Επαναπροσδιορισμό της ΔΗΜΑΡ στην πολιτική σκακιέρα επιχειρεί ο Φώτης Κουβέλης, σαράντα και πλέον ημέρες μετά την ξαφνική αποχώρηση του κόμματος από την κυβέρνηση.

Δύσκολη υπόθεση καθώς ακόμη κι αν έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος με τα πολιτικά… μνημόσυνα ο κ. Κουβέλης καλείται να αποβάλει από το εσωτερικό της Δημοκρατικής Αριστεράς το σύνδρομο του ΛΑΟΣ που την καταδιώκει από την πρώτη κιόλας ημέρα μετά την έξοδό της από τον τρικομματικό σχηματισμό.

Ενα σύνδρομο που έχει δημιουργήσει αρνητική ψυχολογία σε ένα μεγάλο κομμάτι του κόμματος, που εξακολουθεί να θεωρεί ότι η αποχώρηση ήταν λάθος και φοβάται πως η ΔΗΜΑΡ μπορεί να έχει την τύχη του κόμματος του κ. Καρατζαφέρη όταν μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση Παπαδήμου δεν κατάφερε να ανακάμψει και έμεινε εκτός Βουλής.

Ο κ. Κουβέλης γνωρίζει βεβαίως ότι διαθέτει πολύ περισσότερο χρόνο σε σχέση με τον ΛΑΟΣ ώς τις επόμενες προγραμματισμένες εκλογές. Επίσης, μολονότι η απόφασή του για εγκατάλειψη του κυβερνητικού σχήματος κατέγραψε εσωτερικές αντιδράσεις δεν συνοδεύτηκε από απώλειες –π.χ. οι Μάκης Βορίδης και Αδωνις Γεωργιάδης έμειναν στην κυβέρνηση και μεταπήδησαν στη Νέα Δημοκρατία…

Εξ αυτού του λόγου με την προχθεσινή πρωτοβουλία του να παρέμβει πολιτικά μέσω twitter ο Φώτης Κουβέλης επεδίωξε να διεκδικήσει για το κόμμα του την υπόθεση της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, κλείνοντας την πόρτα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, επί της ουσίας εξέπεμψε ένα μήνυμα προς τους πολίτες που εκφράζονται από τη σοσιαλδημοκρατία ότι «το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου έχει πλέον ταυτιστεί τόσο με τη Νέα Δημοκρατία που ακολουθεί την ίδια συντηρητική πολιτική».

Επομένως –όπως λένε στην Αγίου Κωνσταντίνου –ο μοναδικός οργανωμένος πολιτικός χώρος που μπορεί να προκαλέσει μία συσπείρωση των κεντροαριστερών δυνάμεων είναι η ΔΗΜΑΡ. Τονίζουν δε ότι δυνητικά ο πρόεδρος του κόμματος θα μπορούσε να συνομιλήσει και με την Α. Διαμαντοπούλου και με τον Γ. Φλωρίδη.

Οι διατυπώσεις του κ. Κουβέλη προκάλεσαν περίεργα συναισθήματα μεταξύ των στελεχών. Υπάρχουν πάντα εκείνα τα στελέχη που επικρότησαν την έξοδο από την κυβέρνηση και πιστεύουν ότι η κοινωνία με τη σειρά της θα επικροτήσει την «υπεύθυνη στάση» του κόμματός τους και τα άλλα στελέχη που απορρίπτουν τη συνολική στρατηγική θεωρώντας ότι μετά το «λάθος» της αποχώρησης η Δημοκρατική Αριστερά δεν μπορεί να περιχαρακωθεί.

