… έχει την τάση να παίρνει το αεροπλάνο για τις «αναδυόμενες» του Νότου ή για την Ασία όταν δραματικά γεγονότα συμβαίνουν στη περιοχή της Μέσης Ανατολής – Βόρειας Αφρικής. Οταν άρχισε η επέμβαση στη Λιβύη, τον Μάρτιο του 2011, ο αμερικανός Πρόεδρος βρισκόταν καθ’ οδόν για τη Βραζιλία. Οταν συνέβη η νέα κρίση στη Γάζα, πετούσε προς την Ταϊλάνδη, τη Βιρμανία, την Καμπότζη.

Τη στιγμή…

… που οι ΗΠΑ στρέφονται προς την Ασία, η Κίνα στρέφεται προς… τη Μέση Ανατολή. Την 1η Νοεμβρίου το Πεκίνο παρουσίασε στον απεσταλμένο του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου Λάχνταρ Μπραχίμι (φωτογραφία) ένα σχέδιο από τέσσερα σημεία για την επίλυση της συριακής κρίσης. Το ενδιαφέρον δεν εντοπίζεται τόσο στο περιεχόμενο αυτού του κειμένου, το οποίο επαναλαμβάνει ιδέες που έχουν διατυπωθεί εδώ και μήνες (σταδιακή εκεχειρία, ορισμό εκπροσώπων των συγκρουόμενων πλευρών για να προετοιμάσουν μια μεταβατική κυβέρνηση, αναφορά στο Σχέδιο Ανάν, ανθρωπιστική βοήθεια). Το σημαντικό είναι η εμφάνιση ενός κινεζικού σχεδίου για τους Σύρους. Οχι ενός ρωσοκινεζικού σχεδίου, αλλά ενός κινεζικού σχεδίου.

Το καθεστώς…

… του Πεκίνου θέλει να γίνει ένας παγκόσμιος παίκτης, να έχει ρόλο ακόμη και σε μια κρίση όπου τα εθνικά συμφέροντά του δεν φαίνεται να διακυβεύονται άμεσα. Η Κίνα, αντίθετα από τη Ρωσία, δεν έχει στρατιωτική βάση στη Συρία, ούτε εξοπλιστικά συμβόλαια με τη χώρα αυτή, ούτε στρατιωτικούς συμβούλους επί τόπου, ούτε εκπατρισμένους πολίτες να ζουν κατά χιλιάδες στη Δαμασκό ή σε άλλες πόλεις. Συχνά λέγεται γι’ αυτήν ότι «κρύβεται» πίσω από τη Ρωσία σε πολλά θέματα διεθνούς ασφάλειας και στον ΟΗΕ συνεργάζεται με το καθεστώς του Πούτιν. Ξαφνικά όμως η Κίνα αποστασιοποιήθηκε. Το θέμα είναι αν αυτό το κινεζικό «σόλο» μπορεί να προχωρήσει προς την καλή κατεύθυνση, από την άποψη των δυτικών συμφερόντων.

Η απάντηση…

… δεν είναι προφανής. Το άλφα και το ωμέγα της πολιτικής του Πεκίνου στη Μέση Ανατολή παραμένει η επιταγή της σταθερότητας. Είναι απολύτως κατανοητό, αν σκεφτεί κανείς τις τεράστιες κινεζικές ανάγκες σε υδρογονάνθρακες. Το καινούργιο είναι ότι η Κίνα θέλει να παίξει έναν πιο ορατό ρόλο. Το Πεκίνο έκανε γνωστό ότι θέλει να γίνει μέλος του Κουαρτέτου (ΗΠΑ, Ρωσία, ΟΗΕ, ΕΕ) όπου συζητείται το ισραηλινοπαλαιστινιακό ζήτημα. Στο θέμα της Συρίας, σύμφωνα με έναν δυτικό αξιωματούχο, ειδικό στη Μέση Ανατολή, ο οποίος επέστρεψε πρόσφατα από ένα ταξίδι στο Πεκίνο, οι κινέζοι ηγέτες βλέπουν τη συριακή κρίση αυστηρώς από την πλευρά της δικής τους εσωτερικής εθνικής πολιτικής σταθερότητας. Η κινεζική «γραμμή» βασίζεται σε δύο πυλώνες: καμία νομιμοποίηση οποιασδήποτε επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους και καμία αποστασιοποίηση από την εθνικιστική άποψη στην Κίνα, ιδιαίτερα αυτή της νεολαίας, που αντιδρά αμέσως μόλις εμφανιστεί στον ορίζοντα η παραμικρή ταπείνωση της κινεζικής ισχύος.