Η μοίρα κάθε τραγουδιού είναι γραμμένη στα γονίδιά του. Ετσι, όσο κι αν γλιστράει, κρύβεται, χάνεται και εμφανίζεται, η αλήθεια του θα λάμψει – και μετά θα ζει για πάντα. Και δεν θα χρειαζόταν να πω κουβέντα αν έγραφα από την αρχή τα ονόματα του Μπερτ Μπάκαρα και του Χολ Ντέβιντ, των δημιουργών τού «(They long to be) Close to you», του τραγουδιού που σύστησε τους Carpenters στο μεγάλο κοινό. Η σημερινή «ιστορία», ένας μικρός αποχαιρετισμός στον στιχουργό Χολ Ντέιβιντ που έφυγε από τη ζωή την περασμένη εβδομάδα – στα 91 του χρόνια -, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο, αξεπέραστα τραγούδια και καθαρό μουσικό συναίσθημα. Με τον συνθέτη Μπερτ Μπάκαρα έγραψαν θρυλικά κομμάτια, όπως τα «I say a little prayer», «Do you know the way to San Jose?», «And raindrops keep fallin’ on my head», «Ι’ ll never fall in love again» και άλλα πολλά.

Η πρώτη ερμηνεία του τραγουδιού ανήκει στον Ρίτσαρντ Τσάμπερλεν, τον ηθοποιό, ο οποίος το 1963, που είπε το «(They long to be) Close to you», ήταν πολύ δημοφιλής και τηλεοπτικό είδωλο ως Δόκτωρ Κιλντέαρ με τη λευκή ρόμπα του γιατρού στη σειρά με το ίδιο όνομα. Επιτυχία όμως δεν έγινε – αυτό το κατάφερε η άλλη πλευρά του δίσκου, το «Blue guitar». Την ίδια χρονιά, ωστόσο, ήρθε και η Ντιόν Γουόργουικ και ηχογράφησε το «Close to you» που το κυκλοφόρησε ως b-side στο «Here I am». Επίσης, η Ντάστι Σπρίνγκφιλντ γοητεύτηκε και το είπε κι εκείνη το ’64, με σκοπό να εμφανιστεί με αυτό στον κόσμο μετά την επιτυχία που είχε με το «I just don’t know what to do with myself» (σύνθεση Μπάκαρα/Ντέιβιντ επίσης – το ακούσαμε και με τον Tζακ Γουάιτ!), αλλά περίμενε ώς το ’67 για να το συμπεριλάβει στον δίσκο της «Where am I going?».

Το τραγούδι άρεσε και δεν περνούσε απαρατήρητο, αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο γλιστρούσε από τη μια ερμηνεία στην άλλη, με μια αίσθηση όμως πως έκρυβε μέσα του δυνάμεις που δεν είχαν ακόμη αποκαλυφθεί. Ο Χερμπ Αλπερτ, στον οποίο επίσης έφτασε, δεν ένιωσε απόλυτα ικανοποιημένος με τη δική του εκδοχή, εκτιμώντας ωστόσο την ποιότητα του τραγουδιού, το κράτησε στην άκρη για κάποια άλλη στιγμή.

Αργότερα, και μάλλον διστακτικά, το έδειξε στον Ρίτσαρντ Κάρπεντερ. Του έδωσε το χαρτί με τις νότες και του είπε πως είχε ήδη μια ηχογράφηση, αλλά θα προτιμούσε να μην την ακούσει ώστε να μην επηρεαστεί και να δώσει τη δική του άποψη στο κομμάτι. Το θέμα είναι, έλεγε, πως όλα τα στοιχεία μέσα στη σύνθεση φαίνονται απλά και δείχνει να είναι εύκολο τραγούδι, αλλά στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά εύκολο είναι. Και έτσι φάνηκε και στη συνέχεια. Η Κάρεν χρειάστηκε να αφήσει τα ντραμς στον Χολ Μπλέιν και να αναλάβει να το τραγουδήσει, ο Ρίτσαρντ έπαιξε πιάνο, ο Τζο Οζμπορν μπάσο.

Αυτό ήταν. Το τραγούδι «κούμπωσε» ακριβώς στην ερμηνεία τους. Εγινε η μεγάλη επιτυχία των Carpenters, οι οποίοι κέρδισαν και το Γκράμι την επόμενη χρονιά, το πρώτο από τα τρία της καριέρας τους. Ενα από τα πιο διάσημα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ – όχι μόνο για τους φαν του easy listening -, αλλά και ένα cult κλασικό. Με ερμηνείες όπως αυτές των Μάπετς και των Σίμπσονς (αφού είναι το αγαπημένο τραγούδι του Χόμερ και της Μαρτζ) και άλλες σπουδαίες σαν αυτές του Σινάτρα και του Χάρι Κόνικ τζούνιορ. Οι Carpenters όμως έβαλαν στο «Close to you» τη σφραγίδα τους.