«Οπου κι αν σας βρίσκει το Κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Δ. Σολωμό και μνημονεύετε Αλ. Παπαδιαμάντη» (Οδ. Ελύτης). Ο άγιος των γραμμάτων, ο απόμακρος, ο μονήρης, ο μέγας ποιητής της γλώσσας, ο βασανισμένος, «εγώ είμαι μάνα μου / το σκοτεινό τρυγόνι», ήταν κι ένας συνειδητός πολίτης. Το 2011 γιορτάσαμε τα 100 χρόνια από τον θάνατό του, είναι όμως πάντα παρών στη σκέψη μας.

Οδεύουμε προς εκλογές και αυτά που ψελλίζουν ήδη οι πολιτικοί μας αναστατώνουν τις καρδιές μας και θολώνουν τον νου μας. Ξέχασαν σφάλματα ομολογημένα, λάθη, διαφθορές, ανικανότητες, ληστείες δημοσίου χρήματος, άνομες παροχές, μίζες, φοροδιαφυγές ανομολόγητες και πλήθος άλλων αισχρών πράξεων και μας υπόσχονται πάλι ότι «αμύνονται περί πάτρης». Τώρα που μας ξαναβρίσκει λοιπόν το Κακό, ας μνημονεύσουμε κι εμείς Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη: «Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατέστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. (…) Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν (…) την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών (…) παρασίτων. (…) Αμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος και η πρόληψις της χρεοκοπίας»! (Εφημερίς Ακρόπολις, 1896).

Τελευταία Νέα