«Τρεις μέρες ευτυχίας» Ασπρόμαυρο στο μεγαλύτερο μέρος του, στυλάτο, σπονδυλωτό από τον Δημήτρη Αθανίτη. Τρία κορίτσια, τρεις παράλληλες αλλά στο βάθος διασταυρούμενες ιστορίες. Η πρώτη με την Ιρίνα (Νκολίτσα Ντρίζη) που εκδίδεται. Η δεύτερη με την Αννα (Αλεξάνδρα Αϊδίνη) που αναγκάζεται να παντρευτεί. Και η τρίτη με τη Βέρα (Κατερίνα Φωτιάδη) που προσπαθεί από την πραγματικότητα να κρυφτεί. Ολα αυτά ακούγονται σαν αφηρημένες καταστάσεις, όμως η δεξιοτεχνική σκηνοθεσία του Αθανίτη και η εσωτερική ηφαιστειώδης δύναμη των εικόνων και των ερμηνειών καρφώθηκαν στη μνήμη μου σχεδόν από τα πρώτα λεπτά. Σας βεβαιώ ότι αν η ίδια ακριβώς ταινία έφερε υπογραφή από Δανία θα την προσκυνούσε η συντριπτική πλειονότητα της Κριτικής. Βαθμοί=7

«50/50» Συµπαθής δραματική κομεντί του Τζόναθαν Λεβάιν με ήρωα νεαρό που πάσχει από καρκίνο στη σπονδυλική στήλη (Τζόζεφ Γκόρντον – Λέβιτ). Η γκόμενα τον παρατάει και ο μοναδικός άνθρωπος που του παραστέκεται είναι ο κολλητός του (Σεθ Ρόγκεν). Αν και το θέμα είναι θλιβερό και απωθητικό, ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης το μετατρέπουν σε οικείο, ανάλαφρο και καθημερινό. Βαθμοί=6

«Oligarchy» Ντοκιµαντέρ του Στέλιου Κούλογλου εντελώς τηλεοπτικής λογικής στο οποίο ανάκατα περιέχονται τα πάντα για την οικονομική κρίση, από τον Στάλιν και τον Γ. Παπανδρέου μέχρι τους λεβέντες της Goldman Sachs. Πλίνθοι, κέραμοι! Βαθμοί=3

«Λόραξ» (The Lorax 3D) Διδακιτκό animation μεταγλωττισμένο στα ελληνικά για μικρά, πολύ μικρά παιδιά. Το επιμύθιο οικολογικό: μη σκοτώνετε το δάσος! Βαθμοί=4