Ηταν μια επιβράβευση για τα abenomics, την οικονομική πολιτική του ιάπωνα Πρωθυπουργού που έβγαλε την Ιαπωνία από το τούνελ της στασιμότητας έπειτα από 15 χρόνια, ή για τους εθνικιστικούς βρυχηθμούς απέναντι στην Κίνα; Στο ερώτημα αυτό καλούνται να απαντήσουν οι αναλυτές μετά τον θρίαμβο στις εκλογές για την ανανέωση της μισής Γερουσίας που προσέφεραν στον Σίνζο Αμπε τον πλήρη έλεγχο και των δύο Σωμάτων του Κοινοβουλίου. Το καλό νέο που έβγαλαν οι κάλπες είναι ότι τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια η Ιαπωνία θα βρίσκεται σε φάση πολιτικής σταθερότητας, που θα επιτρέψει στην Κεντροδεξιά κυβέρνηση του Αμπε να συνεχίσει απερίσπαστη τις μεταρρυθμίσεις της. Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου είχε αλλάξει επτά πρωθυπουργούς τα τελευταία επτά χρόνια. Η πολιτική αστάθεια έπαιζε τον δικό της ρόλο στις επιδόσεις της οικονομίας. Η ανάδειξη του Αμπε στην πρωθυπουργία τον Δεκέμβριο του 2012 συνοδεύτηκε από στροφή 180 μοιρών στην οικονομική πολιτική. Η εσωστρεφής διαχείριση αντικαταστάθηκε από μια επεκτατική αντίληψη. Με σύμμαχο την Κεντρική Τράπεζα της χώρας, ο Αμπε κράτησε την ισοτιμία του γεν χαμηλά ώστε να τονώσει τις εξαγωγές και παράλληλα αύξησε τις δημόσιες δαπάνες ώστε να ενισχύσει την εσωτερική κατανάλωση. Ο συνδυασμός αποδείχθηκε απολύτως επιτυχής: χάρις στα abenomics η ιαπωνική οικονομία ξαναπήρε μπρος έπειτα από μιάμιση δεκαετία στασιμότητας.

Το ιαπωνικό success story θεωρείται ένα είδος οδηγού επιβίωσης για την Ευρώπη και το κοινό της νόμισμα. Εχει όμως και μια σκοτεινή πλευρά, που προκαλεί ανησυχία και εγείρει πολλά ερωτήματα. Ο Αμπε δεν διστάζει να τραβήξει στα άκρα το σκοινί στην κόντρα με την Κίνα για ένα σύμπλεγμα διαφιλονικούμενων βραχονησίδων στη Θάλασσα της Κίνας. Οι φωνές υπέρ της αλλαγής του «αμερικανικού Συντάγματος» του 1945 έχουν αρχίσει να δυναμώνουν. Η Ιαπωνία δεν θέλει ενδεχομένως να αναστήσει το μιλιταριστικό παρελθόν της. Θέλει όμως να εξοπλιστεί προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αυτό που θεωρεί σήμερα τις δύο μεγαλύτερες απειλές για την ασφάλειά της: την Κίνα που δεν κρύβει ότι έχει φιλοδοξίες κυριαρχίας στον Ειρηνικό Ωκεανό και τη Βόρεια Κορέα που στα μάτια της Ιαπωνίας μοιάζει με ωρολογιακή πυρηνική βόμβα. Ο Σίνζο Αμπε καταφεύγει συχνά στην εθνικιστική ρητορική για να απαλλάξει τους πολίτες της χώρας του από το βάρος του μιλιταριστικού παρελθόντος και των εγκλημάτων που διέπραξε ο ιαπωνικός στρατός κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι μια εξέλιξη που παρακολουθούν με ανησυχία όχι μόνο το Πεκίνο αλλά και η Ουάσιγκτον. Ο Αμπε δήλωσε χθες ότι βασική προτεραιότητά του αποτελεί η οικονομία. Δεν παρέλειψε να προσθέσει, όμως, ότι «οφείλουμε να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε για να υπερασπιστούμε την Ιαπωνία από τις εξωτερικές απειλές».

Στο εξπρές της ανάπτυξης

Το 2013 ο ρυθμός ανάπτυξης της ιαπωνικής οικονομίας ήταν 4%. Η νίκη του Σίνζο Αμπε στις εκλογές για την ανανέωση της Γερουσίας έγινε πολύ θετικά δεκτή από τις αγορές