Αναζήτηση
Ακούμπησε με το αριστερό χέρι της στο τσιμεντένιο τοίχο διαδρόμου που κάποτε οδηγούσε σε καταφύγιο του ξενοδοχείου όπου διέμενε στο Ανόι. Με συναισθηματική φόρτιση και το ίδιο μέταλλο φωνής, όπως και τότε, πριν από 40 χρόνια, η Τζοάν Μπαέζ τραγούδησε το εμβληματικό της «Oh Freedom».
Στα 72 της, η αμερικανίδα καλλιτέχνης και ακτιβίστρια επέστρεψε στη βιετναμέζικη πρωτεύουσα για να θυμηθεί και να θυμίσει τις εννέα τρομακτικές ημέρες που έζησε στο καταφύγιο του ξενοδοχείου, όταν τα αμερικανικά Β-52 εξαπέλυαν τις φονικές επιθέσεις.
«Ήταν η πρώτη μου εμπειρία ν’ αντιμετωπίσω την θνητότητά μου, την οποία θεωρούσα ως μια φοβερή κοσμική συμφωνία. Οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να πεθάνει, αλλά για μένα υπήρχαν άλλα σχέδια. Κι έτσι όταν έφτασα τόσο κοντά, τόσες πολλές φορές αυτό σε αλλάζει», δήλωσε η Μπαέζ.
Εκμεταλλευόμενη τη φήμη και την αναγνωρισμότητά της, ως ακτιβίστρια και μέλος ειρηνευτικής αποστολής, επιχειρούσε το Δεκέμβριο του 1972 να τερματίσει την αμερικανική επέμβαση στο βόρειο Βιετνάμ.
Κάθε ένα από τα εννέα- βαθειά χαραγμένα στη μνήμη της Μπαέζ- βράδια, τα αμερικανικά βομβαρδιστικά πετούσαν πάνω από το Ανόι και έσπερναν τον όλεθρο. Η ειρηνευτική αποστολή τερματίστηκε πρόωρα από την πραγματικότητα του πολέμου. Έτρεχε στα τυφλά στους διαδρόμους του ξενοδοχείου «Metropole» με κατεύθυνση το καταφύγιο του. Εκείνες τις ώρες που έμοιαζαν ατελείωτες τις πέρασε άλλοτε με προσευχές και άλλοτε με τραγούδια ενώ η γη πάνω από το κεφάλι της αλλά και όλων όσοι ήταν συγκεντρωμένοι εκεί, έτρεμε.
Σήμερα, το Metropole στο Ανόι έχει αλλάξει όψη. Χαρακτηρίζεται από πολυτέλεια. Η διαρρύθμιση όμως δεν έχει αλλάξει. Η Μπαέζ ακολούθησε την ίδια διαδρομή μόνον που ο προορισμός είχε μεταλλαχθεί. Το καταφύγιο του ‘70 είναι πλέον ένα από τα ατμοσφαιρικά μπαρ του ξενοδοχείου.
Αλλά και η ίδια δεν είναι μονοδιάστατη. Δεν έχει εγκαταλείψει το τραγούδι, ετοιμάζεται για καλοκαιρινή περιοδεία στην Αυστραλία, αφιερώνεται επίσης στο νέο πάθος της, την ζωγραφική και ρυθμίζει τις τελευταίες λεπτομέρειες για το πάρτι γενεθλίων της μητέρας της, η οποία αισίως θα γίνει 100 ετών. Παρακολουθεί στενά τα πολιτικά πράγματα, αποφεύγει ωστόσο να εμπλακεί με την πολιτική, πλην όμως έκανε μια εξαίρεση το 2008 για τον Μπαράκ Ομπάμα. Αλλά καθώς οι ΗΠΑ διανύουν τον πρώτο χρόνο της δεύτερης θητείας του εκείνη δεν φαίνεται διατεθειμένη να ασχοληθεί ξανά. «Κατά κάποιο τρόπο είμαι απογοητευμένη αλλά από την άλλη θα ήταν ανόητο να προσδοκώ περισσότερα».
