Σύμφωνα με τον Νίκο Παρασκευόπουλο, καθηγητή Ποινικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καμία άλλη μορφή κοινωνικο-ηθικού και ποινικού ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς δεν διατηρεί τόσα σκοτεινά σημεία όσα διατηρεί ο έλεγχος και η αστυνόμευση της ερωτικής ζωής. Ακόμη και μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, τα δικαιικά συστήματα ρύθμιζαν περισσότερο ζητήματα όπως οι αρπαγές παρθένων ή οι μοιχείες παρά βιασμούς και άλλους σεξουαλικούς καταναγκασμούς. Στόχος του ελέγχου είναι η αναπαραγωγή της εξουσίας μέσω της καταγωγής και των πατριαρχικών σχέσεων.