Ο αριστερός γάλλος πολιτικός Ζαν-Λικ Μελανσόν είχε πει ότι «μεταξύ εκείνων που έχουν κέφι για ζωή κανείς δεν θέλει να είναι Γερμανός». Κάποιοι άλλοι όμως κάνουν λόγο για την «μπαναλιτέ του καλού». Η Γερμανία είναι πολιτισμένη, ελεύθερη, ευημερούσα, νομιμόφρων και μετριοπαθής. Την πιο χαρακτηριστική απάντηση για το τι σημαίνουν όλα αυτά την έδωσε η Ανγκελα Μέρκελ όταν ρωτήθηκε από την εφημερίδα «Μπιλντ» ποια συναισθήματα της ξυπνά η χώρα της: «Σκέφτομαι καλοσφραγισμένα παράθυρα!», απάντησε. «Καμιά άλλη χώρα δεν μπορεί να φτιάξει τόσο όμορφα παράθυρα που να κλείνουν με τέτοια ακρίβεια».

Σαράντα ημέρες. Σαράντα ημέρες έμειναν έως τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου. Και κατόπιν θα αρχίσουμε να μετράμε ακριβώς οκτώ μήνες μέχρι τις 22 Μαΐου της επόμενης χρονιάς, για τις ευρωεκλογές. Οκτώ μήνες για να πεισθούν οι ολοένα διογκούμενες στρατιές σκεπτικιστών Ευρωπαίων ότι οι ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου έχουν κάποια ιδέα για το πώς θα βγούμε από το τούνελ της ασφυκτικής λιτότητας.

Ο Γκίντο Βεστερβέλε, ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών, παρατήρησε πρόσφατα ότι αυτή η περίοδος είναι καθοριστική για την αξιοπιστία της Ευρώπης απέναντι στους πολίτες της, τη θέση της Ευρώπης στον κόσμο και τη διεθνή άποψη που διαμορφώνεται για τη Γερμανία. Το 2014 συμπληρώνεται ένας αιώνας από το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και ακόμη δεν ξέρουμε πού βαδίζει η Ευρώπη.

Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Το νέο γερμανικό ζήτημα», ο βρετανός ιστορικός Τίμοθι Γκάρτον Ας ξαναδιαβάζει αρχεία και επικεντρώνει σε μια συζήτηση, τον Δεκέμβριο του ’89, τού τότε καγκελάριου Χέλμουτ Κολ, ο οποίος εξηγούσε στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ τις προσπάθειές του να καθησυχάσει τους ευρωπαϊκούς φόβους σχετικά με τη γερμανική ενοποίηση. Ο Κολ περιγράφει πως προέβλεψε ότι η νομισματική ένωση θα χρειασθεί και μια οικονομική και πολιτική ένωση, όμως ο Μιτεράν και ο Αντρεότι ούτε καν το συζητούσαν. Ηθελαν να ελέγξουν το νόμισμα της Γερμανίας και όχι να ελέγξει η Γερμανία τους προϋπολογισμούς τους. Και έτσι κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωζώνη, τονίζει ο Γκάρτον Ας, βασίζονται στις πεποιθήσεις εκείνες. Οπως το είχε εντοπίσει ο ιστορικός Χάινριχ Ογκαστ Γουίνκλερ: «Προκειμένου να επιλυθεί το γερμανικό ζήτημα με τη συναίνεση της Ευρώπης, το ευρωπαϊκό ζήτημα έπρεπε να παραμείνει ανοιχτό».

Σαράντα ημέρες. Και οκτώ μήνες. Για να μη βρεθεί η Ευρώπη προ μεγάλης εκπλήξεως. Και για να μη γνωρίσει το πρώτο αντιευρωπαϊκό Ευρωκοινοβούλιο. Διότι καμιά φορά τα καλοσφραγισμένα παράθυρα δεν αφήνουν έξω τον υπόλοιπο κόσμο αλλά απομονώνουν εκείνον που βρίσκεται μέσα.