Στης Βαρυμπόμπης την ολόμαυρη ράχη μετράω στρέμματα δάσους αποθρώσκοντα, σπίτια και αυτοκίνητα καμένα, ένα ύποπτο γιωταχί χωρίς πινακίδες, ένα μπιτόνι με εύφλεκτο υγρό συν αρκετούς αναπτήρες Bic οι οποίοι παραδόθηκαν αρμοδίως για βαλλιστική εξέταση. Τώρα μάλιστα, τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Το μόνο που μου λείπει για να απαγγείλω κατηγορία είναι ο ίδιος ο θεριακλής. Αυτός που παλιά τον λέγαμε «οικοπεδοφάγο» χωρίς να υπολογίζουμε ότι αργά ή γρήγορα θα έμπαινε στη ζωή μας το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών, εξαφανίζοντας έτσι μια ολόκληρη οικονομική τάξη από την κοινωνική διαστρωμάτωση της νέας Ελλάδας.

Τα είπα μαζεμένα και φούσκωσα, αλλά έτσι κάνω όταν χάνω τα πράγματά μου, αυτά που μου λύνουν τα χέρια και κάνουν την καθημερινότητά μου απείρως πιο εύκολη. Ο οικοπεδοφάγος ήταν κι αυτός μια κάποια λύσις, μια κρίσιμη περσόνα της μαζικής μας κουλτούρας, όπως άλλωστε και ο «εισαγόμενος εμπρηστής» –εάν θυμάστε –ο Τούρκος, ο Σκοπιανός, ο Αλβανός, ο Μολδοβλάχος, o όποιος. Αυτός που πέρναγε, λέει, νύκτωρ τα σύνορα με το στουπί στο χέρι, με απώτερο σκοπό να έρθει εδώ να μας νοικοκυρέψει. Ευτυχώς που μέσα από τις στάχτες του πρόσφατου αυγουστιάτικου ολοκαυτώματός μας βλέπω να αναδύονται πρωτοεμφανιζόμενες δημιουργικές δυνάμεις, ικανές να δώσουν νέα πνοή στο εθνικό μας μπάρμπεκιου. Η μαφία των σκουπιδιών, ο εμφύλιος των χασισοκαλλιεργητών και λίγη καλή θέληση.

Τελευταία Νέα