νέο βιβλιοπωλείο αποκτά λόγο ύπαρξης σε μια νέα αγορά που τώρα διαμορφώνεται και στηρίζεται στη σχέση βιβλιοπώλη και αναγνώστη. Ωραία ιδέα. Μια δρασκελιά από το ιδιαιτέρως επιδραστικό Free Thinking Zone, το νέο βιβλιοπωλείο προβάλλει εναλλακτικά και στον μικρό αυτό χώρο που τείνει να γίνει εργαστήριο ανάγνωσης των ιδεολογικών και των αισθητικών τάσεων της εποχής, και στα μεγάλα βιβλιοπωλεία τύπου Πολιτεία, που επειδή και ξέρουν άριστα το βιβλίο και μπορούν να κάνουν εκπτώσεις είναι ασυναγώνιστα.

Στο μεταξύ, όμως, η αγορά του βιβλίου στο κέντρο αλλάζει ταχύτατα. Μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, στην Ακαδημίας, η Μαρία Παπαγεωργίου, η βιβλιοπώλισσα-έμβλημα της παλαιάς Εστίας, άνοιξε ένα επίσης ωραίο νέο βιβλιοπωλείο-στέκι, το Επί Λέξει. Η Πατριάρχου Ιωακείμ έχει πλέον τέσσερα ανάλογα μαγαζιά. Στην Κολοκοτρώνη άνοιξε ο Φωταγωγός, στην Καρύτση ο Μωβ Σκίουρος, δυο νέα στέκια λειτουργούν στο Παγκράτι, μέχρι και στα λεωφορεία του Κηφισού άνοιξε βιβλιοπωλείο.

Πού είναι τώρα οι επαγγελματίες γκρινιάρηδες; Αντί να κλαίνε δημοσίως, ας πάνε ιδιωτικώς να αγοράσουν κανένα βιβλίο. Θα τους βοηθήσει.