Τα τελευταία χρόνια η «ενδυνάμωση των γυναικών» έχει γίνει σύνθημα στα χείλη των πολιτικών, αν και ορισμένοι το θεωρούν απλώς ψηφοθηρική μόδα που απευθύνεται στις πιο συντηρητικές ψηφοφόρους. Ομως αρκετά πρόσφατα περιστατικά καταδεικνύουν γιατί το ζήτημα της ισότητας είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια μόδα της πολιτικής ζωής.
Σκεφθείτε την περίπτωση της Μάρτε Ντάλελβ, της 24χρονης Νορβηγίδας που κατήγγειλε τον βιασμό της στο Ντουμπάι. Καταδικάστηκε (στη συνέχεια όμως έλαβε χάρη) για σεξ εκτός γάμου σε φυλάκιση 16 μηνών, ποινή μεγαλύτερη από αυτήν που προβλέπεται για τον βιασμό. Αυτός είναι ο πρώτος λόγος που τα δικαιώματα των γυναικών δεν είναι απλώς ένα σλόγκαν. Οι φυλετικές διακρίσεις υφίστανται, όχι μόνο στον αραβικό κόσμο αλλά, σε μικρότερο βέβαια βαθμό, και στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, ο Ομπάμα αρνείται μέχρι τώρα να προωθήσει την εις βάθος έρευνα των χιλιάδων καταγγελιών για βιασμούς στον αμερικανικό Στρατό.
Ενας δεύτερος λόγος είναι ότι οι γυναίκες δεν αντιπροσωπεύονται επαρκώς σε θεσμούς που λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις που τις επηρεάζουν. Παράδειγμα αποτελεί η νομοθεσία για τις αμβλώσεις, για τις οποίες οι άνδρες βουλευτές σπάνια είναι ενημερωμένοι, αλλά παρ’ όλα αυτά παίρνουν αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή πολλών γυναικών.
Τον τρίτο λόγο τον παρουσίασε η νεαρή Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφσάι στην ομιλία της στα Ηνωμένα Εθνη, ανήμερα των 16ων γενεθλίων της: η ενδυνάμωση των γυναικών και των κοριτσιών ίσως είναι ο καλύτερος μηχανισμός που διαθέτουμε για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων. Η Μαλάλα, που είχε πυροβοληθεί στο κεφάλι από Ταλιμπάν, τόνισε τη μεγάλη αξία της εκπαίδευσης των νεαρών κοριτσιών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ίσως να είχαν καταφέρει πολύ περισσότερα στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν αν είχαν επενδύσει χρήματα στην εκπαίδευση αντί να ξοδεύουν δισεκατομμύρια σε στρατιωτικό εξοπλισμό, που ενισχύει τον εξτρεμισμό. Ενα κορίτσι που διαβάζει βιβλία δύσκολα θα συνταχθεί με τους Ταλιμπάν και είναι ικανό να επηρεάσει περισσότερο από μια βόμβα τον κόσμο γύρω του.
Το τελευταίο ταξίδι μου στην Αφρική συνέβαλε στο να καταλάβω πόσο μεγάλη αλλαγή θα ήταν η ισχυροποίηση των γυναικών. Μίλησα με γυναίκες στο Τσαντ και τις ρώτησα για τον υποσιτισμό. Μου απάντησαν ότι πρώτα τρώνε οι άντρες και τα γυναικόπαιδα τρέφονται με ό,τι μείνει. «Αν το περισσότερο κρέας δεν είναι για τον άντρα, τότε θα υπάρχει πρόβλημα στο σπίτι», είπαν χαρακτηριστικά. Και αυτό είναι κάτι που ισχύει σε ολόκληρο τον κόσμο, όχι μόνο στα χωριά του Τσαντ. Αν οι γυναίκες αποκτούσαν περισσότερη δύναμη τότε θα μπορούσαν να σωθούν οι ζωές πολλών παιδιών.
Οσοι, λοιπόν, πιστεύουν ακόμη ότι τα δικαιώματα των γυναικών είναι απλώς για πολιτικά ορθά σλόγκαν, ας σκεφθούν πάλι τα λόγια της Μαλάλα: «Δεν μπορούμε να πετύχουμε όλοι αν οι μισοί από εμάς κρατιούνται πίσω».