«Money, money, money»! Αείποτε κυρίαρχο! Αυτό μονοπωλεί και κυβερνά τον κόσμο. Ωχριούν οι δημοκρατικές ιδέες και οι πολιτιστικές αξίες όταν υποτασσόμενες μπροστά του εξυμνούν και δοξάζουν την παγκόσμια αίγλη του. Αυτό κυριάρχησε και στις προχθεσινές επαναληπτικές ελληνικές εκλογές. Το νόμισμα! Ευρώ ή δραχμή; Εντός ή εκτός ευρωζώνης; Ανάκαμψη ή καταστροφή; Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, διαγραφή, επιμήκυνση ή σταδιακή απαγκίστρωση; Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο; Παλαιά, έλεγε χαρακτηριστικά ένας εκλογολόγος, η ψήφος ήταν ψήφος ζωής, σήμερα είναι ψήφος στιγμής. Η οικονομική ανάγκη δεν έχει ιδεολογία. Ευρώπη και Αμερική αγωνιούσαν σε ποιες απόψεις θα δώσουμε την ψήφο μας, ποια κόμματα θα μας εκπροσωπήσουν. Η Ελλάδα στο ύψος του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης στην Αθήνα. Οι πιο κρίσιμες όντως ιστορικές εκλογές των τελευταίων δεκαετιών, ενώ το ελληνικό κράτος καταρρέει οικτρά, στενάζοντας οδυνηρά. Αδεια ταμεία, νοσοκομεία χωρίς γάζες και ιατρικά υλικά, φάρμακα εξαφανισμένα, σχολεία δίχως βιβλία, αστυνομικά οχήματα ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης βενζίνης, ανέχεια, πείνα, ανεργία, που οδηγούν σε αυτοκτονίες και… και… Οι εκλογές λοιπόν έγιναν, οι ψήφοι κατεγράφησαν, τα κόμματα αξιολογήθηκαν. Και τώρα τι; Το επιτακτικό ερώτημα είναι, θα ‘χουμε γρήγορα κυβέρνηση ή θ’ αυτοκτονήσουμε όπως την 6η Μαΐου; Ή «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»; Μια ελπίδα είναι κι αυτή. Πες την… κι ας μείνει επάνω!