Αναζήτηση
Πίσω από κάθε σπουδαίο άνδρα –λένε –κρύβεται μια σπουδαία γυναίκα. Και πίσω από τον άνδρα που κατατρόμαζε τον κόσμο με τις ταινίες του κρυβόταν μια γυναίκα η οποία τρόμαζε τον ίδιο. Ας λάμψει λοιπόν η αλήθεια: η κυρία Χίτσκοκ έκανε τον μετρ του σασπένς να φοβάται. Να νιώθει ένα ρίγος στη σπονδυλική του στήλη όταν εκείνη έλεγε τη γνώμη της, που σήμαινε πως κάτι έπρεπε να αλλάξει. Και για αρχή καλό είναι να γνωρίζουμε ότι την Τζάνετ Λι στην ντουσιέρα, σε εκείνη τη διάσημη σκηνή του «Ψυχώ», την αποτέλειωσε η γυναίκα του Χίτσκοκ, η Αλμα Ρέβιλ.
Το «έγκλημα» έγινε κάπως έτσι: ήταν οι δύο τους, ο Χίτσκοκ και η γυναίκα του, και παρακολουθούσαν μια λήψη της ταινίας, όταν η Αλμα πετάχτηκε και είπε –αυτό δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις, η Τζάνετ Λι φαίνεται σαν να καταπίνει ενώ υποτίθεται πως είναι πεσμένη νεκρή στο μπάνιο. Κανένας δεν το είχε προσέξει. Κανείς εκτός από την Αλμα Ρέβιλ. Ενα και μοναδικό καρέ.
Για την ίδια ταινία, την ίδια περίφημη σκηνή, μία από τις πιο δημοφιλείς στην ιστορία του κινηματογράφου την οποία πάρα πολλοί σκηνοθέτες αντέγραψαν στα χρόνια που ακολούθησαν –με την Τζάνετ Λι στο ντους –ο Χίτσκοκ δεν ήθελε τη μουσική τού Μπέρναρντ Χέρμαν. Η Αλμα όμως επέμενε σε αυτήν. Και επειδή ο Χίτσκοκ την εμπιστευόταν πάρα πολύ, κράτησε την έντονη αυτή μουσική –διάσημη πια όσο σχεδόν και η σκηνή με το χέρι, το μαχαίρι και το αίμα της Τζάνετ Λι να τρέχει στην μπανιέρα –στη θρυλική ασπρόμαυρη κορύφωση της ταινίας.
H λαίδη Χίτσκοκ βρισκόταν πάντα στο πλευρό του –το «μάτι» που παρατηρούσε τα πάντα, που ήταν μόνιμα εκεί για να διορθώσει το λάθος όπου τυχόν το έβλεπε, για να συμβάλει με τον τρόπο της στον θρύλο που γιγαντωνόταν. Η μεγαλύτερη αρετή όμως της Αλμα (λένε οι μαρτυρίες) ήταν η υπομονή της. Εκείνη η υπομονή με την οποία στήριζε τη μεγαλοφυΐα δίπλα της, τον ειρωνικό, τον επιθετικό, τον «δύσκολο» Αλφρεντ Χίτσκοκ.
ΧΡΟΝΙΑ ΧΙΤΣΚΟΚ. Φέτος ο Χίτσκοκ, ο οποίος πέθανε το 1980, έχει την τιμητική του. Οι προβολείς της δημοσιότητας πέφτουν δυνατά στον μετρ του σασπένς. Πρώτα από όλα, ο Χίτσκοκ πήρε μια «γλυκιά» εκδίκηση από τον Ορσον Ουέλς, στο μεγάλο ζήτημα ποια είναι η καλύτερη ταινία όλων των εποχών, στην περίφημη λίστα του περιοδικού «Sight and Sound» όπου, όπως ξέρουμε όλοι, στην πρώτη θέση ψηφιζόταν πάντα ο «Πολίτης Κέιν» και κανείς δεν είχε διανοηθεί να αμφισβητήσει τη συλλογική κρίση. Μέχρι αυτή την τελευταία χρονιά, όπου ο «Δεσμώτης του ιλίγγου» του Χίτσκοκ έριξε ιλιγγιωδώς την ταινία τού Ουέλς από την πρώτη θέση, κάνοντας τους φαν του σε όλο τον κόσμο να πανηγυρίζουν.
Μια νέα χιτσκομανία είναι γεγονός πως έχει εκδηλωθεί. Σε αυτό συμβάλλουν οι δύο ταινίες –η μία ήδη πολυσυζητημένη, ο «Χίτσκοκ» με πρωταγωνιστή τον Αντονι Χόπκνις στον ρόλο του σκηνοθέτη και το «Κορίτσι». Η πρώτη αναφέρεται στα γυρίσματα και όλο το παρασκήνιο γύρω από το «Ψυχώ» ενώ η δεύτερη είναι μια ταινία για την τηλεόραση με θέμα την Τίπι Χέντρεν, την αγαπημένη του πρωταγωνίστρια (στα «Πουλιά»), και τη σχέση της με τον σκηνοθέτη που την ταλαιπωρούσε και τη βασάνιζε, την κακομεταχειρίστηκε, ώστε να γίνει η «απόλυτη χιτσκοκική ξανθιά».
Η νέα πρωταγωνίστρια όμως που αναδεικνύεται από τις δύο ταινίες δεν είναι η Χέντρεν αλλά η ίδια η κυρία Χίτσκοκ, την οποία στην ταινία «Χίτσκοκ» ενσαρκώνει η Ελεν Μίρεν («Η βασίλισσα», «Κορίτσια ημερολογίου») και στο «Κορίτσι» η Ιμέλντα Στάουντον («Βέρα Ντρέικ», «Χάρι Πότερ») –και οι δύο πολύ σημαντικές και βραβευμένες βρετανίδες ηθοποιοί.
ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ. Ο ρόλος της Αλμα Ρέβιλ στις ταινίες του Αλφρεντ Χίτσκοκ δεν είναι καθόλου αμελητέος. Λογικό. Η Αλμα είχε λόγο στις ταινίες του συζύγου. Μάλιστα είχε καταλυτικό ρόλο ως σύμβουλος σεναρίου και ως ο άνθρωπος εμπιστοσύνης του πάνω σε οποιοδήποτε θέμα είχε σχέση με τη δουλειά. Αν ο Χίτσκοκ φοβόταν ή σεβόταν ή υποχωρούσε μπροστά σε κάτι, αυτό ήταν η κρίση της Αλμα. Ποτέ δεν τον κολάκευε και δεν συμφωνούσε για κάτι χωρίς λόγο μαζί του. «Φοβόταν» το πνεύμα της, την ορθότητα των απόψεών της. Φοβόταν τη γνώμη της, που ποτέ δεν θα τολμούσε να αλλάξει. Αυτό ήταν σίγουρο. Γιατί η Αλμα ήξερε –πάντα –καλύτερα.
