Τώρα που η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας κάνει τα πρώτα της βήματα και αναζητεί τα σημεία εκείνα που θα διασφαλίσουν το μάξιμουμ της πολιτικής συναίνεσης και θα τύχουν τής όσο το δυνατόν ευρύτερης κοινωνικής αποδοχής, οι αποφάσεις της κυβέρνησης Μόντι είναι ίσως πολύτιμες και για εμάς.

Πού έστρεψαν, λοιπόν, την προσοχή τους οι γείτονες Ιταλοί προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο εμβάθυνσης της ύφεσης;

Πού αλλού; Στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης ανεργίας που βρίσκεται στο 10,9% και αποτελεί ρεκόρ για μια ανεπτυγμένη χώρα όπως η Ιταλία. Αμέσως η κυβέρνηση Μόντι ανακοίνωσε δύο τολμηρά μέτρα, μη φοβούμενη το λογιστικό κόστος:

* Τη μείωση των φορολογίας των κερδών κατά το ένα τρίτο για όλες τις επιχειρήσεις που θα αυξήσουν το προσωπικό τους σταδιακά κατά 10%, δημιουργώντας θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.

* Την έκπτωση από τον ετήσιο φόρο εισοδήματος ποσών που θα δαπανήσουν τα νοικοκυριά για να συντηρήσουν και να ανακαινίσουν τις κατοικίες τους.

Με δυο λόγια, η κυβέρνηση Μόντι απευθύνεται στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και μειώνει τους φόρους για να προσλάβουν ανέργους και να δώσουν δουλειές οδηγώντας σε ανάκαμψη την οικονομία και τον κατασκευαστικό κλάδο.

Είναι προφανές ότι οι αναπτυξιακές αυτές πρωτοβουλίες που στηρίζονται στην κινητοποίηση όλων των υγιών δυνάμεων μιας οικονομίας, σε συνδυασμό με επιδοτούμενα προγράμματα αύξησης της απασχόλησης από τις Βρυξέλλες, θα καθορίσουν το τοπίο της οικονομικής πολιτικής το επόμενο διάστημα όχι μόνο στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία που υποφέρουν από την ύφεση και την ανεργία αλλά σε όλη την Ευρώπη.

Εμείς που έχουμε πλέον το ρεκόρ 22,6% ανεργίας και την ευκαιρία να ξανασυζητήσουμε με τους Ευρωπαίους την οικονομική πολιτική για τα επόμενα χρόνια δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική για να δούμε πώς θα πορευθούμε. Μπορούμε να το κάνουμε όπως ο Μόντι.