Πολύ μου αρέσουν οι πράξεις αντίστασης εκ του ασφαλούς. Στην ψηφοφορία της προηγούμενης εβδομάδας για την έγκριση των ψηφιακών ραδιοτηλεοπτικών αδειών, δύο πρώην πρωθυπουργοί θέλησαν να περάσουν μηνύματα αντιδιαπλοκής και αρνήθηκαν να δώσουν την έγκρισή τους στις ψηφιακές άδειες για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα της χώρας.

Είναι καταπληκτικό. Οι δύο πρωθυπουργοί που κυβέρνησαν τη χώρα από το 2004 έως το 2011 και έχουν ασφαλώς σημαντικό μερίδιο ευθυνών για τη σημερινή κατάσταση της χώρας και την προσφυγή στο ΔΝΤ, αν και όλα αυτά τα χρόνια δεν συμφωνούσαν σχεδόν σε τίποτα, βρήκαν επιτέλους σημείο συναίνεσης: να χτυπήσουν τους εκδότες…

Ο Κ. Καραμανλής αφού γιγάντωσε με την αμέριμνη διακυβέρνησή του το χρέος της χώρας από 183 δισ. ευρώ σε 300 δισ. ευρώ, αφού διόρισε καμιά 850αριά χιλιάδες στο Δημόσιο για να… επανιδρύσει το κράτος, έχασε τις εκλογές του 2009 και μαζί τη μιλιά του. Δεν μίλησε ποτέ για τα λάθη της πενταετίας του και δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για την αδυναμία του να δει το τσουνάμι που ερχόταν στη χώρα μετά το κραχ του 2008 στις ΗΠΑ.

Ο Γ. Παπανδρέου –με ασφαλώς λιγότερες ευθύνες από τον προκάτοχό του –εξελέγη με το «λεφτά υπάρχουν» και δεν τόλμησε να κάνει στροφή 180 μοιρών, παρότι είχε αντιληφθεί το βάραθρο στο οποίο ήταν έτοιμη να πέσει η χώρα. Παραδόθηκε στα Μνημόνια της κυρίας Μέρκελ και αφού δεν μπόρεσε να μεταθέσει τις ευθύνες του μέσω ενός δημοψηφίσματος, πήγε σπίτι του. Από τότε, μην αποδεχόμενος ποτέ τα λάθη του, δίνει διαλέξεις ανά την υφήλιο διαμαρτυρόμενος για τις αιμοδιψείς αγορές…

Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί που δεν έχουν μιλήσει ποτέ για τις θυσίες τού ελληνικού λαού ή για την ανάγκη όλες οι πολιτικές δυνάμεις να δώσουν τα χέρια για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο, ένωσαν τη φωνή διαμαρτυρίας τους κατά των εκδοτών –στους οποίους τις άδειες έδωσαν οι ίδιοι (από κοινού με την Αριστερά) το 1989. Η υποκρισία έχει πλέον ονοματεπώνυμο…

Τελευταία Νέα