Ετσι, τυπικά οι επιλογές που θα έχει ο 266ος ηγέτης των Καθολικών είναι τρεις: η λατινική εκδοχή του βαφτιστικού του ονόματος, το όνομα ενός από τους προκατόχους του ή το όνομα ενός Αγίου.
Δεν απαγορεύεται όμως είτε να επιλέξει ένα όνομα για τη σημασία του, όπως για παράδειγμα Πίος (Ευσεβής) και Ιννοκέντιος (Αθώος) ‘η ακόμα να ακολουθήσει κάποια άλλη προσωπική του επιλογή, όπως ο πάπας Ιωάννης XXII που διάλεξε το όνομα του πατέρα του.
Ο κανόνας πάντως ορίζει πως ο νέος πάπας θα πρέπει να επιλέξει το όνομά του αμέσως μετά την εκλογή του από Κονκλάβιο, ώστε να το ανακοινώσει ο καρδινάλιος διάκονος στους χιλιάδες πιστούς από το μπαλκόνι της βασιλικής του Αγίου Πέτρου αμέσως μετά την φράση “Habemus Papam”.
Ο Ιωάννης Παύλος Ι, που εξέλεγη το 1978 και παρέμεινε στη θέση του για 33 ημέρες, διάλεξε δύο ονόματα, κάτι πρωτόγνωρο για τον επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να εκφράσει την ευγνωμοσύνη και την προσήλωσή του στην κληρονομιά που άφησαν οι ποντίφικες Ιωάννης ΧΧΙΙΙ και Παύλος VI.
Ο Ιωάννης Παύλος ΙΙ που τον διαδέχτηκε εξήγησε την επιλογή του λέγοντας ότι θέλησε να ακολουθήσει συμβολικά τη γραμμή των δύο προκατόχων του. «Η θητεία του Ιωάννη Παύλου Ι διήρκεσε μόνο 33 ημέρες. Σε εμένα πέφτει το βάρος όχι μόνο να την συνεχίσω, αλλά και να ξεκινήσω από το ίδιο σημείο», είχε τονίσει τότε ο ίδιος.
Ο επίτιμος πλέον Πάπας Γιόζεφ Ράτσιγκερ επέλεξε το Βενέδικτος XVI, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τον Βενέδικτο XV, τον Πάπα της ειρήνης στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Το έθιμο κρατάει από το 996
Αρχικά και μέχρι το τέλος της πρώτης χιλιετίας οι Πάπες διατηρούσαν το βαφτιστικό τους όνομα. Το έθιμο άλλαξε το 996 όταν ο Γρηγόριος V εγκατέλειψε το κανονικό του όνομα που ήταν Μπρούνο. Εκατόν τριάντα ένας από τους 133 διαδόχους του έκαναν το ίδιο.
Πριν από τον 10ο αιώνα μόνο έξι Πάπες είχαν αλλάξει το όνομά τους. Ο πρώτος ήταν ο Ιωάννης ΙΙ το 533. Το βαφτιστικό του όνομα του ήταν Μερκούριος (Ερμής) και φυσικά δεν ήθελε να φέρει το όνομα ενός παγανιστικού θεού.
Από τον μαρτυρικό θάνατο το 64 μ.Χ του Σίμωνα Πέτρου κανείς Πάπας δεν έχει τολμήσει να πάρει το όνομα Πέτρος. Ο Ιωάννης XIV (983), του οποίου το όνομα ήταν Πέτρος δεν παραβίασε την παράδοση-ταμπού. Το ίδιο έκανε και ο Σέργιος IV (1009).
Τα ονόματα που έχουν επιλεγεί με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι Σίξτος, Ιωάννης, Γρηγόριος, Κλήμης, Βενέδικτος, Ιννοκέντιος, Λέων και Πίος.