Το συγκεκριμένο κομμάτι των στελεχών (ομάδα Σταύρου Λιβαδά αλλά και μεμονωμένοι κουβελικοί όπως οι Σπύρος Λυκούδης και Ανδρέας Παπαδόπουλος) δεν έχει πειστεί από τη διάθεση αποκλεισμού του ΠΑΣΟΚ από τον διάλογο για την Κεντροαριστερά. Θεωρεί ότι μετά την έξοδό της η Δημοκρατική Αριστερά θα έπρεπε να πάρει «μεγάλες πρωτοβουλίες» και ο ίδιος ο Φ. Κουβέλης να επιχειρήσει ένα συνολικό προσκλητήριο για συσπείρωση των δυνάμεων του χώρου, βάζοντας το όνομά του ως εγγύηση για την ειλικρίνεια με την οποία θα ξεκινήσει ο διάλογος με στόχο τη δημιουργία ενός μεγάλου δημοκρατικού, προοδευτικού και μεταρρυθμιστικού πόλου. «Είναι αδιευκρίνιστο με ποιους θέλουμε να συνεργαστούμε. Με πρόσωπα και μεμονωμένες προσωπικότητες;» διερωτώνται.

Στον αντίποδα, οι πιο αισιόδοξοι θεωρούν ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μία δύναμη της τάξεως του 4% η οποία όμως κατόρθωσε σταδιακά να αυξήσει αλματωδώς τα ποσοστά της, απευθυνόμενη μάλιστα σε έναν κόσμο που δεν είχε σχέση με τη ριζοσπαστική Αριστερά. Στο πλαίσιο αυτό τονίζουν ότι η ΔΗΜΑΡ δεν θα εμφανιστεί ως ένα κόμμα που μετάνιωσε για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση. Αντιθέτως, θα προσπαθήσει να πείσει ότι τον έναν χρόνο της παραμονής της στην τρικομματική έχει να επιδείξει θετικό έργο –εξ αυτού του λόγου δόθηκε στη δημοσιότητα ο απολογισμός των πρώην υπουργών Αντώνη Μανιτάκη και Αντώνη Ρουπακιώτη –ενώ την επόμενη εβδομάδα θα δημοσιοποιηθεί και κείμενο με το συνολικό κυβερνητικό έργο της ΔΗΜΑΡ. «Για να μάθουν οι πολίτες τι κάναμε και τι δυσκολίες συναντήσαμε» λένε χαρακτηριστικά.

Παρ’ όλα αυτά οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να είναι απογοητευτικές για το κόμμα της Αγίου Κωνσταντίνου. «Εχουμε χάσει μεγάλο κομμάτι της δύναμής μας, γύρω στο 40%, και εξακολουθούμε να μπαίνουμε σε κέλυφος» αναφέρει προβεβλημένο στέλεχος που διαφωνεί με τη γραμμή του κόμματος. Κι αυτό διότι την ίδια ώρα που η Δημοκρατική Αριστερά κόβει τις όποιες γέφυρες με το ΠΑΣΟΚ, αρνείται οποιαδήποτε προσέγγιση και με το δεξιότερο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα εκφράζει μετριοπαθείς απόψεις οι οποίες δεν έχουν σχέση ούτε με την υπόσχεση για επιστροφή όλων των απολυμένων δημοσίων υπαλλήλων στις θέσεις τους, ούτε με τις γραπτές πλέον διαβεβαιώσεις σε επίσημα πολιτικά κείμενα περί ακύρωσης όλων των Μνημονίων.

Τα δύο ορόσημα

Δύο είναι τα ορόσημα για τη ΔΗΜΑΡ τους επόμενους μήνες. Οι δημοσκοπήσειςτου φθινοπώρου οι οποίεςαν εξακολουθήσουν να δίνουν στη ΔΗΜΑΡ χαμηλά ποσοστά τότε θα προκαλέσουν σοβαρή κρίση στο κόμμα, η οποία δεν αποκλείεται να αποτυπωθεί και στο Συνέδριοτου Νοεμβρίου. Επίσηςοι παράλληλες διεργασίες στην Κεντροαριστερά. Ο Νίκος Μπίστης που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση πλέον από τον Φ. Κουβέλη αναμένεται μέσα στον Σεπτέμβριο να ανακοινώσει πρωτοβουλία για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς παρουσιάζοντας μάλιστα υπογραφέςαπό προσωπικότητεςτου χώρου