Οχι πως είναι κακό απαραιτήτως –μερικοί μάλιστα θα το έβρισκαν θαυμάσιο -, αλλά από σήμερα η χώρα είναι σχεδόν ακυβέρνητη. Εννοώ ότι η κυβέρνησή της έχει διακτινιστεί στις παραλίες.

Σχεδόν όλοι οι βασικοί υπουργοί –πλην Κυριάκου Μητσοτάκη (φωτογραφία) ο οποίος φεύγει αύριο, και ορισμένων υφυπουργών –έχουν αναχωρήσει για το «τριήμερο που δικαιούνται» –που όμως θα είναι πλήρης εβδομάδα. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Βαγγέλης Βενιζέλος βρίσκεται από το Σάββατο σε διακοπές τις οποίες θα εξαντλήσει μεταξύ Σκοπέλου και Σκιάθου. Με το μυαλό του κυρίως στο νησί του Παπαδιαμάντη όπου έχουν ραντεβού στις 23 του μήνα διάφοροι ευρωσοσιαλιστές για να τιμήσουν τον Δημήτρη Τσάτσο, ανάμεσά τους ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς.

Κι ενώ οι υπουργοί λιάζονται, μυστήριο υπήρχε ως αργά χθες το βράδυ για την τύχη του… Πρωθυπουργού.

Ο Αντώνης Σαμαράς επέστρεψε ξημερώματα της Κυριακής στην Αθήνα, αλλά μέχρι χθες το απόγευμα δεν είχε θέσει σε εφαρμογή το πρόγραμμα των διακοπών του –Πύλος, Ναύπλιο, Καλαμάτα –όπως ήταν το σχέδιο, ενώ όσοι τον είχαν συνοδεύσει «την έκαναν» χωρίς δεύτερη κουβέντα, πλην ενός. Προς το βράδυ, πρόσωπο που συνήθως γνωρίζει τις κινήσεις του Σαμαρά μού διεμήνυσε ότι «προσπαθούμε να τον πείσουμε να φύγει». Αλλά δεν κατέστη δυνατό να εξακριβώσω τι απέγινε. Κατάλαβα όμως ότι αυτοί που «προσπαθούσαν να τον πείσουν» δεν είχαν αγωνία μήπως χάσει τα μπάνια του. Απλώς ήθελαν να φύγουν κι αυτοί με την ησυχία τους.