«Εσύ. Ναι, εσύ. Εσύ ελέγχεις την εποχή της πληροφορίας. Καλωσόρισες στον κόσμο σου». Δεκέμβριος του 2006. Το περιοδικό «Time» αναδεικνύει σε προσωπικότητα της χρονιάς τους ανθρώπους που σερφάρουν στο Διαδίκτυο. Τους εκατομμύρια ανωνύμους που ασχολούνται με τη Wikipedia, το ΥouTube, το MySpace και τα μπλογκ. Εκείνη την εποχή ο Ανχελ Μαρία Χερέρα ήταν ιδιοκτήτης μικρού εκδοτικού οίκου. «Εκδίδαμε δύο βιβλία τον μήνα, αλλά φτάσαμε να βγάζουμε 300. Πολλά βιβλία είχαν απορριφθεί, αλλά κάποια στιγμή σκεφτήκαμε: «Ποιοι είμαστε εμείς που θα αποφασίζουμε ποιο είναι καλό και ποιο κακό;». Για τον λόγο αυτόν δημιουργήσαμε έναν χώρο όπου ο καθένας μπορούσε να δημοσιεύει τη δουλειά του και να κρίνεται από το ευρύ κοινό. Απόφαση που σχετίζεται άμεσα με την τότε δημοσίευση του «Time»».

Κάπως έτσι γεννήθηκε το 2008 το Bubook, πλατφόρμα αυτοέκδοσης βιβλίων τόσο σε φυσική όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. «Ημασταν μυστήριο τρένο. Οι εκδότες μάς κατηγορούσαν ότι δεν είχαμε ποιότητα, ότι δημοσιεύαμε οτιδήποτε… Τολμήσαμε όμως να κάνουμε μια τεράστια αλλαγή: περάσαμε από την απόρριψη στην αποδοχή και τώρα βλέπουμε γίγαντες να επενδύουν στις αυτοεκδόσεις έχοντας επίγνωση ότι η συγκεκριμένη αγορά αποτελεί τον ταχύτερα αναπτυσσόμενο τομέα στον εκδοτικό χώρο». Οι εκδοτικοί οίκοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αυτοέκδοση αποτελεί δυνητικά πολύ κερδοφόρα επιχείρηση, διότι το ρίσκο που έπαιρνε ο εκδότης τώρα το αναλαμβάνει ο συγγραφέας. Οχι όμως χωρίς ανταπόδοση. Διότι παραδοσιακά τα δικαιώματα του δημιουργού ανέρχονταν σε 10% επί της τιμής λιανικής πώλησης. Στην αυτοέκδοση μπορούν να φθάσουν στο 70% ή και στο 80%.

Πέντε χρόνια μετά τη δημοσίευση του «Time», σε μια βραδινή βάρδια ο αστυνομικός Εστέμπαν Ναβάρο σκότωνε την ώρα του στο Διαδίκτυο. Είχε ακούσει για το Amazon, αλλά όχι για την υπηρεσία αυτοέκδοσης του Κιντλ. Εκανε κλικ. Εγραφε επί 15 χρόνια διηγήματα και μυθιστορήματα και είχε δοκιμάσει την τύχη του παντού –σε διαγωνισμούς, στέλνοντας χειρόγραφά του σε εκδοτικούς οίκους -, οπότε σκέφτηκε «γιατί να μη δοκιμάσω;». Η διαδικασία ήταν απλή. Ορισε ως τιμή τα 99 σεντς του ευρώ και το άφησε. Το ξέχασε για μία-δύο εβδομάδες, ώσπου έλαβε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από την Amazon που έγραφε ότι το βιβλίο του το είχαν κατεβάσει δέκα φορές, τρεις εκ των οποίων από τις ΗΠΑ. «Τότε αποφάσισα να ανεβάσω ένα μυθιστόρημα που είχα γράψει πριν από 12 χρόνια. Μυστηριωδώς μέσα σε 15 ημέρες είχε βρεθεί στη λίστα με τα δέκα πρώτα».

Ενάμιση μήνα αργότερα έλαβε μια κλήση από τους Εdiciones B. Ηθελαν να εκδώσουν σε χαρτί το βιβλίο. «Δεν έχουν περάσει ούτε δύο χρόνια και δείτε την αλλαγή: τώρα εκδίδουν τη δουλειά μου», λέει.