«Στη φάση που διανύουμε, οι πολίτες αναζητούν κλαδί για να πιαστούν. Η ύφεση διαμορφώθηκε στο 6,5% το πρώτο τρίμηνο του 2012. Το τρίτο τρίμηνο, δηλαδή μέσα στο καλοκαίρι, το ΚΕΠΕ εκτιμά ότι θα διαμορφωθεί σε επίπεδα του 9,1% και θα ανέλθει συνολικά για το έτος στο 6,7%. Η ανεργία πλησίασε το 22% τον Μάρτιο και η ανεργία των νέων διαμορφώνεται στο 53%! Τα στοιχεία και οι εκτιμήσεις είναι αποκαρδιωτικά. Οι αποκλίσεις σημαντικές και η κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη».

Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση, η πρώτη εικόνα που αποκόμισε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας στη θητεία μίας εβδομάδας στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κι ασφαλώς έχει μεγάλη σημασία παρουσιάζοντάς τη στο ακροατήριο του ετήσιου συνεδρίου του «Economist».

Δυστυχώς αυτό είναι το σημείο στο οποίο έχει οδηγηθεί η οικονομία στα δυόμισι χρόνια προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ.

Το ζητούμενο όμως σήμερα, παραμονή της ανάγνωσης των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, είναι πώς θα διαμορφωθεί η οικονομική πολιτική ώστε να είναι ικανή να τραβήξει τον τόπο από την κινούμενη άμμο της ύφεσης.

Ο στόχος είναι απλός, προφανής και σαφής: να μηδενιστούν βήμα βήμα τα πρωτογενή ελλείμματα – πρωτίστως το δημοσιονομικό – και σταδιακά να επανέλθει η οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά.

Ισως η πιο χειροπιαστή πολιτική για να επιτευχθεί ο στόχος και να ορθοποδήσει η οικονομία είναι η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με σκληρά μέτρα, όπως η αυστηρή υλοποίηση του κανόνα «μία πρόσληψη για κάθε δέκα αποχωρήσεις στο Δημόσιο», η κατάργηση εκατοντάδων φορέων του κράτους ειδικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι επιθετικές αποκρατικοποιήσεις.

Ας μη γελιόμαστε: τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, έχουν μπροστά τους αυτή τη σκληρή πραγματικότητα. Δεν μπορούν να υπόσχονται σε κανέναν δουλειά στο Δημόσιο. Αυτό έχει χρεοκοπήσει.

Ολα τ’ άλλα έπονται.

Τελευταία Νέα